Κώστας Βασιλάκος - Πιασμένοι από το χέρι
Μετάφραση - Παρασκευή Μόλαρη Εκδόσεις- Αγγελάκη
Ημ. Έκδοσης - Ιανουάριος 2023
Αριθμός Σελίδων - 138
Βιβλιοδεσία - Χαρτόδετο
Διαστάσεις - 14χ21
ISBN - 978-960-616-313-5
Βιβλιοδεσία - Χαρτόδετο
Διαστάσεις - 14χ21
ISBN - 978-960-616-313-5
ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΣΥΛΛΟΓΗΣ
Το ταξίδι
Τα μάτια σου θάλασσες
με ταξιδεύουν.
Οι επιθυμίες ιστιοφόρο
με φουσκωμένα πανιά,
αρμενίζει τους πόθους
σε ανάκατες διαδρομές.
Κρεμασμένος απ’ το
κατάρτι του κορμιού σου,
αναζητώ ίχνη του ονείρου,
που θάμπωσε.
Ταξιδεύεις μαζί μου,
κρεμασμένη απ’ τους ώμους
απ’ τα μάτια μου, ψάχνεις
χαμένα μονοπάτια.
Ταξίδι μοναδικό χωρίς
γραμμές, χωρίς απόνερα.
Αυλακώνει την ψυχή,
μαστιγώνει τις αισθήσεις,
ρότα στον άνεμο.
Le voyage
Tesyeux, des mers me faisant voyager.
Envies, bateau aux voiles hissées
voguant les desirs
sur des itinérairespêle – mêle.
Accrochésur le mat de ton corps,
à la recherche des traces du rêve opaque.
Tu voyages avec moi
cramponnée à mesépaules, à mesyeux,
à la recherche des sentiersperdus.
Voyage unique sans lignes
sanseauxusées.
Sillage de l’ âme, flagellation des sens,
route au sens du vent.
🍁
Το δικό σου μονοπάτι
Ποτέ μη βαδίζεις
σε δρόμους
που σου ορίζουν άλλοι.
Χάραξε το δικό σου
μονοπάτι
για να φτάσεις
στον προορισμό.
Κι αν κάνεις λάθος
και χαθείς,
κι αν κουραστείς
και ο βηματισμός
αλλάξει,
εσύ θα ξέρεις
ότι δεν σε γέλασαν,
αλλά το πόθησε
η ψυχή σου.
Ton propresentier
Ne jamais parcourir
les chemins
dictés par les autres.
tracer
ton proper sentier
pour atteindre
la destination.
Mêmetrompé
égaré
oufatigué
même si ton pas
change de rythme
tu sauras
qu’on ne se moqua pas de toi.
Mais quec’est ton propreâme
qui le désira.
🍁
Πιασμένοι από το χέρι
Το σκοτάδι της ορφανής ψυχής
μας σκεπάζει, αδέλφια.
Τώρα,
ξανά μαζί, πιασμένοι από το χέρι,
να βγούμε στις μεγάλες πλατείες του κόσμου,
κάτω από τα αστέρια, που,
κρεμασμένα από τους εξώστες του σύμπαντος,
μας χειροκροτούν.
Εκεί,
να χορέψουμε το τραγούδι της καρδιάς,
να κλέψουμε μια χαραμάδα ήλιο
και να την κάνουμε γιορτή.
Μain dans la main
L’ obscurité de notre âme orphelin,
nous couvrechers frères.
Maintenant,
de nouveau ensemble, main dans la main,
sortis dans les grandes places du monde,
sous le étoiles qui nous applaudissent
pendus des balcons de l’ univers.
Là,
Dansant la chanson du coeur,
volant une fente de soleil
pour en faire une fête.
🍁
«Άνθρωπος»
Περπατάνε στον υδάτινο ορίζοντα διαφυγής
γιατί έκλεισε η πυξίδα της ελπίδας.
Μερόνυχτα ισορροπούν
στην αγωνία του άγνωστου.
Εμπιστεύονται τα όνειρα στον άνεμο
και χάνονται για πάντα
στο υπογάστριο της γης.
Το παράπονό τους;
Φύγανε κατατρεγμένοι
να γλυτώσουν από τον «άνθρωπο»
κι έπεσαν δυστυχώς
και πάλι πάνω στον «άνθρωπο».
«L’ homme»
Ils marchent sur le filigrane de la fuite,
car la boussole de l’espoir ne fonctionne plus.
Equilbrant, jour etnuit,
sur l’ angoisse de l’ inconnu.
Confiant leurs rêves au vent,
seperdant à jamais
dansl’hypogastre de la terre.
rplainte?
Ilsontfui, persecutés,
pouréchapper à “l’homme”
et sont, malheureusement, retombés
surl’ “homme”.
🍁
Ήσουν εδώ
Ήρθες και χθες λυπημένη,
όπως κάθε φορά
που βουλιάζουν τη ψυχή μου
στα λασπόνερα.
Είδα τη λευκή μαντίλα
που σκέπαζε την καλοσύνη
και το πράο βλέμμα σου.
Ένιωσα ένα χάδι βάλσαμο
και το φιλί στο μάγουλο
γνωστό αγίασμα ιερό.
Ναι, ήσουν εδώ,
μ’ ένα γνώριμο δάκρυ,
βημάτισες στο σώμα μου
και έπλυνες χρόνιες πληγές
από την χαραμάδα του ονείρου
ως τις εκβολές του Αχέροντα.
Στο προσκεφάλι έμεινε
ένα μουσκεμένο χαμόγελο
και της καρδιάς το αγνάντι
στην ανοιχτή εξώπορτα.
Tu étais là
Tues venue à nouveau attristéehier
commetufaischaquefoisqu’onplonge
monâmedans la boue.
J’ai vu le foulard blanc
couvrant la bonté
et ton regard serein.
J’aisentiunecaresse veritable baume
et le baisersur la joue
eaubéniteconnue.
Oui, tuétaislà,
avecunelarmeconnuefamilière,
tu as traversémon corps
etlavé des blessureschroniques
de la fissure du rêve
àl’embouchure d’ Achéron.
Sur l’orellierestresté
unsouriremouillé
et la vue du coeur
auportailouvert.
🍁
Εγώ δεν είμαι ποιητής
Τα λουλούδια είναι αγάπη,
τα πουλιά είναι μουσική και ο έρωτας
της ψυχής το φως, έλεγε.
Στο κέντρο αυτός και τ’ αδέσποτα
του έγνεφαν μυστικά έξω απ’ τον κύκλο.
Στη θάλασσα ράβδιζε τα κύματα
για τις χαμένες ζωές των ναυαγισμένων.
Τον έβλεπα να μαλώνει με τον χρόνο
για τα σκουριασμένα τρένα της ελπίδας.
Μοίραζε το πλεόνασμα της στέρησης
στις αόρατες σκιές των πεζοδρομίων.
Και όταν έπεφτε η νυχτιά, ανηφόριζε
κατά το λόφο να μιλήσει στον Θεό.
- Την ημέρα δεν τον βλέπω, μονολογούσε,
κρύβεται από ντροπή για την κατάντια του Ανθρώπου,
μόνο στα σκοτάδια μού φανερώνεται.
Όλοι για σαλεμένο τον είχαν,
μα εγώ τον αποκαλούσα ποιητή
και κάθε φορά για προσβολή το έπαιρνε,
και πάντα με θυμό μου αποκρινόταν:
- Οι ποιητές πουλάνε την ψυχής τους,
εγώ την προσφέρω.
Στο μνήμα του σκάλισα μόνο μια λέξη… ΠΟΙΗΤΗΣ.
Από τότε πάει καιρός πολύς…
ίδιες «βραδιές», «παρουσιάσεις» και «ομιλητές».
Σε μια κρίση εαυτού αποφάσισα ν’ αποκαλυφθώ.
- Κυρίες και Κύριοι, ζητώ συγγνώμη,
εγώ δεν είμαι ποιητής, αλήθεια σας λέω.
Moi je ne suis pas un poète
Les fleurs, c’est l’amour,
les oiseaux, c’est la musique et l’eros
c’est la lumière de la vie, disait-il.
Au centre c’était luiet les animaux errants
lui faisaient signe en secret hors du cycle.
Dans la merilfrappait les vagues avec un bâton
pour les vies perdues des naufragés.
Je le regardais se disputer avec le temps
pour les trains rouillés de l’ espoir.
Ilfaisaitpartager le surplus de la privation
auxombres invisibles des trottoirs.
Et la nuittombée, ilmontait
sur la colline pour parler à Dieu.
- Pendant le jour je ne le vois pas, se disait-il,
il se cache par honte pour la décadence de l’ Homme,
iln’apparaîtquedansmesténèbres.
Tous le considéraientcommeunfou,
maismoi je l’appelaispoète
etchaquefoisil le prenaitcommeuneinsulte,
et me répondaittoujours en colère:
- Les poètesvendentleurâme,
moi, je l’offre.
Sur satombe je sculptai un seul mot…POETE.
Sa fait longtempsdepuis…
Mêmes “soirées”, “présentations”et “orateurs”.
Pendant unecriseintérieure je décidai de me révéler.
- Mesdameset Messieurs, je vousprie de me pardoner,
moi je ne suis pas poète, je vous dis la vérité.
Κώστας Βασιλάκος / Βιογραφικό σημείωμα
Ο Κώστας Βασιλάκος γεννήθηκε στο Πολυδένδρι Αττικής , όπου ζει μέχρι σήμερα.
Σπούδασε Οικονομικές Επιστήμες και Διοίκηση Επιχειρήσεων στο Πανεπιστήμιο Πειραιά.
Έκανε σπουδές στην Ψυχολογία των Ομάδων και στη Διοίκηση Ανθρώπινου Δυναμικού .
Είναι μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών ( Ε.Ε.Λ ) , της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών (Π.Ε.Λ), του Ελληνικού Πολιτιστικού Ομίλου Κυπρίων Ελλάδος (Ε.Π.Ο.Κ) και του συλλόγου Λόγου-Μουσικής- Τέχνης « ΛΙΝΟΣ».
Ποιήματά του βραβεύτηκαν στον Παγκόσμιο διαγωνισμό NOSSIDE , στον Πανελλήνιο Λογοτεχνικό διαγωνισμό της Π.Ε.Λ , στους Δελφικούς αγώνες ποίησης της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών (Π.Ε.Λ) , στον Ελληνικό Πολιτιστικό Όμιλο Κυπρίων Ελλάδος (Ε.Π.Ο.Κ) και στην Αμφικτυονία Ελληνισμού. Επίσης η ποιητική του συλλογή « Λόγια δραπέτες» τιμήθηκε από την Εταιρία Ελλήνων Λογοτεχνών (Ε.Ε.Λ) με το βραβείο ΜΑΡΚΟΥ ΑΥΓΕΡΗ και η ποιητική συλλογή « Ανάμεσα σε δυο στιγμές» τιμήθηκε από τον ΕΠΟΚ με το βραβείο βιβλίο της χρονιάς 2017. Έργα του που έχουν εκδοθεί:
Σκέψεις θραύσματα (ποίηση , εκδ. « Άνεμος Εκδοτική» , 2012),
Περι-Διαβαίνοντας( διηγήματα, εκδ. Αγγελάκη ,2013),
Λόγια δραπέτες (ποίηση, εκδ. «Άνεμος Εκδοτική» , 2015),
Ανάμεσα σε δυο στιγμές ( ποίηση , Εκδ. Σοκόλη , 2017 ).
Το Ω των Ωκεανών (ποίηση , Εκδ. Σοκόλη , 2019).
Το αριστερό μισό του Ήτα ( ποίηση, Εκδ. Αγγελάκη , 2021).
Kostas Vassilakos/ Resumé
Kostas Vassilakos est néàPolydendri, Attiki, en Grèceoùilvitjusqu’ aujourd’hui.
Il estdiplômé en Sciences Economiques et en Administration d’ Entreprisesde l’Université du Pirée.
Il aaussi fait des étudessur la Psychologie des Equipes et l’ Administration des Ressources Humaines.
Il estmembre de la Societé des EcrivainsGrecs ( SEG) , de l’ Association Panhéllenique des Ecrivains (APE), de l’ Association Culturelle Grecque des Cypriotes de la Grèce ( ACGCG) et de la Societé Parole-Musique-Art “LINOS”.
Des prix littérairesluiontétédécernéspour sespoèmes par la Competition Internationale NOSSIDE, la Competition PanhélleniqueLittéraire (APE), la Competition PoétiqueàDelphesorganisée par la APE, l’ Association Culturelle Grecque des Cypriotes de la Grèce ( ACGCG) et l’ Amphiktyonie d’ Héllenisme.
De plus, son anthologiepoétique “Paroles evadées” a étéhonoréeparla Societé des EcrivainsGrecs (SEG) avec le prix de MARKOS AVGERIS et son anthologie“Entre deux moments” a étéhonoréepar la ACGCG en tantquelivre de l’ année 2017.
Oeuvres qui ontétépubliées:
“Debris de pensée” (“SkepsisThravsmata”, poésie, ed.AnemosEkdotiki, 2012)
“Traversant” (“Peridiavenontas’’, contes, Ed. Angelakis 2013)
“Paroles evadées”(“Logia drapetes’’, poésie, ed. AnemosEkdotiki, 2015)
“Entre deux moments” (“Αnamesa se diostigmes”, poésie, ed. Sokolis, 2017)
“Les O des Oceans” (“To o ton okeanon’’, poésie, ed. Sokolis, 2019)
“La moitié gauche de Htta” (“To aristero miso touita’’, poésie, ed. Agelakis, 2021)
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΡΙΑΣ
Η Παρασκευή Β. Μόλαρη γεννήθηκε στη Νίκαια του Νομού Αττικής το 1967. Είναι πτυχιούχος Αγγλικής και Ελληνικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών καθώς και πτυχιούχος του Τμήματος Ξένων Γλωσσών Μετάφρασης και Διερμηνείας του Ιονίου Πανεπιστημίου. Είναι κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών ‘’Μάστερ ΙΙ’’ από το Πανεπιστήμιο Paul Valéry Montpellier III . (Τμήμα Νεοελληνικών σπουδών) στη Νεότερη Ελληνική Ιστορία και Ιστορία της Εκπαίδευσης. Έχει παρουσιάσει και μεταφράσει πλήθος ποιημάτων σύγχρονων Ελλήνων ποιητών ορισμένα από τα οποία χρησιμοποιούνται ως διδακτικό υλικό στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο από τον Καθηγητή Λογοτεχνικής Μετάφρασης κύριο Δημήτρη Φίλια από το 2018. Σε αυτόνομους δίγλωσσους τόμους έχουν εκδοθεί οι εξής μεταφράσεις της :
1. ‘Εμυ Τζωάννου, ‘’Πανδαισία ιριδισμών’’( ‘’Infinité d’ Iridescences’’), εκδ. Γρηγόρη, 2017.
2. Kωνσταντίνος Μπούρας, ‘’Παλίμψηστος Πάπυρος’’ (‘’Papyrus Palimseste’’), εκδ. Γρηγόρη, 2019.
Σε αυτόνομους τόμους με συμμετοχή σε μετάφραση στα γαλλικά :
1.Kωνσταντίνος Μπούρας ‘’Τρία Άλφα μία Ήττα κι ένα Ωμέγα’’ (ποιήματα στην ελληνική, γαλλική κι ιταλική και πολωνική γλώσσα), oι Εκδόσεις των Φίλων, 2017.
2.Μιχαήλ Παπαδάκης, ‘’Παυσώδυνο δάκρυ’’ (‘’Larme apaisant la douleur’’), εκδ. Οσελότος, 2020.
Ως συνεργάτης του επιστημονικού περιοδικού ΝΕΑ ΠΑΙΔΕΙΑ έχει δημοσιεύσεις μεταφραστικές της εργασίες και παρουσιάσεις, καθώς και στο Δίκτυο Πολιτικής Ανώτατης Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Πατρών.
*****
RESUME DE LA TRADUCTRICE
Paraskevi Vas. Molari est née à Nikaia, Attiki, Grèce en 1967. Elle a achevé ses études à l’Université d’Athènes, au Département des Lettres Anglaises et Grecques et aussi au Département des Langues Etrangères, Traduction et Interprétation de l’Université Ionienne. Ella a obtenu son ‘’Master II’’ à l’ Université Paul Valéry Montpellier III, (Département des Etudes Néohelléniques) au domaine de l’Histoire Grecque Moderne et de l’Histoire de l’Education. Elle a traduit grand nombre de poèmes de poètes grecs modernes qui sont enseignés à l’Université Ionienne par le Professeur Dimitris Filias en tant que matériel didactique depuis 2018. Dans des tomes autonomes bilingues, ont paru ses traductions suivantes:
1. Emy Tzoannou, ‘’Infinité d’ Iridescences’’, ed. Grigori, 2017
2. Konstantin Bouras, ‘’Papyrus Palimseste’’, ed. Grigori, 2019.
Participation avec traduction de passages- poèmes:
1. Konstantin Bouras,’’Trois alpha, un ita et un omega’’,ed.des Amis, 2017
2.Michel Papadakis, ‘’Larme apaisant la douleur’’, ed. Oselotos, 2020.
Elle a collaboré avec la revue scientifique NEA PAIDEIA où elle a publié ses projets de traduction ainsi que ses présentations, et aussi à HEPNET, Network de la Politique de l’Enseignement Supérieur de l’ Université de Patras.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου