ΒΑΛΕΝΤΙΝΑ ΝΤΑΦΛΟΥΚΑ "Ερωτική αδεία"

Εσύ κυματοθραύστη των ονειράτων μου,
εσύ εξορκιστή του έρωτά μου,
στ’ απέραντο, αρίφνητο κι απύθμενο που ποτίζει αυτόν τον κόσμο,
εσύ ΄σαι ο αφρός του πόθου κι όλων των ορμεμφύτων των 

χυδαίων και κτηνωδών…
Η αγάπη σου με τρέφει με μία αηδία εκπορνευμένη!

Όταν με συμπαρασύρεις στο ρυθμό σου,
εγώ σ’ ακολουθώ απόλυτα, κυρίαρχα και λαβωμένη απ’ τις λόγχες σου,
γιατί θαρρώ -τάχα- πως αυτή η στιγμή ανήκει μόνο σε μας,
ξέχωρα απ’ τις άλλες που ξοδεύεις εντεύθεν κι εκείθεν,
σαν τ’ αεράκι που την αύρα μας στιλβώνει,
σαν χαμαιλέοντας σ’ αγκαλιές πρόστυχων υπνοβατών…

Μη μιλάς με λέξεις του «σ’ αγαπώ»,
γιατί εφήμερα τις χρωματίζεις και
το σημασιολογικό φορτίο μοναδικών αναμνήσεών τους αναχαιτίζεις!

Ανθίστασαι στο μεγαλείο που είναι ικανή η ψυχή σου να νιώσει,
απομειώνεις τ’ αποστάγματα τα ηδύποτα, τα ληϊσμένα
στο ερμάριο που φυλάγεις στ’ αρχαιότερο σπήλαιο, αυτό των αισθημάτων.
Σε παραπλανούν αυτές οι ψευδαισθήσεις της νεαράς ηλικίας…

Η φωτογραφία είναι από https://ericlanthier.net/