"Αυτοκινητόδρομος 66" σε διασκευή/σκηνοθεσία Δέσποινας-Μαρίνας Σαμαρά στο θέατρο Βαφείο

 

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

«Αυτοκινητόδρομος 66» σε διασκευή/σκηνοθεσία Δέσποινας-Μαρίνας Σαμαρά στο θέατρο Βαφείο

Εμπνευσμένο από «Τα Σταφύλια της Οργής» του Τζον Στάινμπεκ

Από 5 Ιανουαρίου 2026

 

Ο αυτοκινητόδρομος 66 είναι η κύρια οδός του μετανάστη. Μακρύς και ασφαλτοστρωμένος διασχίζει τη χώρα κυματίζοντας απαλά πάνω κάτω στο χάρτη.

Ο 66 είναι ο δρόμος των κυνηγημένων, των προσφύγων από τη σκόνη, απ’ τη βροντή των τρακτέρ και τη συρρίκνωση της ιδιοκτησίας, από την αργή εισβολή της ερήμου προς τον Βορρά, από τους στροβιλιζόμενους αγέρηδες που ουρλιάζουν, από τις πλημμύρες που δεν φέρνουν καμία ευφορία στη γη αλλά απεναντίας κλέβουν κι όση λίγη ευφορία υπάρχει.

Πόσο απέχει η µία πόλη από την άλλη; Κυνηγημένοι απ' όλα αυτά οι άνθρωποι βγαίνουν στον 66 από παράδρομους, από καρόδρομους, από αυλακωμένους επαρχιακούς δρόμους.

Ανάμεσα στις πόλεις είναι ο τρόμος.

Στους κυνηγημένους, που αφήνουν πίσω τους τον τρόμο, συμβαίνουν παράξενα πράγματα, κάποια οδυνηρά σκληρά και κάποια τόσο όμορφα, που η πίστη ανάβει ξανά για πάντα.

Ο 66 είναι η μάνα οδός, ο δρόμος της φυγής.

 

Συντελεστές Παράστασης

Διασκευή / Σκηνοθεσία: Δέσποινα-Μαρίνα Σαμαρά

Βοηθός σκηνοθέτη: Άντζυ Φιλήντα 

Ηθοποιοί (αλφαβητικά): Λευτέρης Βλάχος, Δημήτρης Γρηγοριάδης, Σπύρος Δούρος, Γιώργης Κούρλας, Όλγα Νικολαΐδου, Δέσποινα-Μαρίνα Σαμαρά, Σωτήρης Τασούλας, Άντζυ Φιλήντα, Κυριάκος Ψυχαλής

Ενδυματολόγος: Σωτηρία-Άννα Σπύρου

Σκηνικά: Αγαμέμνων-Ιωάννης Φιλήντας

Audio editor: Άννα Κορφιάτη

Φωτογραφίες / Trailer / Αφίσα: Γιώργος Φερμελετζής

Επικοινωνία: ArtsPR 

 

Κάθε Δευτέρα & Τρίτη από 5 Ιανουαρίου 

Ώρα έναρξης: 21:15

Θέατρο Βαφείο - Λάκης Καραλής

Αγίου Όρους 16, Αθήνα, μετρό Κεραμεικός

Πληροφορίες: 6978064604

Εισιτήρια: ticketservices.gr

 

Μουσικές Ευχαριστίες

Ευχαριστούμε από καρδιάς τον δημιουργό Σταύρο Ρουμελιώτη και την ερμηνεύτρια Μαρία Παπαγεωργίου για την άδεια χρήσης του τραγουδιού Ο σπόρος.

Θερμές ευχαριστίες και στην Alkyone για την άδεια χρήσης του τραγουδιού Νανούρισμα, που μας παραχωρήθηκε με την ίδια γενναιοδωρία.

Τα δύο τραγούδια πρόσθεσαν μια πολύτιμη μουσική ανάσα στο έργο και συνέβαλαν καθοριστικά στη διαμόρφωσή του.