Carpe "Αύρα..."

 

Κραδαίνω τα συναισθήματα,
στα τόσα χρόνια περιμάζεψα τα θαύματα.
Στη γραμμή της ζωής
οι πόθοι ένα συνονθύλευμα περιορισμών.
Ο ήλιος του μεσημεριού
κάλυψε τα σώματα.
Κλείνω τα μάτια
οι βίαιες σκηνές επανέρχονται.
Αναπολώ την ανάσα
του απλωμένου γιασεμιού πάνω σου.
Η ψυχή έβαλε ως πρόταγμα
την υπέρβαση.
Τα μάτια παραμονεύουν
το φως στη μορφή σου.
Μια νηνεμία στοίχειωσε
τα κενά σεντόνια.
Τις τελευταίες νύχτες
τα πάθη συσσωρεύονται
στους παλμούς της καρδιάς.
Η αύρα σου διέλυσε το σκοτάδι
και το κενό σήμερα.

Carpe

Η φωτογραφία είναι από https://www.alphafreepress.gr/