Συνέντευξη στο Μιχάλη Δραμιτινό
-Αρχικά πες μας λίγα λόγια για σένα, με τι ασχολείσαι, τι σε γεμίζει και τι σε φοβίζει;
Ας ξεκινήσουμε από το τέλος, από το σήμερα. Με φοβίζουν αυτά που θα γίνουν για μένα, χωρίς να συμμετέχω εγώ ή χωρίς να ερωτηθώ εγώ για το παρόν και το μέλλον των παιδιών. Οι συγγραφείς έχουμε μάθει να υψώνουμε τη φωνή μας μέσα από την πένα μας για να σχολιάζουμε τα κακώς κείμενα της επικαιρότητας. Δυστυχώς για όλους μας, σήμερα είμαστε στο χώρο της τέχνης ο τελευταίος τροχός της άμαξας, πρώτον γιατί δεν ευδοκιμεί ο κατάλληλος χώρος για ποιητές στην καθημερινή μας συνύπαρξη με τους άλλους και δεύτερον, γιατί ο συγγραφέας κατά έναν περίεργο τρόπο δεν προσμετράται ως καλλιτέχνης.
Ο συγγραφέας και πολύ περισσότερο ο ποιητής στις μέρες μας, φαντάζει αλλοπαρμένος ανάμεσα στους υπολοίπους γιατί λόγω της υπερευαισθησίας του και της ιδιοσυγκρασίας του χαρακτήρος του, αποτυπώνει στη μορφή της τέχνης που εκφράζει, τις πληροφορίες που λαμβάνει από το περιβάλλον, δομημένες μέσα από ένα καθαρά βιωματικό πρίσμα, μέσα από τα προσωπικά του βιώματα, στους χαρακτήρες του έργου που πλάθει. Έχει θα λέγαμε έναν ιδιαίτερο και περίπλοκο ψυχισμό που τον παρακινεί να εκφραστεί. Γι’ αυτό και η ενασχόληση με τις τέχνες αποτελεί μια θεραπευτική δραστηριότητα που αποφορτίζει από ψυχικά τραύματα και αντιμετωπίζει ψυχικές παθήσεις. Γιατί οι τέχνες δίνουν καταφύγιο στο δημιουργό να επαναπροσδιορίσει τον ψυχικό του κόσμο μέσα από τη δημιουργία, είτε μέσα από την ανάγνωση. Η συγγραφή είναι αδιαμφισβήτητα επάγγελμα που δεν μπορεί να σου προσφέρει τα προς το ζην για τις εργατοώρες που έχεις ξοδέψει γράφοντας στίχους ή κείμενα, αλλά τουλάχιστον σου προσφέρει τον διαμοιρασμό της δουλειάς σου με άλλους και ίσως την καθιέρωση μέσα στον καλλιτεχνικό χώρο. Εάν είσαι έμπειρος επαγγελματίας, αυτά που θα παρουσιάσεις γνωρίζεις προκαταβολικά σε ποιους απευθύνονται (το target group) καθώς και εάν μπορούν να σταθούν από λογοτεχνικής άποψης ή ως τραγούδια (εάν γράφεις στίχους).
Κινούμενος στο χώρο της λογοτεχνίας εδώ και αρκετά χρόνια, έχω αποθέσει την πένα μου προσωρινά. Είμαι καλλιτεχνικά ενεργός, πάντα εδώ για να προσφέρω μέσα από τη συνεργασία με άλλους, αλλά συγγραφικά ανενεργός για την ώρα.
-Τι σημαίνει για σένα η ποίηση;
Κάθε στίχος που έχει γραφεί από μόνος του διαθέτει μια ποιητική δομή, μια αρμονική παρακαταθήκη στο χωροχρόνο. Κάθε στίχος είναι από μόνος του κι ένα καινούργιο ποίημα, έμμετρο ή άμετρο. Λυρική ποίηση ή ελεύθερου στίχου.
Από εκεί και πέρα, αν προορίζεται για τραγούδι, το αναλαμβάνει ένας συνθέτης που θα το διαμορφώσει κατάλληλα ώστε να προκύψει το στιχούργημα. Ο μουσικός επιλέγει τί θα χρησιμοποιήσει ως κουπλέ και τί ως ρεφρέν, για να μπορεί να υπάρξει αρμονικά ανάμεσα στα υπόλοιπα τραγούδια. Σίγουρα πρέπει να είναι απλό και προσιτό στους πολλούς, γιατί αγγίζει μια μεγάλη μερίδα του κοινού. Από την άλλη πλευρά, το αμιγώς ποιητικό έργο έχει μεγάλα περιθώρια ανάπτυξης. Όπως έχω ξαναπεί κάπου, η ποιητική είναι μια διεργασία σκέψης πέρα από την ανθρώπινη υπόσταση, μέσα από την οποία προκύπτουν αφύσικες προεκτάσεις. Είναι μια εσωτερική διεργασία έκφρασης, που βρίσκει πρακτική εφαρμογή σε όλες τις μορφές τέχνης. Αρκεί να το θέλουμε, γιατί δυστυχώς στις μέρες μας απομακρυνόμαστε από αυτή την πρακτική. Βάλτε παραπάνω ποίηση στη ζωή σας.
-Σε παλαιότερη συνέντευξή μας είχες αναφέρει «Δεν πάσχουμε λοιπόν από συγγραφείς, αλλά από πρωτότυπες ιδέες». Ποια είναι η άποψή σου στη σημερινή εποχή;
Όπως γνωρίζουμε, η επιστήμη της Ψυχολογίας και η Φιλοσοφία είναι άμεσα συνυφασμένες με την τέχνη της συγγραφής, γιατί ως συγγραφέας η βασική δραστηριότητά σου είναι να αποτυπώσεις τον εσωτερικό σου κόσμο, στην εποχή που ζεις, επάνω στο χαρτί. Αυτό παραδίδουμε στις επόμενες γενεές. Με τη διαδικασία αυτή παράγεται ένα κείμενο που μένει να κριθεί για την ποιότητά του από συναδέλφους ή φιλολόγους ή κριτικούς λογοτεχνίας για την λογοτεχνική του αξία. Αν αυτό το κείμενο καταφέρνει να μας κάνει καλύτερους ανθρώπους, πιο ευαισθητοποιημένους, τότε έχει πετύχει το σκοπό για τον οποίο γράφτηκε. Δηλαδή είναι ένα λογοτέχνημα, άρα κομψοτέχνημα. Φυσικά θα πρέπει να συμβαδίζει και με τη θεωρία της Λογοτεχνίας. Η δουλειά μας εμάς, είναι να γράφουμε κι έπειτα έρχεται η επιστήμη και αξιολογεί το αποτέλεσμα της τέχνης μας. Συγγραφείς έχουμε πολλούς. Μας λείπουν ακόμα οι πρωτότυπες ιδέες.
-Τι μήνυμα θες να περάσεις μέσα από την πρώτη σου ποιητική συλλογή με τίτλο «Απάνθισμα 2006 – 2021»;
Το Απάνθισμα 2006-2021, από τις εκδόσεις Γράφημα, αξιολογήθηκε και παρουσιάστηκε διαδικτυακά τον Μάιο του ’22 από ομάδα φιλολόγων, από τις κυρίες Νόπη Ταχματζίδου και Σπυριδούλα Σαμούρη και τους κυρίους Πανταζή Μητελούδη και Στέλιο Καράκαρη. Είναι αυτό που πρεσβεύει ο τίτλος του, δηλαδή επίλεκτα ποιητικά κείμενα από το σύνολο της πορείας μου στο χώρο της λογοτεχνίας. Εμφανίστηκα στα γράμματα το 2006 μέσα από έντυπες δημοσιεύσεις σε περιοδικά λογοτεχνίας της εποχής με πρωτόλεια ποιήματά μου, στην Πνευματική Ζωή, τη Νέα Σκέψη, τη Νέα Αριάδνη και τις Συμπαντικές Διαδρομές, αλλά και κάποιες ανθολογίες που βγήκαν σε βιβλίο. Με την προσωπική εξάσκηση βελτίωσα τη γραφή μου με τον καιρό. Αρχικά έγραφα εύπεπτους στίχους που προορίζονταν για τραγούδια (υπάρχει άφθονο υλικό για όποιον θέλει να ασχοληθεί σήμερα) και στην πορεία το γύρισα σε πιο εκλεπτυσμένα ποιητικά κείμενα που υπάρχουν στα ηλεκτρονικά μου βιβλία, στις σελίδες διάθεσης ελεύθερων ψηφιακών βιβλίων. Μέρος από αυτά περιέχει το Απάνθισμα. Όπως αναφέρεται στο εσώφυλλο του βιβλίου, αφιερώνεται στους νεότερους αναγνώστες ως μια παρακαταθήκη ιδεών. Είναι συγκεντρωμένα τα πιο δημοφιλή γραπτά μου, μέσα από τα οποία συστήθηκα στον κόσμο. Πρόσφατα ένα από τα τελευταία γραπτά μου μπήκε και στην ανθολογία ”Ο χρόνος που περνά και χάνεται” από τις εκδόσεις Παρέμβαση.
”Απάνθισμα 2006-2021”
Εκδότης: Γράφημα
Σελίδες: 70
ISBN: 978-618-549-473-5
Ημερ/νία κυκλοφορίας: 31 Iανουαρίου 2022
-Υπάρχει κάποιο έργο σου που ξεχωρίζεις σε σχέση με τα υπόλοιπα;
Το ζητούμενο δεν είναι να τα ξεχωρίζω εγώ, αλλά όσοι τα έχουν διαβάσει. Σαφώς έχω κάποια αγαπημένα μου και κάποια λιγότερο, αλλά πάντα με ενδιαφέρει η γνώμη των άλλων.
-Πώς βλέπεις τη σημερινή κοινωνία; Τι έχει αλλάξει;
Έχουμε δέσει ένα σχοινί στο λαιμό με μια πέτρα και οδεύουμε κατευθείαν στον πάτο. Προς Θεού, υπάρχει πάντα μια τελευταία ρανίδα ελπίδας.
-Ετοιμάζεις κάτι καινούριο αυτή την περίοδο;
Από καλλιτεχνικής πλευράς είμαι πάντα εδώ ενεργός για οποιαδήποτε συνεργασία. Χαίρομαι όταν μπορώ να μοιραστώ τη γεύση της δημιουργίας με τους συναδέλφους. Ταυτόχρονα βρίσκομαι σε συνεννόηση με κάποιους φορείς για την παροχή μαθημάτων δημιουργικής γραφής σε ανθρώπους που το χρειάζονται, ώστε να βελτιωθούν στη γραφή αλλά και να καταπολεμήσουν τα ψυχικά τους τραύματα μέσω της γραφής. Σίγουρα μπορώ να βοηθήσω και είναι κάτι που το θέλω πραγματικά.
-Γιώργο σε ευχαριστώ για τη συζήτησή μας!
Αναδημοσίευση από https://yourearticles.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου