Τα όνειρα δε σταματούν.
Βαδίζω πάνω στη γραμμή του απείρου
κρατώντας μέσα στη χούφτα μου
την ελπίδα .
Η αγάπη με εξάντλησε
άφησε τα σημάδια της .
Ταυτίστηκα με την ανάσα σου.
Απόψε κωπηλατώ μέσα στο χάος
των συναισθημάτων,
ασπάζομαι με αναφιλητά μια καρδιά
εμποτισμένη στην ένταση του πάθους .
Η σάρκα τρέμει,ένα έναυσμα,
οι συστολές αφέθηκαν στην άκρη.
Η ακινησία διαταράσσεται
όταν κλείνουμε τα μάτια
στην οδυνηρη ζωή,
όταν δυο σώματα γυμνά
συγκλονίζουν με τα φτερουγίσματά τους
στο φως της ανατολής .
Carpe .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου