Σ' εψαξα σε πόλεις, μονοπάτια
Μέχρι και σε κύματα αχανές γιαλού
Της χαράς του πάρτι μου εβρεξαν τα μάτια
Έσβησαν το φως τ' αστέρια τ' ουρανού.
Έλειψες σαν χώρα απ' τα ίχνη του χάρτη
Χάθηκες σαν ήλιος πλανήτη μακρινού
Έκλεισα μ' αγγέλους να
ζεις και να υπάρχεις
Έκλειψε στα μάτια μου ανταύγεια γαλανού .
Έγινες μία φλόγα που καίει μες στο δάκρυ
Ένα κερί μνήμης θλιμμένου δειληνού
Έφυγες κι' υπάρχεις από άκρη σ 'άκρη
Έμεινες το φως δικού μου ουρανού.
Λευτέρης Σιώμος Κ/92 δ.π.ελ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου