Γερανιώτης Δημήτριος-Κοπέλα σε Αγρό
Αγαπημένη μου,
μαύρο ψωμί μου δώσανε
τα χέρια σου.
Οι εποχές άλλαξαν
και έγιναν μία.
Χορτάρια φύτρωσαν
στους ξερούς δρόμους
και πίσω απ’ τα μυστήρια
το βλέμμα σου
ομόρφυνε τον χρόνο.
Ο φόβος έπαψε
τις στροφές γύρω
απ’ τον Ήλιο
κι η χαρά πέρασε
σε θυμάρια κι αυλακιές.
Ευθύς οι παπαρούνες
αρνηθήκανε τους εφιάλτες
και στόλισαν το φως.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου