Ετικέτες
- Άρθρα
- Βιβλιοπαρουσίαση
- Γλυπτική
- Διαθεματικότητα
- Εκδηλώσεις
- Επιστήμη
- Ζωγραφική
- Θέατρο
- Ιστορία
- Κινηματογράφος
- Κοινωνία
- Λαογραφία
- Λογοτεχνία
- Μνήμες
- Μουσική
- Μουσική.
- Μυθολογία
- Παιδεία
- Περιβάλλον
- Σαν Σήμερα
- Σύγχρονη Λογοτεχνία
- Ταξιδιωτικές Εντυπώσεις
- Τέχνη
- Τεχνολογία
- Τηλεόραση
- Υγεία
- Φιλοσοφία
- Φωτογραφία
- Ψυχολογία
Δευτέρα 30 Δεκεμβρίου 2024
Ο ΟΣΔΕΛ χορηγός των βραβείων "Γιάννη Βαρβέρη" και "Μένη Κουμανταρέα" της Εταιρείας Συγγραφέων, για πρωτοεμφανιζόμενους δημιουργούς
Εκδόθηκε το ¨Λογοτεχνικό Ημερολόγιο 2025¨ της Ένωσης Λογοτεχνών Αιγαίου
Σάββατο 28 Δεκεμβρίου 2024
ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΗΣ "ΣΤΟΥΣ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΤΟΙΧΟΥΣ"
ΣΤΟΥΣ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΤΟΙΧΟΥΣ
Συναρμολογούμε την καθημερινότητά μας
στη μοναξιά, την απόγνωση και την παραίτηση
και συνομολογούμε την καταφυγή στην εσωστρέφεια,
στο άγχος, την κατάθλιψη και την ανασφάλεια,
έγκλειστοι σε τέσσερις γυμνούς και σιωπηρούς τοίχους,
δέσμιοι σε μια προσχηματική και αμφίθυμη εποχή,
με θέσπισμα τη μοναχικότητα, την πλήξη και τη σιωπή.
Τις μέρες μας τις στοχεύουν κήνσορες και ταγοί
με ρήσεις φρονηματισμού και γνωστικής συγχορδίας,
με προτάσεις αποδοχής του κοινωνικού συγκερασμού,
με ειλημμένες αποφάσεις, σχεδιασμούς και ρήτρες,
να είναι η συμπεριφορά μας αναφορά και πράξη
σε μια κοινωνία υποχρεώσεων και καθηκόντων,
χωρίς υπαρξιακή αγωνία και βιωμάτων ανησυχία.
Αποσυνάγωγοι από τις ομαδικές συγκεντρώσεις
σε μια κατ’ ορισμό και επίφαση ανοιχτή κοινωνία
κι απόκληροι από τις στενές φιλικές παραστάσεις,
ιδιωτεύουμε μάρτυρες σε περίκλειστα δωμάτια,
αποδεχόμαστε κελεύσματα, σπουδές και προτροπές
για μια περιμετρική θεώρηση της κανονικότητας,
σε μια κοινή και επιφανειακή δόμηση και λειτουργία.
Αναλώνουμε ενδιαφέροντα και ανάγκες ευζωίας
στην ευλογία και τον μακαρισμό της συνήθειας
και φαλκιδεύουμε επινοήσεις και αποζητήσεις
στον άκρατο καταναλωτισμό και τη σπατάλη,
με επίδειξη ευμάρειας και κομπορρημοσύνης,
με στρεβλώσεις ιδεών, συμβολισμών και πρακτικής
και αποσιώπηση του μάταιου της απληστίας.
Αυτοφυλακιστήκαμε στους τέσσερις τους τοίχους
απόμακροι από τον γνωστό κι αμίλητο διπλανό μας,
παραδοθήκαμε στην εικόνα και τους μονολόγους,
επιδοθήκαμε σε φωνασκίες εκτόνωσης και διεξόδου,
ταλαντευθήκαμε από τη χειρονομία ως και τη βία,
υψώσαμε την πίστη μας στα άκρα της αυθαιρεσίας
και απαγκιάσαμε τη ζωή μας στους τέσσερις τοίχους.
