Βουτά η ματιά μέχρι να γεμίσει ελευθερία.
Καταμεσής στο πέλαγος αλμυρή η μοναξιά
Βίγλα ιστίου με ολόγυρα φουρτούνες , καλοσύνες .
Κι οι μάνες,μάτια ψυχής κι αληθινά,ν’ ακολουθούν παντοτινά βήματα των παιδιών τους
Τον πόνο τους να δουν και να τον κάνουν χάδι φιλί .
Μα είναι κάτι μάτια υπερφρόνων
Οφθαλμορύχων αγριωπά που φτιάχνουν είδωλα υποψίας για να προσκυνούν
Άθλια μάτια
Να πέφτουν πάνω σου σε ευθεία αναμέτρηση
Μα το φως…ιλαρό και απαλό ήκιστα ηττάται .
Πίνακας : Rene Magritte
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου