ΜΑΡΙΑ ΚΟΥΤΟΥΣΗ - ΣΥΨΑ "Καταφύγια"

Ανεπαίσθητα μάζευε υλικά... Με το πρώτο συνειδητό του κόσμου αντίκρισμα, χτιζόταν μέσα μυστικά ζεστό ένα καταφύγιο για δυνατους ανέμους. Τότε, που δεν ήξερε πως θα 'ρθουν... Ανάλαφρα τα υλικά: Η καλοσύνη της ζωής στην πρωινή λιακάδα,, το χώμα μα και το νερό στα παιδικά τα χέρια. Το χτύπημα της άνοιξης στο γελαστό της νιότης παραθύρι. Το γιορτινό το άκουσμα της μακρινής καμπάνας! Το μυστικό το κάλεσμα στου κόσμου το γιορτάσι... Και τα βαριά τα υλικά, που πέτρες γίνανε και στέργιωσαν εκείνη τη ζεστή γωνιά να κατοικεί η ελπίδα: Χέρια απλωμένα με ψωμί κι άλλα σε ακριβή αγκαλιά δοσμένα. Κι εκείνα τα γεροντικά της σιγουριάς τα χέρια... Της πατρικής κληρονομιάς πολύτιμα εφόδια κι αιώνια νοσταλγία. ....................... Γεμάτο μουσικές το καταφύγιο... Στίχοι που ακόμα τραγουδούν στη γοητεία του άγνωστου . Βιβλία - τραίνα... Σταθμοί πολύχρωμης ζωής σε γνωριμιάς ταξίδι. Κι άνθρωποι! Άλλοι οδηγοί, άλλοι συνεπιβάτες Κι από κοντά του μύθου η παρηγοριά Κι η άγκυρα της πίστης. .......................... Μάζευε και μαζεύει υλικά ... Χέρι να δώσει να χτιστούν και άλλα καταφύγια γερά. Τι οι καιροί αγριέψανε κι οι άνεμοι μαζί τους... Μ.Κ.

H φωτογραφία είναι από το https://br.pinterest.com/