Πρωί ανοίγω την πόρτα
βοριάς φυσάει από μακριά
σφυρίζει
Νωπά στη μνήμη
τα κρίματα μου
Είναι πολλά
κι είναι μεγάλα
Που να βρω τον άνθρωπο
να πέσω στα γόνατα
να του πλύνω τα πόδια
με τα δάκρυα μου
Μα δεν έχω πια γόνατα
μήτε δάκρυα έχω
Βλέπω τον άνθρωπο
κάθε μέρα
τον ντρέπομαι
‘’άφες ημίν τα οφειλήματα ημών’’
Μετανιώνω
χαϊδεύω της ψυχής μου τον κήπο
χαϊδεύω τα λουλούδια
τα αγκάθια
τα φύλλα
παίρνω κουράγιο
λευτερώνομαι
Πόσο όμορφα είναι τώρα
τά άνθια του
'Ανδρέας Δαβουρλής
Αίγινα της καρδιάς
11 μαρ 2020
Το εικαστικό είναι : Stylianos Papadopoulos
Από την Ομάδα του φβ Καλλιτεχνικές Δημιουργίες-Πολιτισμός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου