Ο καπνός απλώθηκε παντού,
δε φαίνεται ο γαλάζιος ουρανός,
πίσω απ' το πέπλο του κρύφτηκε ο ήλιος.
Αναπνέω με δυσκολία.
Μα, αναπνέω ακόμα.
Αυτό είναι το μέλλον, αδερφέ;
Φλόγες να καταπίνουν
ό, τι βρουν στο διάβα τους;
Και μετά, στάχτη ν' αφήνουν πίσω τους,
οργή, πόνο και θλίψη;
Για να υπάρξει μέλλον, αδερφέ,
πρέπει να υπάρχει και ζωή,
όχι μόνο ανθρώπινη, κάθε είδους.
Για πόσο ακόμα θα διατηρείται
η ζωή εδώ, όταν λιγοστεύει
όλο και πιο πολύ κάθε πηγή οξυγόνου;
Για να υπάρξει μέλλον, αδερφέ,
χρειάζεται να υπάρχουν υγιείς Ιδέες.
Η πιθανότητα να έρθουμε σ' αυτόν τον πλανήτη
ήταν ένα προς δέκα, περίπου, εκατομμύρια.
Κι όμως, συνέβη.
Και ποιο το ευχαριστώ;
Να καταστρέφεται ολοένα
κάθε πηγή φυσικού πλούτου,
να έχει εκμηδενιστεί η αξία
κάθε μορφής ζωής,
να σπέρνεται η διχόνοια με κάθε ευκαιρία;
Και, όχι, δε φταίει καμία τεχνολογία,
καμία τηλεόραση, κανένα Διαδίκτυο,
κανένα Μέσο Κοινωνικής Δικτύωσης.
Μίσος, διχόνοια και αλληλοσπαραγμός
υπήρχαν ανέκαθεν.
Λόγοι, αιτίες κι αφορμές αλλάζουν όνομα
με το πέρασμα του χρόνου.
Εμείς οι ίδιοι φέρουμε την ευθύνη
για το πώς και αν θα χρησιμοποιήσουμε
όλα τα προαναφερθέντα.
Από πού θα επιλέξουμε να ενημερωθούμε,
πώς θα φιλτράρουμε αυτό που διαβάζουμε
και θα σκεφτούμε κριτικά επ' αυτού,
τι θα επιλέξουμε να κοινοποιήσουμε κάθε φορά.
Μόνο το μυαλό μας φταίει για τις επιλογές μας -
όσοι, βέβαια, το βάζουν σε λειτουργία
και δεν παρακινούνται από τα ένστικτά τους.
Για να υπάρξει μέλλον, αδερφέ,
χρειάζονται υγιείς και γόνιμες Ιδέες,
γιατί οι Ιδέες αυτές είναι που αντέχουν
και παραμένουν αλώβητες από φλόγες,
από σφαίρες κι από ύπουλα μυαλά.
Αυτές οι Ιδέες θ' αντέξουν στον χρόνο
και θα παραμείνουν ατόφιες και ζωντανές
πολύ μετά από εμάς.
Μηδενός εξαιρουμένου...
Λίγα λόγια φιλικά,
που ίσως δε σκορπίσουν όλα
μαζί με τον καπνό,
που με κάνει να αναπνέω με δυσκολία.
Μα, αναπνέω ακόμα.
Κωνσταντίνος Μπασούρης
Πίνακας Fire Painting - Deep by Mario Sanchez Nevado
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου