Σάββατο 5 Νοεμβρίου 2022

ΓΑΒΡΙΕΛΑ ΝΕΟΧΩΡΙΤΟΥ ( Gaby Neohoritou) - ΠΕΝΤΕ ΠΟΙΗΜΑΤΑ

πηγή φωτογραφίας https://www.pinterest.de/
/ Μόνο γι' αυτό..../

Μόνο γι'αυτό ανατέλλει ο ήλιος...
Μόνο γι' αυτό το φεγγάρι μεσούρανα
λάμπει....
Μόνο γι'αυτό στήνουν χορό χέρι-χέρι
τ' αστέρια στο στερέωμα....
Μόνο γι'αυτό ο άνεμος τραγουδάει
ανάμεσα στις φυλλωσιές....
Μόνο γι'αυτό η γη ζωγραφίζει λιβάδια....
Μόνο γι'αυτό τα λουλούδια ευωδιάζουν...
Μόνο γι'αυτό τα πουλιά τιτιβίζουν
χαρούμενα....
Μόνο γι'αυτό το κύμα ταπεινά
προσκυνά τα τρυφερά σας πέλματα....
Μόνο γι'αυτό η ζωή με κουράγιο
σκαρφαλώνει την ανηφόρα....
Μόνο γι'αυτό του κόσμου τα χαλάσματα
κοιτούν την Ανατολή μ' ελπίδα....
Μόνο γι'αυτό η ψυχή τραγουδάει...
Μόνο γι'αυτό τα δάκρυα στεγνώνουν
και τα χείλη υμνούν την Σοφία
της δημιουργίας........Ναι.....
για το φέγγος της ματιάς σας, που
χωρούν όλοι οι ήλιοι του μεσημεριού....
για τη χαρά που φτερουγίζει στη
πνοή σας κι σκορπά λάμψεις αγγελικές
στο χαμόγελό σας και η καταχνιά
χάνεται.... για την μικρή αγκαλιά σας
που χωράει όλες τις Κυριακές του χρόνου
....για την ζήση τούτη που αποκτά νόημα
και σκοπό....!
Μόνο γι'αυτό κι εγώ σηκώνω τον σταυρό
της αστοχίας μου αδιαμαρτύρητα και
υποκλίνομαι στην Αγνότητά σας
Ψυχές μου.....!!!
/ Gaby Neohoritou /
~ Κατοχυρωμένο


πηγή φωτογραφίας https://proza.ru/

/ Χρόνος πραματευτής /

Ν' αφανίσω θέλησα τις πίσω μου
μέρες, που πόνο μου φέραν και
καταχνιά, τ' όνειρα πού 'σβησαν,
τις προσδοκίες και φεύγοντας
κάτω μ' αφήσαν γυμνή....
Κι όμως οι μνήμες εμπρός μου ξανά
επιστρέφουν, ποτέ δεν χαθήκαν
στο διάβα του χρόνου, δεν σκόρπισαν,
ρίζωσαν μέσα βαθειά, ζητώντας
τιμή να τους δώσω, γι' αυτά που
μου μάθαν......
Και να , σήμερα σ' άκουσα Χρόνε
Πραματευτή, να παζαρεύεις
την αξία του πόνου, που πάσχιζα
χρόνια να σβήσω και μου ψιθύριζες....
Κοίταξε τους λόφους και τα βουνά
που ανέβηκες, σκύψε και προσκύνησε
τον πόνο, που σ' έκανε πιο δυνατή
και τράβα μπροστά.....
•®• /Gaby Neohoritou /

πηγή φωτογραφίας https://www.pinterest.se/
/ Ένωση /

Θάλασσα μου εσύ...αγκαλιά μου εσύ..
Διάπλατα τα σύνορά σου ανοίγεις
και μέσα σου ταξιδεύω, κολυμπώ
χωρίς πυξίδα .....
Αφήνομαι στην απεραντοσύνη σου,
στο γλυκό ψιθυρισμό σου,
στις απαλές θωπείες σου
και μακραίνω ....
Χώνομαι στο άπειρό σου σύμπαν
που αγαπώ, μυσταγωγούμαι βαθιά
στο μυστήριό σου και χάνομαι....
Θάλασσα μου εσύ....αγκαλιά μου εσύ...
Κυβερνήτη μου, που σαν πλημμυρίσει
η φουρτούνα τα σπλάχνα σου μ' αντάρα,
εγώ παθητικά παραδίδομαι,
ακυβέρνητη στις διαθέσεις σου
Πέλαγός μου....
Ρυάκι τότε γίνομαι σε χαράδρα
βαθειά με σταυραετούς, που πετούν
λεύτεροι στις κορυφές μου και
οι πόθοι, πετροπέρδικες θαρρείς
σκύβουν και ρουφούν την δροσιά
της πηγής, της ζωής ... Ζωή μου..
...κι εγώ αλαργεύω μεσοπέλαγα
και χάνομαι μεσουρανώντας....
Είναι όμορφο να έχουμε όλοι
μια θάλασσα αγκαλιά και να
την ταξιδεύουμε με κάθε καιρό....
Εγώ κι Εσύ Θάλασσά μου....
Εσύ κι Εγώ....
Ειρήνη.....!
/ Gaby Neohoritou /
~Κατοχυρωμένο~


πηγή φωτογραφίας https://www.pinterest.ca/

/ Ο κόσμος μου /

Πόσο αγαπώ τα παράθυρα..!
Παράθυρα, που βγάζουν σε κήπους
ολάνθιστους....άλλα που βουτούν
θαρρείς γλάροι στο κύμα.....κάποια
που ατενίζουν γαλάζιο ουρανό
κι εκείνα που λιβάδια και βουνά
διαβαίνουν....
Μα κι αν τ' αγαπώ όλα τα παράθυρα,
ανοιχτά σ' ανατολή και δύση,
σ' ουρανό και σε θάλασσες ... φτωχά
μου μοιάζουν σαν τα μάτια σου
κοιτώ....!
Ολάκερη η γη τότε μέσα τους
μου καθρεφτίζεται... ουρανοί,
θάλασσες, βουνά και κάμποι ...
ξεκουράζονται στα γεμάτα φώς
παράθυρά σου....
Ανάλαφρα με ταξιδεύουν σ' άγνωρα
κι απάτητα μέρη κι εξαγνίζομαι
λες και βουτώ στης Κασταλίας
τα γάργαρα νερά....
Ω! τα παράθυρά μου ... τα μάτια σου...!
....κι αν κάποτε όλα τα παράθυρα
κλείσουν, θα τ' αντέξω...
Μόνο σε παρακαλώ, τα μάτια σου
μη κλείσεις.....
Ο κόσμος μου όλος....!!!
/ Gaby Neohoritou /
*Κατοχυρωμένο*
~Δημοσιευμένο~


πηγή φωτογραφίας https://www.culture.ru/


/ Ουτοπία /

Παλάμες γέμισα.....
Ποτέ δεν ξεδίψασα...
Αλμυρό νερό....
/ Gaby Neohoritou /
~Κατοχυρωμένο~






Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου