Φωτογρ.Σεραφείμ Τραχανής
ΕΝΑ ΡΟΛΌΙ Η ΖΩΗ
Ένα ρολόι η ζωή
τις ώρες μας μετράει
σε κάθε παραστράτημα
αρχίζει και χτυπάει.
Στην άγνοια που έχουμε
ποιος δίνει σημασία
αλλά σε κάθε χτύπο του
υπάρχει και ουσία.
Το καμπανάκι του χτυπά
να μας ειδοποιήσει
και όποιος έχει πρόβλημα
να δει και να το λύσει.
Ένα ρολόι η ζωή
αλλά λεπτό δεν χάνει
όμως εμείς γκρινιάζουμε
και λέμε δεν μας φτάνει.
Ρολόι είναι η ζωή
που λίγοι το γνωρίζουν
οι πιο πολλοί αδιάφορα
στον χτύπο του σφυρίζουν.
🍁
ΠΟΤΕ ΜΗΝ ΚΡΙΝΕΙΣ ΑΝΘΡΩΠΟ
Ποτέ μην κρίνεις άνθρωπο
με λόγια ενός άλλου
αυτό θα είναι λάθος σου
κι αμάρτημα μεγάλο.
Ποτέ μην κρίνεις άνθρωπο
και τον καταδικάζεις
οι τύψεις θα σε κυνηγούν
και δεν θα ησυχάζεις.
Δικά σου τα κριτήρια
όταν ο άλλος σφάλλει
και τον καθένα μη ακούς
που θα τον διαβάλλει.
Άκουσα είδα μου ΄πανε
αυτά μην τα πιστεύεις
με σένα πάλι θα γελούν
τον άλλο όταν παλεύεις.
Αυτόν που διαβάλλανε
δεν θα ΄χει και ιδέα
μα μερικοί αρέσκονται
με κάτι τέτοια νέα.
Μάθε ρώτησε και κρίνε
πριν ακόμα αποφασίσεις
έτσι δεν καταδικάζεις
άμα πρώτα δεν ρωτήσεις.
🍁
Η ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ
Δεν πουλιέται η αγάπη
ούτε αγοράζεται
μια καρδιά μονάχα ξέρει
πόσο την χρειάζεται.
Ούτε χρόνο αγοράζεις
παραπάνω για να ζήσεις
τελειώνει το λαδάκι
και μετά θα αποδημήσεις.
Όσα πλούτη να ξοδέψεις
δεν θα βρεις αυτά τα δυο
είναι δώρα χαρισμένα
μόνο από τον Θεό.
Είναι δώρα στις καρδιές μας
κι αλληλοπροσφέρονται
να τα παίρνουν οι ανθρώποι
οι καρδιές να χαίρονται.
Την αγάπη και τον χρόνο
δεν θα βρεις στην αγορά
ανεκτίμητης αξίας
αλλά μόνο προσφορά.
🍁
ΣΤΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ Ο ΜΠΕΚΡΗΣ
Στο καφενείο ο μπεκρής
πίνει και μετανίζει
όταν αργά σηκώνεται
εδώ κι εκεί τρικλίζει.
Παραμιλάει μοναχός
μα ποιός καταλαβαίνει
οι λέξεις του μπερδεύονται
και η φωνή δε βγαίνει.
Τα πόδια του δεν τον κρατούν
και πέφτει στο τραπέζι
η μοίρα λέει άσχημο
παιχνίδι πως του παίζει.
Τα βάζει με τους διπλανούς
χωρίς να φταίνε οι άλλοι
και βρίζει απο την σούρα του
που έχει τη μεγάλη.
Βγάζει τσιγάρο προσπαθεί
να ανάψει να καπνίσει
ένα αναπτήρα ξόδεψε
και πάλι έχει σβήσει.
Κι όταν του παίρνουν τα κλειδιά
για να μην οδηγήσει
σπάζει ρημάζει και πετά
και πού να ηρεμήσει.
🍁
ΠΡΟΣΠΕΡΝΑ ΣΚΑΡΤΟΥΣ ΣΤΗ ΖΩΗ
Προσπέρνα σκάρτους στη ζωή
και μην κολλάς στον πόνο
θα συνηθίσεις κάποτε
μα θα σου πάρει χρόνο.
Μην εμπιστεύεσαι ποτέ
ανθρώπους που δεν ξέρεις
θα σου τη φέρουν και μετά
εσύ θα υποφέρεις.
Τον εαυτό σου πρόσεξε
και μην το τιμωρήσεις
αν κάποιοι σε ξεγέλασαν
έχεις ζωή να ζήσεις.
Ανθρώπους εμπιστεύτηκες
πιο πάνω απ’ όσο αξίζαν
μπροστά σου κάναν τον καλό
και πίσω σου σε βρίζαν.
Αξίζεις περισσότερο
απ’ όσο εσύ πιστεύεις
ευθύνες άλλοι έχουνε
μην ψάχνεις μην γυρεύεις.
Κάποια στιγμή αλλιώτικα
θα δεις τον εαυτό σου
γιατί είναι ξεκάθαρο
το βιογραφικό σου.
🍁
ΚΑΙ ΕΙΧΑ ΠΕΙ ΘΑ ΑΛΛΑΞΩ
Μόνος τραβώ τον Γολγοθά
και είχα πει θα αλλάξω
χέρι δεν άπλωσε κανείς
μ΄αφήσαν να βουλιάξω.
Όχι πως το περίμενα
κάποιος να το απλώσει
αφού ευθέως είπανε
«άστον κι άμα γλυτώσει».
Κι αν είχα πει δεν μπόρεσα
εγώ ποτέ να αλλάξω
και τώρα είπα στο χαρτί
να κάτσω να τα γράψω.
Πήρα χαρτί όμως μικρό
δεν έφτασε να γράψω
μα δεν τους δίνω τη χαρά
για τίποτα να κλάψω.
Αν κάνω πως παραπατώ
βλέπουνε που θα πέσω
και δεν τους νοιάζει η πτώση μου
μα πόσο θα πονέσω.
🍁
ΜΟΙΑΖΕΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΜΕ ΠΟΤΑΜΙ
Μοιάζει ο χρόνος με ποτάμι
το νερό περνάει και τρέχει
έτσι είναι και ο χρόνος
που σταματημό δεν έχει.
Ποιος μπορεί να ξανά αγγίξει
το νερό που ‘χει περάσει
η ζωή περνάει και φεύγει
και δεν κάνει ούτε στάση.
Τις στιγμές απ’ τη ζωή σου
πρέπει να τις απολαύσεις
αν περάσουν δεν γυρίζουν
και με δάκρυα θα κλάψεις.
Τον πολύτιμό σου χρόνο
μην τον σπαταλάς αδίκως
βγήκες απ’ τα όριά σου,
σ΄έφαγε ο μαύρος λύκος.
Μην κοιτάς την ηλικία
ούτε να μετράς το χρόνο
κάθε σου στιγμή αξίζει
να την απολαύσεις μόνο.
🍁
ΒΟΥΚΙΝΟ
Την προσωπική ζωή σου
βούκινο να μην την κάνεις
γιατί ύστερα θα τρέχεις
μα ποτέ σου δεν θα φτάνεις.
Η προσωπική ζωή σου
πια δεν αφορά κανένα
όσο δίκιο και να έχεις
θα κατηγορούν εσένα.
Και στον φίλο σου ακόμα
όχι τα προσωπικά σου
γιατί θα σου πει στο τέλος
«τράβα τώρα τα μαλλιά σου».
Σαν το δόλωμα το ψάρι
περιμένουν τι θα πεις
να τ΄αρπάξουν και να πούνε
δεν το είπαμε εμείς.
Κράτα κάτι και για σένα
δεν χρειάζεται να λες
ήσυχη την κεφαλή σου
να την έχεις άμα θες.
🍁
ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ
Της ψυχής την ηλικία
δεν τη μέτρησε κανείς
μα με το μυαλό μας σκέψεις
μόνο κάνουμε εμείς.
Της ψυχής την ηλικία
ποιος μπορεί να τη μετρήσει
η ψυχή θα είναι ίδια
το κορμί όσο κι αν ζήσει.
Όταν θα φύγει η ψυχή
απ’ το δικό μας σώμα
κανείς δεν έμαθε ποτέ
το που πηγαίνει ακόμα.
Αθάνατη είναι η ψυχή
δεν έχει ηλικία
την καλοσύνη άνθρωπε
δείξε στην κοινωνία.
Δείξε καλή διάθεση
αγάπη και στοργή
«είχε καλή ψυχή αυτός»
να πούνε εις τη γη.
🍁
ΠΙΣΤΗ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΜΟΝΑΧΑ
Σε δικαιώνει ο Θεός
και θα σε εξυψώσει
όσο κι αν σε πληγώνουνε
θα έρθει να σε σώσει.
Πίστη να έχεις μοναχά
και όποια θέλεις στράτα
τα βήματά σου οδηγεί
και μη φοβού, περπάτα.
Αν θα σε κρίνουνε πολλοί
τίποτα μην φοβάσαι
Αυτός θα είναι δίπλα σου
και τους ανθρώπους άσε.
Στον ίσιο δρόμο είναι Αυτός
που θα σε οδηγήσει
δεν σε αφήνει να χαθείς
γιατί έχει τη λύση.
Πιστεύεις και προσεύχεσαι
κι Αυτός σε δυναμώνει=
Αυτός σε έπλασε να ζεις
παρηγοριά σου μόνη.
🍁
ΣΕ ΠΛΗΓΩΝΟΥΝ ΚΑΙ ΑΚΟΜΑ
Σε πληγώνουν και ακόμα
κάθεσαι και προσκυνάς
συμπεραίνω πως σ΄αρέσει
και εσύ για να πονάς.
Άλλη εξήγηση δε δίνω
μ΄όσα βλέπω και ακούω
όμως το επισημαίνω
και τον κώδωνα, σου κρούω.
Θα σου γίνει πια συνήθεια
αν το θέμα δεν το θίγεις
κι όσο ο καιρός περνάει
είναι δύσκολο να φύγεις.
Μην γκρινιάζεις κάθε τόσο
αφού τίποτα δεν κάνεις
θα παρακαλάς στο τέλος
να ρθει η ώρα να πεθάνεις.
Βλέπουν την αντίδρασή σου
μέχρι τον σφυγμό σου ξέρουν
αλλά με την ανοχή σου
αδιέξοδα θα φέρουν.
Τι περίεργος που είναι
ο σημερινός ντουνιάς
μόλις βρούνε ευκαιρία
σε πληγώνουνε με μιας.
🍁
ΠΩΣ ΤΗΝ ΕΧΕΙΣ ΔΕΙ ΡΕ ΦΙΛΕ
Δεν είσαι καθόλου άνδρας
με το να χτυπάς να βρίζεις
η γυναίκα θέλει αγάπη
και να την υπολογίζεις.
Άμα δεν την προστατεύεις
δεν τη σέβεσαι φωνάζεις
τα μπαγάζια σου στο χέρι
και βαλίτσα να ετοιμάζεις.
Δεν είσαι καθόλου άνδρας
με τη δύναμη στο σώμα
άλλα θέλει η γυναίκα
δεν κατάλαβες ακόμα
Τρυφεράδα μόνο θέλει
και γλυκόλογα πολλά
αν δεν εφαρμόζεις τούτα
δεν σε βλέπω και καλά.
Πώς την έχεις δει ρε φίλε
και το παίζεις και νταής
κάνεις λάθος τη γυναίκα
κτήμα αν την θεωρείς.
🍁
ΠΟΙΟΣ ΕΧΕΙ ΕΛΠΙΔΑ ΣΗΜΕΡΑ
Όσες χαρές μας τάζουνε
και λένε πως θα ΄ρθούνε
εμείς δεν θα ‘μαστε εδώ
μάλλον για να τις δούμε.
Πολύ θα αργήσουν οι χαρές
κι αν έρθουν ποιος το ξέρει
δεν είναι χρήμα που κρατάς
και το ΄χεις εις το χέρι.
Μας τάζουνε μας τάζουνε
και δίνουνε ελπίδα
εγώ είμαι καχύποπτος
και βλέπω καταιγίδα.
Πάνε οι μέρες οι καλές
φύγανε και περάσαν
και τούτες οι διαβολικές
το ίσιο μας,χαλάσαν.
Ποιος έχει ελπίδα σήμερα
και αισιοδοξία
περισπωμένη ήτανε
την κάνανε οξεία.
🍁
Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΔΕΝ ΑΡΕΣΕΙ
Σχεδόν κανείς δεν την αντέχει
την αλήθεια όταν λες
στην αρχή λένε τη θέλουν
μα στο τέλος τι τη θες.
Δεν τη θέλουνε νομίζω
άσχετα αν τη ζητάνε
πιο καλλίτερα το ψέμα
που εκεί καλοπερνάνε.
Η χαρά τους δεν κρατάει
με το ψέμα για πολύ
ναι μεν στην αρχή αρέσει
άλλα γίνεται χολή.
Βλέπεις κάποιους με το ψέμα
ότι γίνεται η δουλειά τους
ξέρουν όμως δεν κρατάει
είναι λίγη η χαρά τους.
Η αλήθεια δεν αρέσει
κάπου κάποιους ενοχλεί
όμως και το ψέμα είναι
σαν το ψεύτικο φιλί
🍁
ΟΛΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΡΟΔΙΝΑ
Εκεί που θέλει δεν μπορεί
κανένας για να φτάσει
υπάρχουν κάποια όρια
που δεν θα ξεπεράσει.
Στόχους θα βάλλουμε πολλούς
μέσα σ΄αυτή τη ζήση
μα είναι δύσκολο κανείς
να πραγματοποιήσει.
Όλα δεν είναι ρόδινα
και με χαλί στρωμένα
ιδρώτα θέλει και δουλειά
να βγάλεις τα σπασμένα.
Πάνω από τις δυνάμεις σου
ποτέ μην προσπαθήσεις
δεν καταφέρνεις τίποτα
και θα δεινοπαθήσεις.
Κι άλλοι πολλοί τολμήσανε
με τον εγωισμό τους
να ξεπεράσουν θέλανε
όντως τον εαυτό τους.
Τα πράγματα σκουρύνανε
όμως εις την πορεία
κι ακόμα ψάχνουν για να βρουν
ποια ήταν η αιτία.
🍁
ΑΝ ΣΕ ΚΟΥΡΑΣΕΙ Η ΛΟΓΙΚΗ
Αν σε κουράσει η λογική
φλέρταρε με την τρέλα
μην κάθεσαι και αγχώνεσαι
αλλά μονάχα γέλα.
Άμα σε θέλει σοβαρό
η λογική, κουράζει
λίγη τρελίτσα στη ζωή
ας είναι δεν πειράζει.
Οι σοβαροί αγχώνονται
θέλουνε να προλάβουν
μα τελειώνει η ζωή
δίχως να καταλάβουν.
Ας την ζωή σου να κυλά
και διασκέδασέτην
τη στενοχώρια άφησε
αποχαιρέτησέτην.
Κουράζεσαι στη λογική
και ποιος καταλαβαίνει
εσύ μιλάς ελληνικά
και σε περνούν για ξένη.
🍁
ΚΛΑΙΩ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΣΥΧΝΑ
Πάντα μου λένε πως ποτέ
δεν έμαθα να κλαίω
όταν πονάω μέσα μου
δεν θέλω να το λέω.
Κλαίω και μάλιστα συχνά
αλλά κρυφά δακρύζω
όταν ο νους μου στα παλιά
με πάει και γυρίζω.
Τα δάκρυά μου σιωπηλά
τρέχουν στα μάγουλά μου
ποτάμια που ξεχύνονται
και φτάνουν στην καρδιά μου.
Θυμάμαι κάποια πράγματα
κι ας έχουνε περάσει
για μένα κάναν μόνιμη
μέσα στο στήθος στάση.
Ντροπή δεν είναι για να κλαις
ούτε και που δακρύζεις
ντροπή είναι τα πράγματα
που δεν υπολογίζεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου