Ψίχουλα ήλιων σε άσβεστους κρατήρες .. Αδιήγητοι θρίαμβοι στην εποποιία των καιρών, γραμμένοι σε γκραβούρα θύελλων Με το ατσάλινο χέρι του αιμοβόρου ΦΟΊΝΙΚΑ που περιστραφεί την υφήλιο ,διψασμένος, με τον μανδύα της κόλασης.. Κάτω από τα ερείπια γκριζοφέρνει και ξαναγεννιέται ... Ξαναγεννιέται να κυριαρχήσει τον κόσμο.. Εμείς σιωπούμε.. Εγώ σιωπώ.. Αδύναμη να αντιμετωπίσω τη συμπόνια .. Να προκαλέσω τους καιρούς όπου εμείς μείναμε αποκεφαλισμένοι , αόματοι . Σήμερα.... Εξακολουθούν ακόμα Να μένουμε... Ίχνοι άδοξης επικότητας .. Αφήνουμε πίσω μας τον περίγελο της χρεωκοπίας μας Απάνω στους ώμους κουβαλάμε τα βάρη των καιρών Ενώ μασάμε την κόλαση της ψυχής μας χωρίς τα δάκρυα των αιώνων. Mεταφραση από τα Αλβανικά: Λευτέρης ΣιωμοςΚ /683 α.κ.g.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου