Μια προσπάθεια εξαπάτησης
ξεφυτρώνει μέσα απ'τη σιωπή.
Ανάμεσα στα αγριολούλουδα οχυρώνομαι
και παρακολουθώ τους χειρισμούς των γεγονότων.
Αιωρούμαστε στο άγνωστο,
ένα κομμάτι ύφασμα λινό
το μόνο ένδυμα που απέμεινε.
Η αγάπη κόσμημα αφύλαχτο,
μια αχτίδα φωτός στο μουντό ορίζοντα.
Στο αποστειρωμένο παρόν
τα σώματα διψούν για λίγα ψήγματα πάθους.
Ένα κορμί ακόρεστο
αναζητά την τελειότητα.
Οι κραυγές των ερεθισμάτων του πόθου
προαναγγέλλουν την ανθρώπινη ύπαρξη.
Ο λαβύρινθος της ψυχής γέμισε λουλούδια,
στην έξοδο η επιβράβευση .
Ένα φιλί μακρόσυρτο έντυσε
την κάθε κρυφή πτυχή ενός κορμιού αλώβητου
απ'τα λάθη του παρόντος χρόνου.
Carpe.
Carpe.
Η φωτογραφία είναι από https://www.astro-live.gr/
Ωραίος ποιητικός λόγος!
ΑπάντησηΔιαγραφή