Δύο χρόνια πάλευα,
να μείνω με τη σιωπή μου
και με κάτι άλλο,
δεν το κατόρθωσα...
Όταν φλεβάρη πέφτει πάχνη
δεν θέλω ν' αποκοιμηθείς
με της ψυχούλας την άχνη,
μη σέ βρει φως μου η αράχνη
κι εκεί που είπες δεν θα ρθείς...
Όταν καμμένα βλέπεις τραίνα
πες μου, τι Άνοιξη θα έμπει;
Μέσα στης νύχτας την αρένα!
Στάχτη, και τι να γράψ' η πένα
Αηδονάκι μου στα Τέμπη...
Όταν το Μάρτη πέφτει χιόνι
κάτι κακό θε να συμβεί,
θά 'σαι του Αλέξανδρου τρυγόνι
κι όπως ο ήλιος θα βουρκώνει
θα γίνει τ' όνειρο μαβί...
σθθζ '25
28/2
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου