Carpe "Εμείς ; ..."

Η νύχτα μας
αμήχανη και σύντομη,
ο εαυτός μου αναμοχλεύει τα συντρίμμια.
Κρύβομαι στη σιωπή.
Πίσω απ'τα παράθυρα
παρατηρώ τη ζωή.
Οι υποσχέσεις κατακερματίζονται
και πετάγονται στο χώμα.
Πιστεύουμε ότι γευόμαστε,
ότι αργοσέρνεται στο στόμα.
Οι οπτασίες ολοένα αρνούνται τα εγκόσμια.
Στα βουρκωμένα κόκκινα μάτια
δείξτα μου όλα,
ακόμα και τα λάθη.
Η ζωή ξέρει,
σαρώνει την δυσκαμψία της σάρκας...εμείς;

Carpe.

H φωτογραφία είναι από https://www.psychologynow.gr/