Ο φημισμένος Ρώσος φυσιολόγος Ιβάν Παβλόφ παίρνει το 1904 το
βραβείο Νόμπελ για τα πετυχημένα πειράματά του και τις μελέτες του στα
εξαρτημένα αντανακλαστικά. Ο Παβλόφ παρόλο που αντιμετώπιζε με σκεπτικισμό την
νεαρή για την εποχή του επιστήμη της ψυχολογίας, θεωρούσε πως η θεωρία των
εξαρτημένων ανακλαστικών θα μπορούσε να ερμηνεύσει την ψυχωτική συμπεριφορά. Ο
Παβλόφ αν και ανδρώθηκε ως επιστήμονας υπό το τσαρικό καθεστώς, παρέμεινε στη
χώρα του μετά την επικράτηση της Οκτωβριανής Επανάστασης το 1917 και παρότι
διαφώνησε ευθέως με τις μαζικές διώξεις και εκτελέσεις, ακόμη και
διαμαρτυρόμενος εγγράφως στον Στάλιν ή αρνούμενος στον Μπουχάριν την είσοδό του
στο εργαστήριό του[2], συνέχισε τις έρευνές του χρηματοδοτούμενες ανελλιπώς από
το κομμουνιστικό καθεστώς έως την ηλικία των 87 ετών, καθώς εργαζόταν
κυριολεκτικά ως το τέλος της ζωής του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου