ελλοχεύει παντού ο θάνατος
στη λάσπη των χαρακωμάτων
συντρίμμια ψυχών ολόγυρα
εκκωφαντική η απουσία ζωής
μια γροθιά σφιγμένη το γιατί
και στ’ άλλο χέρι όπλο
δεν τολμά τα δάχτυλα να χαλαρώσει
την λασπωμένη παλάμη του να λευτερώσει
κείτεται στον βούρκο
με μόνη παρέα έναν τολμηρό σκωληκα
αγνό φυλαχτό της μάνας γης
ψελλίζει Δεήσεις
φυσώντας ξέπνοα τα χνώτα ψηλά
ως θυμίαμα ενώπιον του Ύψιστου
τρέμει σύγκορμος
όπως ο καθένας που βιώνει τον θάνατο
-η λασπωμένη γροθιά ερμητικά σφραγισμένη-
φυλακίζει στο εσωτερικό της
τις αναμνήσεις μιας ανέμελης νιότης
δεν θα τις χάσει
δεν πρέπει να τις χάσει
τις κρατά και κανείς δεν μπορεί
να του τις αρπάξει
όπως την απολεσθείσα ελπίδα.
Ξάφνου μια ηλιαχτίδα
τρύπησε το ψηλαφητό σκότος
κι έπεσε ως προβολέας θεάτρου
στον μοναδικό πρωταγωνιστή της σκηνής,
την σφιγμένη γροθιά του.
Βροχή τα χειροκροτήματα,
επευφημίες και πυροτεχνήματα
για την τελευταία παράσταση
χαλάρωσαν τα δάχτυλα
ξεδιπλώθηκε η παλάμη
υποκλίθηκε ο κόσμος όλος
στον ερχομό της Άνοιξης!
Αφιερωμένο στην ματωμένη άνοιξη της Ουκρανίας
Μ. Π. 20/3/2022
****
la mort est partout cachée
dans la boue des tranchées
décombres d’ âmes tout autour
assourdissante absence de vie
un poing serré c’est le pourquoi
et dans l’autre main un fusil
n’osant pas relâcher les doigts
libérer sa paume pleine de boue
il se couche dans la fange
accompagné d’un ver
amulette pure de la mère terre
il murmure des prières
soufflant son haleine en haut
comme encens devant Dieu
tout son corps tremble
comme quelqu’un qui est en train de mourir
-la paume en boue comlpètement scellée-
elle emprisonne à son intérieur
les memoires d’ une jeunesse insouciante
il ne les perdra pas
il ne doit pas les perdre
il les tient et personne ne peut
les lui emparer
comme l’espoir perdu.
Tout a coup un rayon de soleil
perça les ténèbres palpables
et se jetta comme un projecteur de théâtre
sur le seul protagoniste de la scène,
son poing serré.
Un tas d’applaudissements
d’acclamations et de feux d’artifices
pour le dernier spectacle
les doigts se relachèrent
la paume se déplia
tout le monde s’y inclina
à l’ avènement du printemps!
Dedié au printemps sanglant d’ Ukraine
M.P. 20/03/22
Το ποίημα είναι από την τρίτη ανέκδοτη ποιητική συλλογή του κ. Παπαδάκη.
Παπαδάκης Μιχαήλ
Γεννήθηκα στην Αθήνα το 1966 με καταγωγή από την Χερσόνησο Ηρακλείου Κρήτης.
Είμαι παντρεμένος και έχω μία κόρη κι ένα γιο.
Σπούδασα παιδαγωγικά στην Παιδαγωγική Ακαδημία Ηρακλείου και αργότερα στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Διδάσκω 31 χρόνια σε δημοτικά σχολεία (8 χρόνια σε ιδιωτικό σχολείο και 23 σε δημόσια).
Ανέκαθεν μου άρεσε η ποίηση, η λογοτεχνία και το θέατρο, με το οποίο έχω ασχοληθεί ερασιτεχνικά… Άρχισα να γράφω πριν από 3 δεκαετίες αλλά συστηματικά τα 8 τελευταία χρόνια.
Έχω αρθρογραφήσει σε περιοδικά κι εφημερίδες.
Έχω λάβει μέρος ως ομιλητής και εισηγητής σε παρουσιάσεις βιβλίων
Έχω κάνει την εικονογράφηση στο παιδικό λογοτεχνικό βιβλίο «Γιατί κλαίει η Μαργαρίτα;» της Βασιλικής Μπούκλα - Χαμαλέλη.
Έχω εκδώσει δύο ποιητικές συλλογές:
- «Άτυχοι τοίχοι» εκδ. Γρηγόρη 2018, από την οποία έξι (6) ποιήματα έχουν μεταφραστεί στα Γαλλικά από την καθηγήτρια & μεταφράστρια Βίβιαν Μόλαρη και διδάχτηκαν στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο Κέρκυρας από τον καθηγητή κ. Φίλια Δημήτριο
- «Παυσώδυνο δάκρυ» εκδ. Οσελότος 2020, δίγλωσσο αφού 10 ποιήματα είναι μεταφρασμένα και στα Γαλλικά από την κ. Βίβιαν Μόλαρη.
- Υπό έκδοση ένα ιστορικό μυθιστόρημα
Η Παρασκευή Β. Μόλαρη είναι πτυχιούχος Αγγλικής και Ελληνικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών καθώς και πτυχιούχος του Τμήματος Ξένων Γλωσσών Μετάφρασης και Διερμηνείας του Ιονίου Πανεπιστημίου. Έχει μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών Μάστερ ΙΙ από το Πανεπιστήμιο Paul Valéry Montpellier III . Τμήμα Νεοελληνικών σπουδών στη Νεότερη Ελληνική Ιστορία και Ιστορία της Εκπαίδευσης. Έχει παρουσιάσει και μεταφράσει πλήθος ποιημάτων σύγχρονων Ελλήνων ποιητών και τα οποία χρησιμοποιούνται ως διδακτικό υλικό στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο. Ως συνεργάτης του επιστημονικού περιοδικού ΝΕΑ ΠΑΙΔΕΙΑ έχει δημοσιεύσεις μεταφραστικές της εργασίες και παρουσιάσεις, καθώς και στο Δίκτυο Πολιτικής Ανωτάτης Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Πατρών.
Η φωτογραφία είναι από https://www.123rf.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου