That dusk the sun was weeping
strangely painting the sea at its descent
on the bow of the ships straightening their masts
to the unacknowledged vow of a lightless dawn..
And the dock was filled with warriors - shopkeepers
arguing over poor horizons
as if searching their traces
clumsily wandering the traveling hulls..
Then Muslims and Romans with a jump
balancing in writings and images
on the backs of the night owl
dripping into the bark of the innermost silence
the pain that was blessed from heaven..
**«Nemesis» - Takis Chronopoulos ( Feb.27, 2022) ©**
🍁
Εκείνο το σούρουπο ο ήλιος έκλαιγε
βάφοντας αλλόκοτα στο κατέβασμά του το πέλαγος
στην πλώρη των καραβιών που ίσιωναν τα ξάρτια τους
στο ανομολόγητο τάμα μιας άφωτης αυγής.
Κι η αποβάθρα γέμισε πολεμιστές - πραματευτάδες
που μάλωναν για τους φτωχούς ορίζοντες
σαν διαλαλούν τα ίχνη τους
χαζεύοντας αδέξια τα ταξιδιάρικα σκαριά.
Με ένα σάλτο Μουσουλμάνοι και Ρωμηοί
ακροβατούσαν σε γραφές και σε εικόνες
πάνω στις πλάτες της ολάχνιστης της νύχτας
σταλάζοντας στον φλοιό της ενδότερης σιωπής
τον πόνο που απ'τα ουράνια ευλογήθηκε.
**«Νέμεσις» - Τ. Χ. - 27/02/2022** ©
Ένα υπέροχο ποίημα με ψυχή και τόσες εικόνες από έναν ταλαντούχο ποιητή που μιλάει στην ψυχή μας!! πολλά συγχαρητήρια!!
ΑπάντησηΔιαγραφή