Όμορφα και ευωδιαστά είν’ τα τριαντάφυλλα.
Κι οι μαργαρίτες όμορφες, σεμνές κι αγαπημένες.
Πώς θα φαινόταν κάποτε αν βλέπαμε - λέω αν- τις μαργαρίτες τις γλυκές, τριαντάφυλλα «ντυμένες»;
Το ψέμα κι αν στολιστεί, ψέμα θα παραμείνει.
...Αυθεντικότης κι ομορφιά, διαχρονικά, ιδανικό ζευγάρι.
Πόσο άσχημα θα ήταν εάν στον ήλιο τον καυτό έμοιαζε το χλωμό, ρομαντικό φεγγάρι;
Όλα τα έπλασε ο Θεός μ’ απόλυτη σοφία, τέλεια μεσ’ στην τελειότητα, και με την ίδια αγάπη.
Μα κάθε ένα ξεχωριστό, με το δικό το «κάτι».
Η εποχή μας σήμερα «σνομπάρει» την αλήθεια, μόδα είναι η μίμηση, και η ζωή συνήθεια.
Το δύσκολο, μοναδικό πάντα θα μας τρομάζει.
Το «ίδιο» την οκνηρία μας ξέρει να ησυχάζει.
« Πόσο όμοια όλα φαίνονται», συχνά παρατηρούμε, εκφράσεις, συμπεριφορές, μία κοινή εικόνα.
Και τότε ψάχνεις, μάταια, να βρεις την «φωτεινή» εξαίρεση.
Ισχύ κάθε κανόνα..!(Στελλα Σοφια Νικ Ζυγουρη2010)…
Εξαιρετικό...συγχαρητήρια στην Στέλλα Σοφία Νικ Ζυγούρη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Στέλλα γράφει υπέροχα ποιήματα Αλέξη
ΑπάντησηΔιαγραφή