Παραδόσεις για την Κοσμογονία

Αιγυπτιακή Παράδοση

Σύμφωνα με την Αιγυπτιακή Κοσμολογική Παράδοση, ο δημιουργός του 
κόσμου είναι ο προαιώνιος Θεός Ρα που με τον λόγο του δημιούργησε τον κόσμο 

‚την Γη, το Νερό, την χλωρίδα, την βλάστηση και την έρημο. Ο λόγος του 

Ρα έφτασε και στην νέο-δημιουργημένη Γη και ενζυμώμενη με το χώμα έπλασε 
ανθρώπους, ζώα, φυτά κ.τ.λ. Το Σύμπαν το φανταζόταν ως ορθογώνιο κουτί με 
πάτωμα την Γη και οροφή ή μια Αγελάδα με τα άκρα της στα άκρα της Γης ή το 
επιμηκυμένο σώμα της θεάς Νουτ με το πρόσωπο της στραμένο στην ανατολή και 
τα άκρα της να αποτελούν τους στύλους του στερεώματος. Γύρω από το Σύμπαν-
κουτί έρεε ένας μεγάλος ποταμός πάνω τον οποίο ταξίδευαν με τη βοήθεια καϊκιών 
ο Ήλιος και η Σελήνη που κρύβονταν στις σπηλιές των όχθεών του κατά την Δύση 
Τους. Το ίδιο και οι πλανήτες.

Κινέζικη Παράδοση

Ένα κοσμικό αυγό (Για τους Κινέζους το αβγό συμβολίζει την ολότητα. Ο κρόκος 
είναι ο ουρανός και το ασπράδι η γη). Κατά Τη δημιουργία του κόσμου το Κοσμικό 
Αβγό άνοιξε στα δύο και τα δύο μισά σχημάτισαν τον ουρανό και τη γη. Επέπλεε στο 
άχρονο διάστημα και περιείχε τις αντίθετες δυνάμεις του yin και του yang. Μετά από
 αιώνες επώασης το πρώτο ον, ο Ρan Gu ήρθε στη ζωή. Τα βαριά τμήματα του 
αυγού (yin) παρασύρθηκαν προς τα κάτω σχηματίζοντας τη Γη. Τα ελαφρύτερα 
τμήματα (yang) υψώθηκαν και σχημάτισαν τον ουρανό. Ο Ρan Gu φοβούμενος ότι 
τα τμήματα του αυγού θα επανενωθούν, στάθηκε επάνω  στη Γη και κράτησε τον 
ουρανό. Ψήλωνε 3 μέτρα κάθε μέρα για 18.000 χρόνια μέχρι που ο ουρανός έφτασε 
σε απόσταση 30.000 μιλίων ψηλά. Όταν τελείωσε η αποστολή του, πέθανε. Τα μέλη 
του μεταμορφώθηκαν σε στοιχεία του κόσμου, κάποια από αυτά έγιναν ζώα, 
κάποια έγιναν καιρικά φαινόμενα ή ουράνια σώματα ενώ οι ψύλλοι 
που κάθονταν πάνω του έγιναν άνθρωποι.

Εμβραϊκή Παράδοση

Αρχίζει από την πλάση του άντρα, ακολουθεί η δημιουργία του κήπου της Εδέμ ως 
κατοικίας του ανθρώπου, και μετά έρχεται η δημιουργία των παντός είδους ζώων. 
Κατόπιν, ο Θεός δημιουργός, δημιουργεί τη γυναίκα και μετά η διήγηση οδηγεί στα 
περί της πτώσεως των πρωτοπλάστων.Παράδοση που πάνω της βασίστηκε ο χριστιανισμός.

Ινδουϊστική Παράδοση

Σύμφωνα με τον Ινδουιστικό  Κοσμολογικό μύθο πίστευαν ότι  το  Σύμπαν βρισκόταν σε 
ακατανόητη κατάσταση ύπνου. Το  υπέρτατο πνεύμα το ξύπνησε γονιμοποιώντας το θεϊκό σπέρμα με αποτέλεσμα τη δημιουργία ενός εκτυφλωτικού αυγού μέσα στο οποίο το πνεύμα μεταμορφώθηκε σε Βραχμάνο και έζησε εκεί ένα βραχμανικό έτος περίπου 518.400.000.000 γήινων  ετών. Το αυγό τελικά εξεράγη (αυτή η έκρηξη λένε ότι ενέπνευσε την (θεωρία της  Μεγάλης Έκρηξης) και χωρίστηκε σε δύο μεγάλα κομμάτια,Γη και  Ουρανό, και σε πολλά μικρά που δημιούργησαν κάθε τι στο  Σύμπαν. Το σύμπαν συγκρατείται στο  κενό από ένα  Φίδι πάνω στο οποίο ακουμπά μια τεράστια θαλάσσια  Χελώνα που στηρίζει με την σειρά της 4 Ελέφαντες που στηρίζουν την Γη.  

Αρχάια Ελληνική Παράδοση

Στην Αρχαία Ελλάδα ο Σωκράτης ανακαλύπτει την αιώνια και ασύγκριτη αξία της ψυχής και την ένωση της ανθρώπινης ψυχής με την ψυχή του κόσμου. 
Η ματιά του κορυφαίου στοχαστή της ανθρωπότητος ανιχνεύει τα άστρα, 
οραματίζεται το σύνολο του κόσμου κι έχει μέσα του την βαθιά πεποίθηση ότι μέσα 
στο «κοσμικό γίγνεσθαι» και μέσα στην «ανθρώπινη μοίρα» δεσπόζει μία ανώτερη 
Διάνοια που αποτύπωμά της είναι η δική μας η Διάνοια.  Μ' αυτή την πεποίθηση θεμελιώνει μία θεϊκή ενέργεια που συντάσσει την τάξη του 
κόσμου κι ότι μέσα από αυτή την τάξη, ό,τι φυσικό συμβαίνει γύρω μας είναι και 
Λογικό. Το Σωκρατικόν «δαιμόνιον» είναι η φωνή του Θεού που λειτουργεί μέσα 
μας, αντίλαλος της φωνής που πρυτανεύει στο Σύμπαν και καθορίζει την λειτουργία 
όλων των πραγμάτων του κόσμου.  Με τον τρόπο αυτό ο Σωκράτης ενώνει σε μία κοινή ουσία τον άνθρωπο, το Σύμπαν 
και τον Θεό.