Κυριακή 17 Μαρτίου 2013

ΚΩΣΤΑΣ ΚΟΝΤΙΤΣΗΣ ο αετομάστορας



  
Ο Κώστας Κοντίτσης  γεννήθηκε στη Σύμη το 1919 και από το 1922 μεγάλωσε  στον Πειραιά. Το 1954 παντρεύτηκε και από τότε έμεινε μόνιμα στη Ν Ιωνία. Απέκτησε δύο γιους τον Αντώνη και το Γιάννη. Εργάστηκε στη βιομηχανία ως κλωστοϋφαντουργός . 



Από μικρό τον γοήτευε το πέταγμα του χαρταετού και προσπάθησε να μάθει τα μυστικά κατασκευής του. Του άρεσε να μας αφηγείται μάλιστα και μία ιστορία από εκείνα τα χρόνια. Κάποια ημέρα πήγε στο σπίτι ενός κατασκευαστή χαρταετών στη γειτονιά του για να αγοράσει έναν. Αυτός δεν τον άφησε να μπει μέσα στο σπίτι να περιμένει να τον ετοιμάσει, αλλά του είπε να περάσει να τον πάρει αργότερα ( μην τυχόν και μάθει τα μυστικά του, όπως έλεγε χαρακτηριστικά). Όταν πήρε τον αετό σπίτι του, μελέτησε τον τρόπο κατασκευής του και από τότε άρχισε να κατασκευάζει μόνος του τους χαρταετούς του.



Πατέρας πια μετά από  χρόνια κατασκεύασε έναν χαρταετό για τον πεντάχρονο γιο του Αντώνη. Τον είδε και η γειτόνισσα, ζήτησε να της φτιάξει έναν και για τα παιδιά της με πληρωμή. Ο ένας αετός έφερε τον άλλο, και έτσι από ένα σημείο και μετά αρχίζει και κατασκευάζει πολλούς χαρταετούς για όλη την περιοχή και όχι μόνο. Οι αετοί του φτιαγμένοι με κέφι, μεράκι και καλλιτεχνική αίσθηση έγιναν γρήγορα γνωστοί στην ευρύτερη περιοχή της Αττικής. Σε όλη τη διάρκεια του Τριωδίου κατέφθαναν άνθρωποι από την Καισαριανή, το Αιγάλεω, τον Πειραιά, τη Ραφήνα  για να αγοράσουν  αετούς. 
 Μετά από χρόνια μία δημοσίευση γι’ αυτόν στο  περιοδικό ΑΒΑΝΤΑΖ και κάποιες δημοσιεύσεις σε εφημερίδες  τον έφεραν και στην Τηλεόραση και στο Ραδιόφωνο. Από τότε  κάθε χρόνο τις Απόκριες τον βλέπαμε σε ρεπορτάζ (πολλές φορές σε ζωντανή σύνδεση την Καθαρή Δευτέρα)  στην τηλεόραση να φτιάχνει χαρταετούς και να δίνει συμβουλές για την κατασκευή και το  πέταγμα του χαρταετού.
δείχνοντας σε μαθητές

 Η δημοσιότητα αυτή  τον έκανε γνωστό και σε αρκετά σχολεία ,τα οποία του ζητούσαν να κάνει επίδειξη της παραδοσιακής αυτής κατασκευής χαρταετού, στους μαθητές . Ο Κώστας Κοντίτσης με πολλή προθυμία  και χαρά πήγαινε σε όποιο σχολείο του ζητούσαν , μαζί πάντα με την πολύτιμη βοηθό του και σύζυγό του Κική.  Συμμετείχε επίσης σε εκθέσεις χαρταετού που διοργάνωνε ο Δήμος Ν Ιωνίας και ο Ιωνικός σύνδεσμος .
 
Το 2000 τιμήθηκε από τον Δήμο Ν Ιωνίας για την προσφορά του στην πολιτιστική κληρονομιά. 
Τιμητική πλακέτα από τον Δήμαρχο  Ν Ιωνίας (2000)
από την ίδια εκδήλωση

ο μικρός δίπλα στον παππού του είναι ο Ηλίας (ο γιος μου )

   Πέθανε το 2004.(σύμπτωση;;; ) λίγο μετά την Καθαρή Δευτέρα. 

Το 2005  ο Ιωνικός Σύνδεσμος (η αίθουσα του οποίου είχε "φιλοξενήσει αρκετές φορές έργα του ) τον τίμησε σε μία πανηγυρική εκδήλωση μνήμης.




Το έργο του συνεχίζεται  από το Σωματείο  Ινεπολιτών και Κασταμονιτών στην Ινέπολη της Ν Ιωνίας όπου κάθε χρόνο παραδίδονται μαθήματα σε μικρά παιδιά και γίνεται κατασκευή χαρταετών με τη  βοήθεια  της  συζύγου  του Κικής , του γιου του Αντώνη και μελών του Σωματείου  



Εκτός από τον (εξάγωνο) χαρταετό, κατασκεύαζε, το (αχλαδόσχημο) τσερκένι ή σμυρνιωτάκι και το "καράβι"  με δύο πανιά. Επίσης  τον (ρομβοειδή) κένταυρο το "φανάρι".

το εντυπωσιακό καράβι που "ταξιδεύει" στον αέρα !!









   

  

   

  

  












Ευχαριστώ πολύ τον Αντώνη για τη βοήθεια στην βιογραφία
και τον  Σταύρο για τη βοήθειά του με τις φωτογραφίες







2 σχόλια:

  1. Οταν έχεις γνωρίσει και αγαπήσει έναν άνθρωπο, δεν μπορείς παρά να βουρκώνεις..Είχα την τύχη να τον γνωρίσω πολύ καλά, όχιμόνο επειδή ήταν ο πεθερός σου, αλλά γιατί ήταν ο "νονός" μου...που στην αρχή μ' έλεγε Χριστίνα και μετα για πολλά χρόνια μου εστελνε λαμπάδα το Πάσχα... Ενας μοναδικός άνθρωπος, μου λείπει, μου λείπει το τάβλι μου παίζαμε, ο καφές που έψηνε, όπως εκείνος ήξερε...Και οι χαρταετοί του.. Ισως γι αυτό οι Καθαρές Δευτέρες δεν θα ΄ναι ποτέ ίδιες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

  2. Υπέροχο Έργο...Τον Ευχαριστούμε ως Έλληνες !!!

    Να ζήτε να τον Θυμόσαστε Αθηνά μου...
    Tas...

    ΑπάντησηΔιαγραφή