Γιώργος Κάρτερ (27 Ιανουαρίου 1928 - 22 Ιουλίου 2012)

Ο Γιώργος Κάρτερ του Νικολάου (27 Ιανουαρίου 1928 - 22 Ιουλίου 2012) ήταν Έλληνας λογοτέχνης, κριτικός θεάτρου και τηλεόρασης.

Γεννήθηκε στην Κέρκυρα το 1928. Το πλήρες όνομά του ήταν Γεώργιος-Αρμάνδος-Αλέξανδρος. Σπούδασε ζωγραφική στην ΑΣΚΤ και ήταν διπλωματούχος της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου. Συνέχισε με σπουδές τηλεόρασης στην Αυστρία και την Ιταλία.

Από το 1949 ως το 1965 εργάστηκε στο ραδιόφωνο, όπου σκηνοθέτησε ραδιοφωνικά και θεατρικά έργα κι έγραψε 500 περίπου εκπομπές, μεταξύ των οποίων τις σειρές «Σύγχρονη Πνευματική Ελλάδα» και το ηχητικό ντοκιμαντέρ «Η Φωνή του 20ού αιώνα», το πρώτο που μεταδόθηκε από την Ελληνική Ραδιοφωνία και το Ρ.Ι.Κύπρου.

Από την έναρξη λειτουργίας της τηλεόρασης, το 1965, ήταν από τα βασικά της στελέχη. Παράλληλα, δημοσίευε σχετικά άρθρα σε εξειδικευμένα περιοδικά (όπως την «Τεχνική Εκλογή») και συνεργαζόταν σε εγκυκλοπαιδικά λεξικά. Οι μελέτες του για τα ΜΜΕ εγκαινίασαν την ελληνική βιβλιογραφία του είδους. Είχε κάνει ανακοινώσεις και ομιλίες, τόσο στην Ελλάδα, όσο και στο εξωτερικό, ενώ διατηρούσε στήλη κριτικής ραδιοφώνου στην «Εκλογή» της Ελένης Βλάχου και τηλεόρασης στις «Εικόνες» της εφημερίδας «Έθνος».

Αμέσως μετά τη μεταπολίτευση το 1974, παρουσίασε στην τηλεόραση τις «Ειδήσεις» και εκπομπές της σειράς «Μια ταινία, μια συζήτηση».

Στα Γράμματα εμφανίστηκε σε ηλικία δεκαεφτά χρονών με την ποιητική συλλογή «Αντιφεγγίσματα της ψυχής μου» κι ως τώρα έχουν εκδοθεί 33 βιβλία του και τρία στο εξωτερικό. Έργα του μεταφράστηκαν στα γαλλικά, ιταλικά, γερμανικά, ρουμανικά, τουρκικά, ουγγρικά, ισπανικά και βουλγαρικά, δημοσιευμένα σε ξένες ανθολογίες και λογοτεχνικά περιοδικά.

Ήταν επίτιμος πρόεδρος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών και επίτιμος γενικός γραμματέας της Ένωσης Θεατρικών και Μουσικών Κριτικών.

Ο Γιώργος Κάρτερ διετέλεσε διευθυντής Τηλεόρασης της ΕΡΤ-1, διευθυντής Ραδιοφωνίας-Τηλεόρασης της ΕΡΤ-2, μέλος του Εθνικού Ραδιοτηλεοπτικού Συμβουλίου, Πρόεδρος της Ε. Ε. Λογοτεχνών, μέλος της COM.E.S (Ευρωπαίων συγγραφέων) και επανειλημμένα πρόεδρος της Καλλιτεχνικής Επιτροπής του Εθνικού θεάτρου. Το 1973 παρουσίασε το τηλεπαιχνίδι "Τηλεσταυρόλεξο".

Το πνευματικό και ποιητικό του έργο βράβευσε η Ακαδημία Αθηνών, ο Δήμος της Φλωρεντίας με αργυρό μετάλλιο και τον τίτλο του επίτιμου δημότη, ο Δήμος Αχιλλείων, η ΕΡΤ3, το Ίδρυμα Αθ. Μπότση, καθώς και ο Δήμος της Κέρκυρας με το "Μετάλλιο Αξιοσύνης". Τον τίμησαν, επίσης, το 2009 ο Δήμος Καλαμαριάς κι ο Σύλλογος Κερκυραίων Θεσσαλονίκης.

Ήταν αδελφός του ζωγράφου Ερνέστου Κάρτερ και νυμφευμένος με την γνωστή βιολονίστρια Ισμήνη Χρυσοχόου.

Απεβίωσε αιφνιδίως την Κυριακή 22 Ιουλίου 2012 σε ηλικία 84 ετών στην Αθήνα.

Ο Γιώργος Κάρτερ παρουσιάζει τις Ειδήσεις στο ΕΙΡΤ (1974)

Ποίηση

Στο χώρο των Γραμμάτων εμφανίσθηκε το 1945 με τη ποιητική του συλλογή "Αντιφεγγίσματα της ψυχής μου". Άλλα ποιητικά έργα του είναι:

"Δευτέρα Παρουσία" (1948)

"Σάντερμαχ" (1954)

"Απόψε η γη καίει" (1958)

"Ποιήματα 5" (1965)

"Εσωτερική υπόθεσις" (1974)

"Ποιήματα" (1976)

"Ατομικός Φάκελλος" (1982)

"Ενδόμηση" (1991)

"Βιο-λογία" (1994)

"Οίκος Ενοχής" (Βραβείο Ακαδημίας Αθηνών) (1999)

"Το λάλον αίμα (2003)

"Κατά παντός υπευθύνου" (2007)

«Η Μέθοδος των τριών + 1» (2009)

«111»

Δοκίμια - μελέτες

"Το ραδιόφωνο και η αισθητική του" (1955)

"Γνωριμία με την Τηλεόραση" (1962)

"Ραδιόφωνο και Τηλεόραση" (1966)

"Εισαγωγή στη Τηλεόραση" (1966)

"Ιστορικά της Τηλεόρασης" (1979)

"Δοκιμές για την Τηλεόραση" (1976)

"Κείμενα Επικοινωνίας" (1981)

"Τηλεόραση: Θέσεις και καταθέσεις" (1986)

"Αναφορά στο ζωγράφο Ερνέστο Κάρτερ" (1996)

"Ο Ζωγράφος Γεώργιος Σαμαρτζής" (1997)

"Ανιχνεύσεις και εκτιμήσεις" (1998)

"Παναγιώτη Σ. Σαμαρτζή : «Καθημερούσιαι Ειδήσεις» 1854-67. Πρόλογος,επιμέλεια κειμένων (2000)

"Ελληνική Ραδιοφωνία Τηλεόραση - Ιστορία και ιστορίες" (2004)

"Ανιχνεύσεις και εκτιμήσεις", β΄ τόμος (2008)

"Οι δικοί μου της Κέρκυρας" (2009)

"Τέχνη και επικοινωνία" (2010)

Ταξιδιωτικό

"Επιστροφή στη Ρώμη" (1957)

Κριτική

"Θεατρική θεώρηση" (1978)

"Κριτική της Ελληνικής Τηλεόρασης", α΄ τόμος (1988)

"Κριτική της Ελληνικής Τηλεόρασης", β΄ τόμος (1995)

Δίσκοι Ήχου

"Ο Μεγάλος Πόλεμος" (1967)

"7 χρόνια Δικτατορία" (1975)

"Ο 20ός αιώνας αρχίζει" (Συνεργασία με τον Φρ. Γερμανό) (1976)

"Μεγάλες στιγμές του αιώνα μας" (1978)

"Φωνές της Λογοτεχνίας μας" (1978)

"Φωνές της Λογοτεχνίας μας" - Έλλη Αλεξίου (1985)

"Αφιέρωμα στο Μάνο Κατράκη" (1987)

https://el.wikipedia.org/

Ο Γιώργος Κάρτερ απαγγέλει ποιήματά του σε τελετή που έγινε προς τιμήν του από τον Δήμο της Κέρκυρας. Παλαιά Ανάκτορα, 25 Ιουνίου 1999.

ΠΟΙΗΜΑΤΑ 

Ο κάτω ουρανός

Ποιος είπε πως ο κάτω ουρανός
είναι κι αυτός γαλάζιος…

Πέρασαν αιώνες από τότε που γεννήθηκα
γυμνώθηκα δέκα φορές
θυσιάζοντας την αθωότητά μου
ή μίλαγα για τ’ αγριολούλουδα και τη σκιά τους.

Είδα θανάτους βιαστικούς αιμάτινους
τον Όμηρο με μάτια ορθάνοιχτα
Είδα να καίγεται ο αγέρας το νερό
να δίνει ο Βαν Γκογκ τ’ αυτί του στο Μπετόβεν

Άκουσα τ’ αηδόνια να ουρλιάζουν στη φωτιά
της μάνας την ανάληψη μες στο τραγούδι του όρθρου
άκουσα το τετέλεσται του πρώτου επαναστάτη
την αυγουστιάτικη σιγή της Χιροσίμα.

Έφερα λέξεις μυστικές απ’ των αγίων το στόμα
ξενύχτησα για ν’ ασκηθώ στις πράξεις των ηρώων
πάλεψα με το Διγενή να διδαχτώ την ήττα
πρόσφερα φύλλο της ελιάς στον εαυτό μου

Ποιος είπε πως ο κάτω ουρανός
είναι κι αυτός γαλάζιος…



Περί ονείρων

1

Στα εαρινά μου όνειρα
απόχτησα την έχτη
θανάσιμη αίσθηση.

2

Λέγαμε για τις ανήλιαγες ηλικίες
και τώρα για την ορφάνια των ονείρων.

3

Αναρριχήθηκα στ’ όνειρο.
Ωραίος που ‘ναι ο ουρανός
άμα περνάς ανάμεσά του!

4

Πυρπολημένα όνειρα
έρπουν στα ερείπια της ιστορίας μου.

Πρώτη δημοσίευση: ΠΟΡΦΥΡΑΣ. Φυλλάδιο 76. Κέρκυρα. Γενάης-Μάρτης 1996.

https://www.timesnews.gr/

INFO Τριάντα αργυρά ευρώ για να βρω αυτόν που την αγορά γνωρίζει να πληροφορηθώ ο αγαθός εγώ αν είναι αναλώσιμη η ψυχή μου. ΚΑΤΑ ΠΑΝΤΟΣ ΥΠΕΥΘΥΝΟΥ Το κακό παράγινε αλγεινό κι είναι σκεβρωμένοι οι ώμοι μας απ' το φορτίο των τάφων. Ποιος κερατάς κρατάει τα κίνητρα και ξεχειλώνει τις αόρατες τρύπες και μολύνει το θολό με μελανιές του Κάτω κόσμου; Οι πληγές της Γης, μεγάλε, αιμορραγούν κι ο Θάνατος απέθανε στα γέλια για το βαθύ μας πένθος. Ποιος είσαι, ρε συ, που στράβωσες τον άξονα και με τα τοξικά ξαλοίφεις απ' τα ύψιστα ό,τι θεϊκό θυμάμαι ακόμα. Κάνεις διπλό κλικ δεξιά, το ξέρω ενώ τ' αγαπημένα μου χαροπαλεύουν σ' αλλόφυλλο φάκελο. Όποιος κι αν είσαι ισόθεος, θύμα ή ανάθεμα θα 'ρθει μαθές ο καιρός του Όρθρου…

Από τη συλλογή του "Η μέθοδος των τριών + 1" (εκδ. Γαβριηλίδη, 2009) ΣΩΜΑΤΙΔΙΑ

Ηθοποιητής καθώς και ηθοποιός Αξιώσου να βρεις την ακριβή σου λέξη τη μορφή, το ύφος, την ευφωνία προπάντων, όμως, το Λόγο του ποιείν.              --------------------------              Το έσω πυρ προξενεί μιαν εξαίσια έκρηξη Στεκόμαστε στου σκοταδιού την άκρη άντικρυ στον κρυπτό καιρό τον άκριτο Ταχιά ν’ ανάψουμε μιαν αστραπή, ένα ποίημα.              --------------------------              Ο ταχύτερος χρόνος είναι χθες Ανανεώνω ένιες έννοιες για τις ορέστειες Ερινύες την οιδιπόδεια αυτοδικία, τις ηροστράτειες πυρκαγιές Αυτά δε γίναν χθες, καθώς εμάθατε. Θα γίνουν…              --------------------------              Επιτέλους, πρωτεύει το τέλος Πολλή σαπίλα πάλι απειλεί την Ελσινόρη… Λόγια, λόγια, λόγια· η λογική του τρελού Αμλέτου… Αλλά η αυλαία θα πέσει με την δι’ ελέου κάθαρση.              --------------------------

"Ανέκδοτα" Π Α Ρ Α Δ Ο Σ Η

Όχι, όχι. Δεν έχει αποτελειώσει η αποστολή. Υπάρχουν ανοιχτοί λογαριασμοί με τον άχτιστο λόγο μου. Το κόμμα ακόμα λαξεύει την τέλεια τελεία. Έλιωσε ο παμπάλαιος ήλιος κι αμφίβολη πλια η ακτινοβολία του. Ως τον απροσδιόριστο προορισμό είναι απρόσιτη η απόσταση. Έπειτα τ’ άγραφτα χαρτιά μου αναζητούν το τίμημα του ζην… …Εντέλει, ν’ απαλλαγώ από τα δεσμά να παραδώσω γυμνό το πνεύμα μου                   άγιο. ΛΟΓΟΣ ΚΑΤΑΓΓΕΛΤΙΚΟΣ Για όλα είπα τον θυμαλγή μου λόγο για τις ανήμερες ημέρες μας τις χτεσινές νύχτες των μαχαιριών τις αμάλδανες δωρεές τ’ ονείρου τις δραπετεύσεις της ιστορίας. Ήταν μαρτυρίες έντρομες σπαράγματα πραγμάτων ριγμένων κατά γης. Κατάγγειλα βδελύγματα, πληγές φανέρωσα φόνους της φωτιάς φώτισα τόσα αφάνταστα «ά εισίν και ά μέλλει γενέσθαι» όσα ουδείς ποιητής είπε ποτές. Όρθωσα την ευθύνη μου καθώς είδα να πληθαίνει ο θάνατος. Δεν ήταν θέλημα τ’ ανθρώπου η Θεία Κάθαρση. Πατέρα μου μη τιμωρός εσύ της αμοιρίας μας. αμάλδανος = αφανισμένος θυμαλγής = λυπητερος

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ

Είδα τους αδερφούς μας δακρυσμένους
πνίγουν την πνοή τους πυκνοί καπνοί.
Καίνε οι ανοίκειοι
τ’ άχραντα χνάρια μας
στο χρηματιστήριο των αξιών τους.

--------------------------

Στο πυρ
ρίχνουν τα οράματα του Ομήρου
τις ιερές εστίες μας από το άστυ τ΄ ολόχρυσο
τη θερμοπύλια δάφνη του Λεωνίδα
τα θάματα όλα των ολύμπιων Θεών.

Στάχτη
οι στίχοι του Αισχύλου
η απόλυτη πολιτεία του Πλάτωνος
η δοξαστή βασιλεία του Μεγαλέξαντρου
η Αγία Σοφιά τ’ ακάθιστου θρήνου.

Τίποτα
μήτε μας τ’ όρθωμα κατά Οθωμανών
                   που ορέγονταν Ευρώπη
μήτε του Στρατηγού τα Μνημονεύματα
                    με το Εγώ και το Εμείς
μήτε η βλογητή βροντή του «Αέρα»
                      πάνω στην Αρβανιτιά
μήτε της Κρήτης ο καιρός που νέκρωσε
        τους νύκτερους στο άσπρο κρύο.

Κι αν τώρα μας πληγώνει η στιγμή
μη λησμονούν οι αλλόφυλοι
ότι φυλάει καλά στα φύλλα της
η αιώνια Ιστορία
την Ελλάδα.

http://www.isminicarter.gr/

Α Ν Α Φ Ο Ρ Ε Σ  Σ Τ Η Ν Π Ο Ι Η Σ Η ΤΟΥ Γ Ι Ω Ρ Γ Ο Υ Κ Α Ρ Τ Ε Ρ

(Με χρονολογική σειρά)

ΣΟΦΙΑ ΣΠΑΝΟΥΔΗ: … Μια φωτερή προβολή της ποιητικής ψυχής, παραδομένης στο μεγάλο λυρικό αναφτέρωμα, όσο και στη συγκινημένη σκέψη εξ ίσου. («Τα Νέα», 5. 5. 49).

ΑΝΤΡΕΑΣ ΚΑΡΑΝΤΩΝΗΣ: … Εικόνες αποσπασματικές, που σα να κρύβουν κάποιο μυστικό νόημα, εικόνες σα να τις βλέπει κανείς στ’ όνειρο, σα να τις ψαρεύει από τις πιο κρυμμένες γωνιές του υποσυνείδητου, δένονται μεταξύ τους σε μιαν απροσδόκητη αλληλουχία. (Εκπομπή Ε.Ι.Ρ. , 11. 4. 54).

ΠΕΤΡΟΣ ΣΠΑΝΔΩΝΙΔΗΣ: … Ο ποιητικός του λογος είναι γεμάτος από μυθοεικόνες από ενελλαγές αισθημάτων, αναχρονισμούς με την πρόθεση της καταργήσεως του μετρημένου χρόνου. (Ραδ. Σταθμός Θεσσαλονίκης, 22. 10. 54).

ΑΝΤΗΣ ΠΕΡΝΑΡΗΣ: … Από την αρχή ως το τέλος μια ατέρμονη δίψα της αγάπης […] της πλατειάς κι αποκαθαρμένης καρδιάς για να περιλάβη ολόκληρο τον κόσμο. («Ελευθερία» Λευκωσίας, 30. 10. 55).

ΑΣΤΕΡΗΣ ΚΟΒΒΑΤΖΗΣ: … Είναι ένας από τους καλύτερους ποιητές της νέας γενεάς. («Αθηναϊκή», 22 .2. 56).

ΚΡΙΤΩΝ ΑΘΑΝΑΣΟΥΛΗΣ: … Το αλλοπρόσαλλο κλίμα, το χαοτικό, αυτή την ανεπάρκεια του μεταπολεμικού κόσμου να συγκρατήσει τον πολιτισμό του σε βάσεις ηθικές και δημοκρατικές, εκφράζει ο Γ.Κ. Ο Κάρτερ έχει μιαν ευαισθησία διεισδυτική, πανοραματική. («Εφημερίδα των Ποιητών», Φεβρ. 1958).

ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΑΡΑΝΤΗΣ: … Το ιδανικό του είναι ανθρώπινο, προοδευτικό, το συναίσθημά του έχει καθαρότητα, ζέστη. («Παναθήναια», Αυγ. 1958).

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΣΙΜΟΠΟΥΛΟΣ: … Η ποίησή του είναι απόσταγμα ιδεών, λυρισμού και εσωτερικής αγωνίας. (Εκπομπή Ε.Ι.Ρ. , 16 .7 . 65).

Γ. ΑΠΟΣΤΟΛΟΠΟΥΛΟΣ (Ο Ακροατής): … Η έμπνευσή και ο στίχος του εγγίζουν βαθύτατα τον αναγνώστη και προκαλούν την αισθητική εκείνη χαρά που καταξιώνει την αληθινή ποίηση. («Το Βήμα», 8. 6. 65).

ΜΠΑΜΠΗΣ ΚΛΑΡΑΣ: … Ο Γ. Κάρτερ έχει τη δύναμη να συλλαμβάνει τα πιο επίκαιρα θέματα του Ανθρώπου, να τον καλεί στον αναλογισμό της ευθύνης και στην αγωνιστική αντιμετώπιση. («Η Βραδυνή», 20. 9. 65).

ΑΓΓΕΛΟΣ ΦΟΥΡΙΩΤΗΣ: … Με την ποίηση του Γ.Κ. επικοινωνούμε με το γνήσιο, το αληθινό […], γιατί η ποίησή του είναι ποίηση που κερδίζει το χρόνο, που δεν τον χάνει. («Απογευματινή». 25. 10. 65).

ΤΑΚΗΣ ΔΟΞΑΣ: … Επιγραμματικός, πυκνός, ο Γ.Κ., μα πιο πολύ σύγχρονος και ζωτικός, ιδαλγός της καλοσύνης και της ομορφιάς, πότε αποφθέγγεται, πότε επικαλείται και πότε εγκαλεί. Στόχος του ένας και μόνος: ο Άνθρωπος ! («Ελληνικά Θέματα», Σεπτ, 1966).

Θ. Δ. ΦΡΑΓΚΟΠΟΥΛΟΣ: … Μια ποιητική συνείδηση, που βρίσκεται διαρκώς σ’ εγρήγορση. («Τομές», Σεπτ. 75).

ΕΛΛΗ ΑΛΕΞΙΟΥ: … Στη στρατιά των ωραίων συνειδήσεων κατατάχτηκε ο Γ. Κ. και στον κατάλογο των ποιητών που […] κάλεσαν τους κακοιμημένους σε συναγερμό. («Τετράδιο», Νοεμ. 1975).

ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΝΔΡΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: … Με δυο λέξεις, μ’ έναν κοφτό, ελλειπτικό στίχο ο Κάρτερ δίνει τεράστιες προεκτάσεις στους προβληματισμούς και στις σπαρακτικές κραυγές του ανελέητου καιρού μας. («Φιλολογική Φωνή» Αιγίου, Ιαν. 76).

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΔΟΥΚΑΡΗΣ: … Με την αληθινή γλώσσα της πιο αληθινής ποίησης μεταπλάθεται ο πλούσιος ψυχικός του κόσμος. (Εκπομπή Ε.Ρ.Τ., 13. 12. 76).

ΚΩΣΤΑΣ ΔΑΦΝΗΣ: … Καθαρή φωνή που αφουγκράζεται τους παλμούς του καιρού μας και τους μετουσιώνει σε αληθινή ποίηση. («Κερκυραϊκά Νέα», 10. 1 . 77).

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΙΑΤΟΠΟΥΛΟΣ: … Ένας ποιητικός λόγος ανθρώπινος, δυνατός, ευθύς, γνήσια λυρικός, κομίζει το κάλλιστο μήνυμα της ποιητικής τέχνης. («Η Βραδυνή», 19. 4. 77).

ΝΙΚΟΣ ΣΠΑΝΙΑΣ: … Πλέρια ελληνικός και παγκόσμιος ο Γ. Κ. συντρίβεται σαν άτομο, αλλά υψώνει τον ποιητικό εαυτό του σε αξιοθαύμαστο ύψος. Αυτή είναι ποίηση ! («Εθνικός Κήρυξ» Ν. Υόρκης, 20. 8. 78).

ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΠΑΓΚΡΑΤΗΣ: … Ο Γ. Κ. εραστής της αξιοπρέπειας και της ελευθερίας, προβληματίζεται με την ποίησή του πάνω στις δυο αυτές έννοιες. («Πόρφυρας» Κερκ., Δεκ. 1982).

ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΧΥΤΗΡΗΣ: … Φωνή ηθική, θρεμένη με ανθρωπιστικά ιδανικά, αγωνιά σε κάθε παρέκληση, νιώθει μια συνευθύνη, «εν παντί αντιστιστέκεται». […] Ένας στίχος – όπλο. («Κερκυραϊκά Νέα», 29. 11. 82).

ΣΑΜΠΙΝΟ ΝΤ’ ΑΚΟΥΝΤΟ: ... Αυτή η ποίηση οδηγεί από τη δύναμη στην ιερότητα της ζωής, στα δίκαια του ανθρώπου, υψώνει τις έννοιες και αποδίνει το μεγαλείο των αξιών. (Συλλογή: «Il grande caos» , 1983).

ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΑΛΕΤΑΣ: ... Πνεύμα πρωτοτυπίας στην ποίηση του Κάρτερ [...] εξασφαλίζει ένα ξεχωριστό, ολότελα δικό του θέλγητρο. Η ποίηση του Γ. Κ. έχει μια δική της πνοή και μια δική της τέχνη, Είναι μια φωνή ξεχωριστή. (Εκπομπή Ε.Ρ.Τ. , 13. 2. 83).

ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΧΑΤΖΗΒΑΣΙΛΕΙΟΥ: ... Βρίσκεται σε διαρκή επαφή με τις πολιτικές μορφές που λαμβάνουν τα ανθρώπινα γεγονότα, ενώ διατηρεί την εσωτερική σκληρή κι αδιέξοδη ελευθερία του. («Τομές», Ιουλ. 1983).

ΜΑΡΤΣΕΛΑ ΟΥΦΡΕΝΤΟΥΤΣΙ: ... Μια ποίηση, που είναι η ίδια η αλήθεια. («Il corriere di Roma», 20. 6. 85.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΙΑΚΟΣ: ... Κι εδώ έγκειται η σημασία, μα κι η αξία του νέου αίματος, που διοχετεύει ο ποιητής Κάρτερ στις φλέβες της σύγχρονης ποίησής μας. («Εξόρμηση», 30. 6. 91).

ΚΩΣΤΑΣ ΤΣΑΟΥΣΗΣ: ... Με τη σοφία της αδιάσπαστης συνέχειας, ο ποιητής δίνει τη μάχη εναντίον όλων εκείνων, που ευτελίζουν τον βίο. («Εθνος», 30. 6. 91).

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΤΑΜΕΛΟΣ: ... Είναι από τις σημαντικότερες φωνές του σύγχρονου ποιητικού λόγου. («Ελευθεροτυπία», 24. 7. 91).

ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΟΥΛΟΥΡΗΣ: ... Επαναστατικότητα στη μορφή, στο ύφος και, φυσικά, στις έννοιες. («Νέα Σκέψη», Οκτ. 91)

ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ ΖΑΔΕΣ: ... Πρωτότυπη η φωνή του, με πλήθος προβληματισμούς, που παίρνουν απίθανες προεκτάσεις. Μας δόνησε παράξενα την ψυχή τούτη η ποίηση. Ο λυρισμός της παράξενα σκληρός. (Ομιλία στην Ε. Ε. Λ., 6. 2. 95).

ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΑΜΑΡΑΚΗΣ: ... Ποίηση αληθινή με δύναμη κι ανθρωπιά. Και μ’ αυτό το τραγικό ρίγος του καιρού μας. («Ριζοσπάστης», 18. 1. 96).

ΑΝΝΑ ΚΕΛΕΣΙΔΟΥ: Λόγος φιλοσοφικής συνείδησης της ιστορίας και εγρηγορούσας για τα κοινά. («Νέα Σκέψη», Μάης 97).

ΣΤΕΛΙΟΣ ΑΡΤΕΡΜΑΚΗΣ: ... Μια εξαστράπτουσα εργασία ποιητικής τέχνης, μεγάλης ευαισθησίας. («Η Ναυτεμπορική»,13. 11. 99).

ΜΙΧΑΛΗΣ ΣΤΑΦΥΛΑΣ: ... Ο Γ. Κάρτερ κατέχει πλέον μια από τις πρώτες θέσεις στον πνευματικό μας χώρο. («Πνευματική Ζωή», Ιαν. 2000).

ΦΑΙΔΡΑ ΖΑΜΠΑΘΑ: ... Ο ποιητής με «προφητικές αντένες» προχωρεί πολύ πιο μπροστά από την εποχή του. («Ριζοσπάστης», 18. 5. 2000).

ΜΙΧΑΛΗΣ ΜΕΡΑΚΛΗΣ: ... Ο Γ. Κάρτερ είναι μια πολύπλευρη πνευματική προσωπικότητα. [...] Διαθλάται ο, από τα βάθη της ψυχής του, ουμανιστικός ετασμός ενός ευαίσθητου ανθρώπου, που δεν μπορεί να συμβιβαστεί με την ευτέλεια, αλλά και τη σκληότητα και βαρβαρότητα της ζωής. (Ομιλία στο Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο, 12. 11. 01).

ΕΛΕΝΗ ΖΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΥ: ... Ο λόγος του Κάρτερ λειτουργεί σαν αποστολή, σαν συνειδητοποιημένη αναγκαιότητα, που την υπηρετεί με κοινωνική ευθύνη. (Ομιλία στο Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο, 12.11.01).

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΠΑΔΟΧΟΣ: ... Μελετώντας «Το λάλον αίμα», αισθάνθηκα την αισθητική ηδονή να με διαπερνά. («Τα Κερκυραϊκά», Ιαν. 04).

ΑΝΑ ΜΑΡΙΑ ΤΟΥΠΑΝ: ... Είναι ο γενναίος που αγωνίζεται για την Ελευθερία, αλλά κι ο ποιητής που αποστάζει τη ροή της ιστορίας στο αιώνιο παρόν της Ποίησης. (Ραδιοφωνία Βουκουρεστίου, 21. 3. 04).

ΠΕΤΡΟΣ ΧΟΥΤΖΟΥΜΗΣ: ... Στο πανοραμικό σύμπαν του ποιητή θα δοκιμάσουμε και θα ευφρανθούμε το ποιητικό άναμα. («Βοιωτική Ώρα», 23. 3. 04).

ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΣΚΑΡΤΣΗΣ: ... Είναι σαφές ότι ο Γ. Κ. τείνοντας προς μια οντολογία της γλώσσας, ανάγεται τελικά προς το ανθρώπινο και ουμανιστικό ήθος. (Ομιλία στο 24ο Συμπόσιο Ποίησης στο Πανεπιστήμιο Πάτρας, 3. 7. 04).

ΚΩΣΤΑΣ ΓΕΩΡΓΟΥΣΟΠΟΥΛΟΣ: ... Ο Κάρτερ είναι μια, εν πρώτοις, εγρηγορούσα συνείδηση του καιρού μας, ένας σπάνιος πνευματικός άνθρωπος, ένας τολμηρός ποιητής. («Τα Νέα», 27. 10. 04).

ΜΑΡΙΝΑ ΑΝΤΩΝΑΤΟΥ: ... Ο Γ. Κ. μας γεμίζει ελπίδες. Στα δηλητηριώδη βρίσκει αντίδοτο, ζωή αναβλύζει από την οργή του, αισιοδοξία φωτίζει τις σκοτεινές του εκφράσεις. («Βοιωτική Ώρα», 30. 5. 07).

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΑΛΑΤΣΑΣ: ... Την ποίησή του την διατρέχει μια εσωτερική ηφαιστειακή δύναμη, που ανατινάζεται συνεχώς με καλά διαγραμμένους στίχους, με μουσική παράθεση των λέξεων. («Σύγχρονη Σκέψη», Νοεμ. 07).

ΘΕΟΔΟΣΗΣ ΠΥΛΑΡΙΝΟΣ: ... Ο Κάρτερ αποκαλύπτει τον εαυτό του, ξεγυμνώνει ο ίδιος τον εαυτό του, για να πλησιάσει τον συνάνθρωπό του, για να συμφιλιωθεί και να συμπορευθεί μαζί του, και τα εχέγγυα αυτού του πλησιάσματος είναι η ειρήνη, η αγάπη, ο έρωτας, η ελευθερία. (Ομιλία στην Αναγνωστική Εταιρία Κέρκυρας, 16. 4. 08).

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΝΙΔΑΡΗΣ: ... Ο Γ. Κάρτερ αφηγείται στην ποίησή του με συγκλονιστικό τρόπο και πάθος, ό,τι το απασχόλησε κι ό,τι θέλει ν’ αφήσει ως παρακαταθήκη. («Ενημέρωση» Κερκ., 7. 3. 10).

http://www.isminicarter.gr/