Ξημέρωσα, μέσα σε μια παλινωδία των ονείρων.
Τις νύχτες βγάζω βόλτα την ψυχή,
βουλιάζω στα άδυτα της απουσίας σου.
Σε αναζητώ στις εμμονές μου.
Ο νυχτερινός περίπατος
ακολουθεί τα ίχνη σου.
Τα πρωί δύω σ' ένα υπόλειμμα ονείρων,
γεμάτο δάκρυα πνίγοντας
την ησυχία του κόσμου.
Ξημέρωσα, ρίχνοντας
κλεφτές ματιές στον ίσκιο σου.
Τα πρωινά επιστρέφω στη στεγνή λογική
μακρυά από τις ιαχές της νύχτας.
Το κάθε βράδυ συνεχίζω
το πλιάτσικο στα όνειρα,
περιφέροντας στους κρύους θαλάμους της ψυχής
την σφοδρή ένταση των συναισθημάτων.
Carpe
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου