ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΝΟΤΗ "ΔΥΟ ΚΟΡΙΤΣΙΑ" Ποιητική Συλλογή

 

Συγγραφέας: Αφροδίτη Νότη
Εκδότης: Εκδόσεις Ποιείν
Μορφή: Μαλακό εξώφυλλο
Έτος έκδοσης: 2021
Αριθμός σελίδων: 70
ISBN- 9786188493711
Διαστάσεις: 21×14

Οπισθόφυλλο 

Η ποιητική συλλογή που κρατάτε στα χέρια σας είναι γραμμένη από την αείμνηστη Αφροδίτη Νότη. Ο τίτλος ‘’Δυο κορίτσια’’ είναι το τελευταίο ποίημα που έγραψε και το αφιέρωσε στην αγαπημένη της αδερφή Λούλα!

Δυο κορίτσια

                      στην Λούλα

Δυο κορίτσια
μάζευαν μαργαρίτες στο λόφο
Στο δημόσιο δρόμο
κατέβαιναν
τα τύμπανα της παρέλασης
τα τακνς οι ερπύστριες…

Νοέμβρης 2005

Ποιήματα Συλλογής 

9 Νοέμβρη

Βροχή και αέρας οργή.
Εκρήξεις, λάμψεις κομμάτια στον ουρανό,
κεραυνοί στα σύρματα,
σκοτάδι, βαριά σαν μολύβι η μέρα.
Σαθρά υλικά κατεβάζει
με ομοβροντίες το ποτάμι.
Ο φόβος και ο πόνος που ενώνει.
Τόσοι άσκοποι κύκλοι,
υπόγειες διαδρομές,
η σιωπή με τα πολλά ονόματα,
χαρτιά σημαδεμένα,
παρτίδες για το τίποτα
που ήταν μόνο μάταιο.
Πέτρες, λάσπη, αφρισμένο νερό.
Ό,τι είναι ετοιμόρροπο
γκρεμίζεται.
Φεύγει και χάνεται μακριά.
Αυτές οι κατάφυτες πλαγιές ως τον ουρανό,
τα φαράγγια, τα βάραθρα, τα στεφάνια
είναι για να περπατήσω.
Η φωνή πέτρινη ηχώ
καταρράχτες στα μάτια.
Βροχή, αέρας, οργή, φωτιές στα σύρματα
κατρακυλάει το ποτάμι
Βροντάει και σχίζεται ο τόπος.
Παρ’ όλα αυτά και εκείνα και τ’ άλλα
οι σημαίες δεν θα υποστυλωθούν
στις κορυφές.
Αύριο θα καλπάζουν στον ήλιο
σε έπαρση κόκκινες χαίτες αλόγων
ακόμη και τα κουρέλια.
9 Νοέμβρη, γενέθλια μέρα.

               🌼

Ερήμην

Η μνήμη ελλοχεύει
γράφει και καταγράφει.
σε πλήρη αταξία
όλες οι πράξεις, παραπομπές,
αστερίσκοι στο περιθώριο.
Σε κάθε αναταραχή
του οικοδομήματος
ανοίγει πόρτες και παράθυρα
και γράφει.
Μικρά, μεγάλα
σημαντικά, ασήμαντα
αυτόματη γραφή
σεισμογράφου.
Τα μικρά στα μεγάλα
τα ασήμαντα στα σημαντικά
ζημιές από κέρδη
κέρδη από καταστροφές. Κενά, κενά και περιθώρια.
σε πλήρη αταξία
η τάξη του χάους
αστερισμοί και μαύρα κενά
δεν συνοψίζονται, με τίποτα.
Και σαν να γίνεται ερήμην η καταγραφή
με ξένο μολύβι σε ξένο χαρτί.
Και πως μετρούν, όσοι μετρούν κέρδη και ζημιές.

               🌼

Κισμέτ

Πανάρχαιο ιερατείο
ακριβός ο χρόνος
ακριβοί οι χρησμοί
φάρμακα στα φαρμάκια
και στο Κισμέτ.
Όλα όπως, τίποτα.
Πανάρχαια ερπετά φυλάνε
τους ναούς.
Οι χρησμοί δεν πρέπει
να ξεκλειδωθούν.

2005

               🌼

Μετανάστες

I.

Το πρωί
ρίχνουν σκαλωσιές στον ουρανό
καλουπώνουν τη βροχή
τσιμεντώνουν τον ορίζοντα.
Λένε αστεία.
Ήρθαν από μακρινά ξέφωτα
να κάμουν το άλμα στον ήλιο εδώ.
Το βράδυ
μαζεύονται στα υπόγεια.
Υγρασία, σκόνη και υπομονή.
Τρία μέτρα κάτω από το δρόμο!

II.

Κορίτσι
ήρθες από κει που ανατέλλει
ο ήλιος.
Εδώ, βγάζεις βόλτα ένα σκυλί
το απόγευμα.
Σ’ αυτή τη γειτονιά
λίγα τα παιδιά
πολλοί οι μεγάλοι
πολλά τα σκυλιά.
Σ’ αυτή τη γειτονιά
συνέχεια δύει.
Μερικές φορές το σκυλί
που κουβαλάς
σηκώνει το κεφάλι
στο δίσκο του ήλιου.
Και γαυγίζει.

Το ποίημα απέσπασε το δεύτερο βραβείο στη Λυρική Παμβώτιδα του 2015.

               🌼

Νοσοκομεία

Το κορμί έτρεχε στους διαδρόμους
με σιδερένιες ρόδες.
Με μεταλλικούς κραδασμούς χάθηκε
στο άσπρο του ιλίγγου.
Πίσω από πόρτες θωρακισμένες
με σιωπή του βάθους
που χύνεται το μέταλλο
λαμπαδιασμένο και πετρώνει.
Εδώ τα νερά
δε θα κουνηθούν ποτέ.
Στις ρωγμές του προσώπου
η αθωότητα γίνεται ενοχή.
Η μέρα γέρνει
το κεφάλι ήσυχα
στη λαιμητόμο.
Και νυχτώνει.

1984

               🌼

Παιδικό

Σήκωσες το χέρι
να πιάσεις το φεγγάρι.
Ήθελες το φεγγάρι
στα χέρια.
Ήταν η μεγάλη ασημένια
μπάλα.
Δεν την έφτασες
και κλαις.
Κι η ασημένια μπάλα
κύλησε αργά και
έπαιξε με τις
καφέ μπάλες
των ματιών σου.

1982

               🌼

Χρόνια χαρτιά

Παγώνει η μυρωδιά
του μελανιού
προτού να βρει το βάθος
του χαρτιού μεσ’ την ενόραση.
Περνούν οι μέρες, οι εποχές
χρόνια χαρτιά τσαλακωμένα.
Πεταμένα.
Τώρα φυσάει
αέρας δυνατός
«και σήκωσε και χόρεψαν
τα πεθαμένα φύλλα».

🌼🌼🌼🌼

Βιογραφικό

Η Αφροδίτη Νότη γεννήθηκε στις 9 Νοέμβρη 1958 στο Αμπελοχώρι Ιωαννίνων.

Σπούδασε στη Νομική σχολή Αθηνών, τμήμα Δημόσιας Διοίκησης.

Στη συνέχεια σπούδασε στο τμήμα Φιλοσοφίας-Παιδαγωγικής- Ψυχολογίας (Φ.Π.Ψ.) Ιωαννίνων.

Για σύντομο χρονικό διάστημα εργάστηκε ως ωρομίσθια εκπαιδευτικός στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση.

Εργαζόταν στην Περιφέρεια Ιωαννίνων.

Ήταν παντρεμένη με το Θωμά Παύλου και είχε δυο παιδιά τον Κώστα και το Νίκο.

Έχασε τη μάχη με τη ζωή στις 1-9-2006 σε ηλικία 48 ετών.