Όσο υπήρχες

Στην όψη σου πάντα ο ήλιος γελούσε

το γκρίζο μιας μέρας περνούσε

χαμόγελα μόνο σκορπούσε

η πηγή της ψυχής σου αστείρευτη αγάπη γεννούσε

Όσο υπήρχες το φως της ζωής μου ήσουν εσύ

όσο ήσουν κοντά μου φτερά στην καρδιά μου φορούσα στη γη

η ψυχή μου είχε στόμα ,φωνή

να μιλήσει μπορούσε γιατί

η αγάπη νικούσε

και ο κόσμος μου είχε πνοή

Στα μάτια σου μόνο η φύση γελούσε

η πίκρα και ο πόνος περνούσε

το φως τις σκιές απωθούσε

την ορμή της χαράς η καρδιά οδηγούσε

Η φωτογραφία είναι από https://mindworks.org/

Ετικέτες