Στη φωτογραφία του 1961 ο Αθανάσιος με τους γονείς του Ευστράτιο και Τριανταφυλλιά και την αδελφή του Άννα .
Γεννήθηκε στις Μακρυλιές Σαμοθράκης τον Απρίλιο του 1955.Από μικρός έγραφε ποιήματα. Ακόμη και τα πεζά λογοτεχνικά κείμενα του γυμνασίου τα μετέτρεπε σε ποιητικά. Ένα, το πλέον εντυπωσιακό ήταν η Σταχομαζώχτρα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη.Γράφει από τότε ποιήματα ποικίλου περιεχομένου που όμως φέρνουν στη μνήμη πολλών Σαμοθρακιτών γεγονότα που κατά καιρούς έχουν συμβεί,με τον δικό του ξεχωριστό, ευτράπελο τρόπο.Φοίτησε για ένα διάστημα στην Ηλεκτρολογική Σχολή Αριστάρχου στην Αθήνα την οποία εγκατέλειψε γρήγορα γιατί δεν μπορούσε να ζήσει μακριά από το νησί του.Έγραφε,μεταξύ άλλων, στους γονείς του οι οποίοι τον πίεζαν να παραμείνει στη Σχολή:«…κοιμόμουν κι ονειρεύτηκα πως ήμουν σ’τςΜακρυλιές και μια και δυο σηκώθηκα για να μαζέψω ελιές…»Πήγε,όπως πολλοί νησιώτες, και στα καράβια. Είναι παντρεμμένος και έχει δύο παιδιά και τέσσερα εγγόνια.Το κύριο επάγγελμά του είναι αρτοποιός και όλα τα άλλα είναι οι αγάπες του:δάσκαλος παραδοσιακών του νησιού, οδηγός ομάδας ορειβατών στο Σάος, ψάλτης.
ΣΑΜΟΘΡΑΚΙΤΗΣ ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ
Σαμοθρακίτης είμαι εγώ
κι όπου βρεθώ το λέω
έχουμε το ομορφότερο
νησί μες στο Αιγαίο.
Με το ψηλό του το βουνό
και τα πολλά νερά του
όποιος το επισκέπτεται
πολύ είναι η χαρά του.
Δαντελωτές ακρογιαλιές
και τα νερά καθρέφτης
να χαίρεσαι το μπάνιο σου
στη θάλασσα σαν πέφτεις.
Με ταβερνάκια όμορφα
τσίπουρο και κρασάκι
όσοι δεν τη γνωρίζουνε
αυτή είναι η Σαμοθράκη.
Σαμοθρακίτης είμαι εγώ
και σας καλώ να ρθείτε
να κάνετε διακοπές
να ευχαριστηθείτε .
Δίπλα στα γάργαρα νερά
στα σκιερά τα δάση
στο καταπράσινο νησί
το μάτι να χορτάσει.
Σαμοθρακίτης είμαι εγώ
ειλικρινής μαζί σας
κι εσείς να λέτε ύστερα,
ωραίο το νησί σας.
Καλοσυνάτοι άνθρωποι
θα σας υποδεχτούνε
και ιστορίες έχουνε
πολλές για να σας πούνε.
🍁
Η ΠΑΝΔΗΜΙΑ ΧΑΝΕΤΑΙ
Η πανδημία χάνεται
στη φρίκη του πολέμου
τι να σκεφτεί τώρα κανείς
για πέστε μου, Θεέ μου.
Αυτές που φεύγουν οι ροές
στοιβάζονται στα τραίνα
μα κρούσμα δεν ακούσαμε
σ όλους αυτούς κανένα.
Την πανδημία αφήσανε
με τις εχθροπραξίες
ζωές ανθρώπων χάνονται
πόλεις, περιουσίες.
Κάπου στη μέση βρίσκεται
νομίζω η αλήθεια
δυο χρόνια τώρα ακούσαμε
χιλιάδες παραμύθια.
Χριστούγεννα δεν κάναμε
αποκριές και Πάσχα
και τώρα λέει μας τάζουνε
θα βγάλουμε τη μάσκα.
Με του πολέμου τα πυρά
φεύγει η πανδημία
οι συνεντεύξεις κόπηκαν
έχουμε ηρεμία.
Μήπως μετά τον πόλεμο
θα ξανά ασχοληθούνε
ή θα ΄βρουν άλλο τίποτα
πάλι για να μας πούνε;
Τα καύσιμα ανεβήκανε
πετρέλαιο βενζίνη
Τα’αέριο στην κορυφή
να δούμε τι θα γίνει.
🍁
Ο ΕΝΟΙΚΟΣ
Γνωρίζεις πως ο ένοικος
είσαι αυτής της πλάσης;
Γιατί λοιπόν παιδεύεσαι
να φτιάξεις καταστάσεις;
Γιατί δεν σκέφτηκες ποτέ
ποια είναι η ζωή σου
που δεν θα πάρεις τίποτα
στην αποδήμησή σου;
Γυμνός ήρθες στον κόσμο αυτόν
γυμνός θα φύγεις πάλι
μαζί δεν παίρνεις τίποτα
εις την ζωή την άλλη.
Γιατί λοιπόν τσακώνεσαι
γιατί κρατάς κακία
είναι η μεγαλύτερη
αν το σκεφτείς βλακεία.
Δεν θα μοιράσεις τίποτα
τίποτα δεν σ΄ανήκει
και σύ δεν είσαι τίποτα
μπροστά στην θεία δίκη
🍁
ΚΑΒΕΙΡΩΝ ΕΙΜΑΙ ΑΠΟΓΟΝΟΣ
Καβείρων είμαι απόγονος
από την Σαμοθράκη
όπως γλεντούσανε αυτοί
γλεντάω με μεράκι.
Καβείρων είμαι απόγονος
και χαίρεται η ψυχή μου
όσο μπορώ περνώ καλά
και κάνω την ζωή μου.
Καβείρια μυστήρια
γινόταν στο νησί μας
έτσι και εμείς μυστήρια
θα είναι η ζωή μας.
Ακμάσανε οι Κάβειροι
και τους σεβόταν όλοι
εκεί εις την Παλιάπολη
εις την αρχαία πόλη.
Θα είμαι υπερήφανος
για την καταγωγή μου
οι Κάβειροι και το νησί
ναι είναι η ψυχή μου.
Να μην γελιέστε φίλοι μου
κυκλοφορούν ακόμα
στη Σαμοθράκη Κάβειροι
στο ιερό το χώμα.
Σαμοθρακίτες Κάβειροι
ψηλά το ηθικό σας
εμπιστοσύνη να’χετε
πάντα στον εαυτό σας.
🍁
ΣΕ ΚΑΘΕ ΠΕΤΡΑ ΤΟΥ ΒΟΥΝΟΥ
Σε κάθε πέτρα του βουνού
είναι αποτυπωμένη
μορφή Καβείρου που θαρρείς
είναι ζωγραφισμένη.
Μορφές και πρόσωπα πολλά
με λίγη φαντασία
τους ζωντανεύεις και μιλούν
μαζί σου στην ουσία.
Είναι γεμάτο απο μορφές
το Σάος μέχρι πάνω
μ’ αυτές μιλώ πολλές φορές
σ ό,τι πορεία κάνω.
Πάντοτε είναι πρόθυμες
νομίζω να μ ΄ακούνε
και μυστικά πολλά κρατούν
δεν θέλουν να τα πούνε.
Αλλάζουν θέση και μορφή
με τις θεομηνίες
και είναι πάλι έτοιμες
για άλλες ιστορίες.
Φάτσες διάφορες θα δεις
Καβείρων εις του βράχους
εκεί τους βρίσκει η αυγή
τ΄απόβραδο μονάχους.
🍁
Ο ΧΡΟΝΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΓΗΡΑΤΕΙΑ
Ο χρόνος και τα γηρατειά
είναι καλοί εταίροι
και στην ζωή μας έχουνε
πάντα το πρώτο χέρι
Τα γηρατειά με βάσανα
ο χρόνος μεγαλώνει
και έρχεται κάποια στιγμή
που σ’ αποτελειώνει.
Χαλάει ο χρόνος το κορμί
το γήρας σε ζαρώνει
κόβεται το κουράγιο σου
και σ’ αποδυναμώνει.
Ο χρόνος είναι αμείλικτος
και δε σε λογαριάζει
φορτώνεται στην πλάτη σου
κι όλο σε καμπουριάζει.
Τα γηρατειά κουράζουνε
αδυνατεί το σώμα
σιγά σιγά σε φέρνουνε
να ‘σαι κοντά στο χώμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου