Κωνσταντίνος Μπασούρης "Νωναγρία"

Νωναγρία

Ένα αυγουστιάτικο φύσηξε μελτέμι
κάτω απ’ το μοναδικό τ’ ουρανού το κυανό.
Τα αφρισμένα κύματα μάς οδήγησαν
στου Αιγαίου την αρχόντισσα,
την πάλαι ποτέ Υδρούσα, Νωναγρία.

Άγρυπνος φρουρός, φύλακας μοναχικός,
παρατηρητής στον βράχο επάνω
έφεγγε μες στη νυχτιά,
δάμαζε τα κύματα ο Τουρλίτης.
Κι ο ναύτης των ναυτών,
ο Αφανής ο Ναύτης,
αγέρωχος μπροστά στου ανέμου τις ριπές,
αποχαιρετισμός για τους απόπλους,
των κατάπλων καλωσόρισμα,
μνήμη άσβεστη των ναυτικών
που δεν επέστρεψαν ποτέ.

Πέρα από τα πλακόστρωτα, στενά σοκάκια,
πέρα από το λευκό και το γαλάζιο των σπιτιών,
διέγραφαν τις εκτάσεις οι ξερολιθιές
με τα ίχνη του χρόνου χαραγμένα.

Κάπου ανάμεσα στις γεύσεις και τ’ αρώματα,
περιπλάνηση μεταξύ αλήθειας και παραμυθιού,
από τον Νεραϊδότοπο και του Αλαδινού
τα μυστικά ενός άλλου κόσμου,
χρόνια κρυμμένου κάτω από τη γη,
ως το νερό της Άρνης,
το μυθικό νερό της λήθης.

Τα χνάρια μας αφήσαμε
ένα δείλι στο Κυπρί,
στο χρυσαφί της αμμουδιάς επάνω.
Ίσως ήδη να είχαν πια σβηστεί
από κάποιο κύμα αφρισμένο,
καθώς οι ψαρόβαρκες αντίκρυ
και τα καΐκια στο λιμάνι του Γαυρίου
έπαιρναν ολοένα να μικραίνουν.

Άνδρος, 06/08/2023

Η φωτογραφία είναι από https://www.travelgo.gr/