Αντώνης Ζαμπετάκης "Μετέωρο"

ΑΠΟ  http://mycreta.blogspot.gr/2008/10/blog-post.html

Κάστρο  Μεγάλο ευφημισμών
παρελθούσης φαντασίας και μνήμης
Μνημειακές αναπαλαιώσεις συνθέσεων
μεγαλείου ροζιασμένων ρυτίδων
σε πετρωμένες όψεις κραυγών
Πεζοδρομήσεις σύγχρονες επικαλύψεων
βιομηχανοποιημένων βημάτων
Κουρδίσματα εντάσεων γυάλινα
σε βλέμματα ανάστροφα γαντζωμένα   
στους γκρεμούς των κενών τους
Λιοντάρια παρακμών βουλιαγμένα
στις πλατείες της βοής των ψιθύρων τους

Στράτες Πλατιές προσπελάσεων
πάρκα τσιμεντένια ονομάτων
κέντρα επιμελητειών πολέμων ακήρυχτων
προσ- και εφ-  -αρμογές ομαλής και
συμφέρουσας διαχείρισης Πόρων
επιβολές επιβουλές εκμεταλλεύσεις
ανταμοιβές αιωρούμενες πιθανοτήτων
ατομικής επιβίωσης

Ρητορείες κενόδοξες εμμονές
ανούσιες φλυαρίες αμφιθεατρικές
θλιβερών ειδημόνων

Ατμόσφαιρα ναρκωμένη με φώτα βαριά
τεχνητά αναπνοών αιχμαλώτων κι εφόδια
πλαστικές μινιατούρες αρχαίων εφαρμογών
προκρουστείων σε κλίνες ελάσσονες

Νύχτας ομίχλη πνιγερός ο αέρας μπετόν
ο ορίζοντας Μια γύρα το βλέμμα
να σβαρνίσει το θόλο της πήχτρας να
βρει τη ρωγμή της ρίζας που σκάβει
την πέτρα να φτάσει τη γούβα κρυφή
του νερού που σωπαίνει στο γρανίτη
επωάζοντας το ροδάμι του ήλιου

 http://mycreta.blogspot.gr/2008/10/blog-post.html

Σταματά η αφή των δαχτύλων της έντασης
στης ματιάς σου της θλίψης το κάρβουνο
ξαναμμένο μες στο μαρμάρου την όψη σου
Σκιρτίζει το αίμα στο χόχλο της άνοιξης
που μηνούν οι ουρανοί των νεφών σου
Χαιρετίζουν τ’ Αυγικά των ονείρων μου
τη μετάληψη των ψαλμών των Παθών σου

Σταυρώνονται φευγαλέα οι παλμοί μυροφόροι 
σε θρήνους ευωδιάς επιτάφιους
Ανασταίνονται άστρα φιλιών πασχαλιάτικα
σε ξαστεριές οφανών λαμπαδόχυτων
Αναλήπτονται πουλιά περασάρικα
θυμιαμάτων σε πνοές πεμπτουσίας
μετέωρες.