Ευσύνοπτοι οι καιροί των οικτιρμών και της ορρωδίας
καθέκαστα να προλάβουμε, προλήψεις να αποποιηθούμε
με τον στοχασμό αναρώτημα κι εμπέδωση την πείρα,
να είναι δημιουργία ο ατομισμός και ελευθερία,
προσωπική ολοκλήρωση στην πίστη του συνόλου
με προοπτική επίγνωσης της μοναξιάς και θλίψης,
απελεύθεροι κι ευέλπιδες στους τέσσερις τους τοίχους.
Γιώργος Αλεξανδρής
ΗΛΙΑΣ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ "Να “Είσαι…”
*Γράφει ο Ηλίας Γιαννακόπουλος, Blog "ΙΔΕΟπολις"
#Στο τέλος του 2024 και λίγο πριν το 2025:Προτάσεις και Προτροπές
*Για μία επανεκκίνηση (restart) της ζωής μας: Προϋποθέσεις και όροι
«Υπάρχουν τρεις αρχές στην ανθρώπινη ύπαρξη. Η αρχή της σκέψης, η αρχή της ομιλίας και η αρχή της πράξης. Κάθε σύγκρουση ανάμεσα σ’ εμένα και στον συνάνθρωπό μου προέρχεται από το ότι δεν λέω αυτό που εννοώ και δεν κάνω αυτό που λέω» (Martin Buber).
Σε εποχές που ευνοούν το “Προσωπείο” και αντιμάχονται το “Πρόσωπο”, σε κοινωνίες που τρέφονται με την εικόνα του κίβδηλου και φοβούνται την αυθεντικότητα και σε συμπεριφορές που ο σύγχρονος άνθρωπος αδυνατεί να βρει την ισορροπία ανάμεσα σε αυτό που υπηρετεί το Εγώ του και το σεβασμό του “Άλλου”- του συνανθρώπου του, όλοι μας αναζητούμε την αρμονία ανάμεσα στις Σκέψεις και τις Πράξεις μας.
Εν τω μεταξύ πλεονάζουν οι προτροπές και οι συνταγές για τον τρόπο με τον οποίο ως άτομα θα πρέπει να σκεφτόμαστε και να πράττουμε. Ζητούμενο εδώ και αιώνες είναι η εύρεση και η διατύπωση ενός κώδικα ανθρώπινης συμπεριφοράς και μιας γενικότερης βιοθεωρίας που θα αναδείκνυε την ιδιαιτερότητά μας αλλά ταυτόχρονα θα βοηθούσε και την κοινωνική μας συμβίωση.
Δεν λείπουν, όμως, κι εκείνες οι συμβουλές-προτροπές που στοχεύουν στη διαμόρφωση και έκφραση-εκδήλωση μιας συμπεριφοράς που προστατεύει το άτομο τόσο από κάποια αρνητικά του συναισθήματα όσο κι από τις πράξεις-συμπεριφορά των άλλων συνανθρώπων μας. Όλα αυτά είναι κατορθωτά στο βαθμό που το άτομο έχει αναχθεί σε ένα υψηλό επίπεδο αυτογνωσίας και αυτοελέγχου.
Πολλοί είναι αυτοί, επίσης, που μιλούν για μία sui generis “κατηγορική προσταγή” που είναι αναγκαία τόσο για την κατάκτηση της εσωτερικής μας ισορροπίας όσο και της πραγμάτωσης της κοινωνικής ευρυθμίας. Για τους ειδικούς το πρώτο είναι η προϋπόθεση της ευτυχίας, ενώ το δεύτερο της ομαλής εξέλιξης-προόδου μιας κοινωνίας.
Όλα τα παραπάνω κατακλύζουν ως προβληματισμός τις σχετικές σελίδες των κοινωνικών δικτύων που αρέσκονται να καλλιεργούν την επιθυμία-αγωνία των ανθρώπων για μία “επανεκκίνηση της ζωής” τους παραμονές ή αρχές κάθε νέας χρονιάς.
Βέβαια, πολλοί είναι αυτοί που ονειρεύονται ή σχεδιάζουν την επανεκκίνηση της ζωής τους, αλλά πολλοί είναι κι αυτοί που στην αναβλητικότητά τους φωλιάζει ο φόβος του καινούργιου και του άγνωστου.
“Ένα καινούργιο βήμα, μία καινούργια λέξη είναι αυτό που οι άνθρωποι φοβούνται” ( Ντοστογιέφσκι, «’Εγκλημα και Τιμωρία»)
Πιστός κι εγώ στο “έθιμο” αυτό καταθέτω κάποιες σκέψεις-συνταγές για αυτήν την αναγκαία επανεκκίνηση της ζωής μας.
Α. “Δείξε όπως είσαι…”
“Στην αγάπη, να είσαι σαν τον ήλιο. / Στη φιλία και στην αδελφότητα να είσαι σαν το τρεχούμενο νερό,/ Στην κάλυψη των σφαλμάτων, να είσαι σαν τη νύχτα. / Στη μετριοφροσύνη, να είσαι σαν τη γη./ Στην οργή, να είσαι σαν τον νεκρό. / Ό,τι και να είσαι, Ή δείξε όπως είσαι / ή να είσαι όπως δείχνεις”(Το παρόν αποδίδεται στον Σουλεϊμάν τον Μεγαλοπρεπή).
Β. “Να είσαι…”
“Σε όσου αγαπάς να είσαι τόσο ελαφρύς / όσο μία πεταλούδα πάνω σε ένα φύλλο δέντρου. / Σε όσους σε αδικούν να είσαι τόσο βαρύς όσο / ένας ελέφαντας όταν πατά ένα μυρμήγκι./ Σε όσους σε επαινούν να είσαι τόσο άπιστος / όσο ο Θωμάς στο γεγονός της ανάστασης του Χριστού. / Σε όσους σε κατηγορούν να είσαι αγέρωχος / όπως ένας πλάτανος στην ορμή μιας σταγόνας βροχής./ Σε όσους σε αμφισβητούν και σε εμποδίζουν να πας μακρύτερα και ψηλότερα / να θυμάσαι πάντα τη συμβουλή του Ντοστογιέφσκι πως ”Δεν θα φτάσεις ποτέ στον προορισμό σου αν σταματάς και ρίχνεις πέτρες σε κάθε σκυλί που γαβγίζει” / Όταν πράττεις κάτι, σκέψου πρώτα το χειρότερο / που μπορεί να σου προκύψει. / Όταν σκέφτεσαι κάτι, μελέτησε ποιους θα ενοχλήσεις / Όταν αρέσκεσαι ή αρκείσαι μόνον στην καταγγελία / πρόσεξε μήπως αυτό είναι ο φόβος σου μπροστά στην ανάληψη ευθύνης να κυβερνήσεις ” (Η.Γ)
Γ. Επιλογές
1.«Μπορεί να μην ελέγχεις όλα τα γεγονότα που σου συμβαίνουν, αλλά μπορείς να αποφασίσεις να μη μειώνουν. Προσπάθησε να είσαι ένα ουράνιο τόξο στο σύννεφο κάποιου. Αν δεν μπορείς να κάνεις μία αλλαγή, άλλαξε τον τρόπο που σκέφτεσαι. Μπορεί να βρεις μία νέα λύση” (Maya Angelou «Γράμμα στην Κόρη μου»).
2.“Το πρόβλημα με τους περισσότερους ανθρώπους είναι ότι σκέφτονται περισσότερο με τις ελπίδες, τους φόβους και τις επιθυμίες τους παρά με το μυαλό τους”( Γουίλ Ντυράν).
3.«Με τη δύναμη της θέλησης ο άνθρωπος αλλάζει τον εαυτό του. Με τη δύναμη της αγάπης αλλάζει τους άλλους Με τη δύναμη της σκέψης αλλάζει τον κόσμο»(Ταγκόρ).
4. «Το επαναστατικό στις μέρες μας δεν είναι να καταγγείλουμε κάποιους άλλους, κάποιες κυβερνήσεις, κάποιες κοινωνίες, κάποιους πολιτισμούς… Επαναστατικό είναι να πάρουμε την ευθύνη ο καθένας μας να ζήσει δημιουργικά…” (Δημήτρης Καραγιάννης, Ψυχίατρος, απόσπασμα από τη συνέντευξή του στο Huffpost, 22/12/2024).
Στην απόφασή μας και στην προσπάθειά μας για μία επανεκκίνηση ζωής και για μία αλλαγή πορείας σημαντικό είναι να επιλέξουμε τους απάτητους δρόμους και όχι εκείνους που οι άλλοι χάραξαν και περπάτησαν. Προτιμότερο είναι να κινδυνεύσουμε ή και να κάνουμε λάθος επιλογή δρόμου παρά να βαδίζουμε το δρόμο κάποιου άλλου.
Στα βήματά μας στο δικό μας δρόμο ας έχουμε ως συνοδοιπόρο τα λόγια του Ντοστογιέφσκι από το «Έγκλημα και Τιμωρία»:
“Καλύτερα να πηγαίνεις λάθος στον δρόμο σου παρά σωστά στον δρόμο κάποιου άλλου".
από https://iliasgiannakopoulos.blogspot.com/
Παρασκευή 27 Δεκεμβρίου 2024
Ο ΤΡΑΠΕΖΙΤΗΣ - ΧΩΡΟΣ ΤΕΧΝΗΣ ΗΧΟΔΡΑΣΗ.
Carpe "Άνθρωπος απλός..."
Ο χώρος σώθηκε στα μέσα μου.
Οι μέρες της ματαιοδοξίας
ταλανίζουν την ψυχή .
Ένα συνονθύλευμα στιγμών της βιοπάλης
εξοστράκισε την αθωότητα,
πουλί αποδημητικό
να αποζητά περιπλανήσεις άλλες .
Αγναντεύω τους χειμώνες να περνούν
με ριγμένο στους ώμους
το πανωφόρι των συλλογισμών .
Χωρίς αποσκευές
ένας άνθρωπος απλός
προσμένει την φυγή,
να μετοικίσει σε κλίματα πιο εύκρατα,
μια πολυπόθητη διαφυγή
για τα αλαφιασμένα συναισθήματα .
Carpe .
Πέμπτη 26 Δεκεμβρίου 2024
Συνέντευξη της Εύας Λιανού-Πετροπούλου στην Μαργαρίτα Βαρθολομαίου για την Panhellenic post
Punjabi Poetry by Muhammad Nawaz Sajjad
KALIPADA GHOSH " HAPPY MERRY CHRISTMAS "
Nageh Ahmed Poetry
Dream, my heart
By Nageh Ahmed – Egypt
Dream, my heart, draw me my form
A free man who lives it and embraces it
In a world that makes it happy and laughs
Funning among the letters, he presents them
A painting of the year from poetry that he plans
Draw it, color it, light it, decorate it
Gather companions who are absent from their loved ones
Let things go, we do not pursue them
If passion has a plot to steal it
A sun is necessary for the soul to shine
It returned, why did it return? Then we outpace it
Be patient and dream its sign
The world is binding, we do not bind it
No land is steered by anyone but its Creator
People of nobility and morals are its nature
The free call, let us shine it
Guevara, Mandela and Gandhi
Angela, Alicia, Eva and Martha
With man, woman and her freedom
The year of children is its most beautiful image
Our dreams, no war to disturb them
Peace accompanies all people
O creation, free them from injustice.
Copyright reserved
Poet: Nageh Ahmed
Egypt