Έγκλειστοι πόθοι
παράθυρα ψυχής που ανοίγουνε
σαν μάτια παιδικά
σε σπίτια αλαργινά ωραία
φθονούν τους γλάρους τους λευκόφτερους
που ανέμελοι αλαργεύουν
σε ξαστεριές ουράνιες
σε ορίζοντες γαλάζιους
θαλασσινοί της ζωής εραστές
στην απεραντοσύνη της να σμίγουν
σαν χειραφετημένα όνειρα
σε εαρινά συμπόσια γοητείας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου