Δευτέρα 6 Οκτωβρίου 2025

mohamed Rahal - Lazreg Saani - Shkrimtar dhe poet algjerian

 


Mohamed Rahal | Shkrimtar dhe poet algjerian

Një nga poezitë më të famshme të dashurisë të shkruara në historinë e folklorit algjerian, kjo poezi daton që nga folklori i Touat, në perëndim të Saharasë algjeriane. Historia e poezisë: Poema fillon duke iu drejtuar Al-Azraq, një metaforë për pëllumbin. Ka një paradoks në hapje, pasi poeti pohon se Al-Azraq, pra pëllumbi, e ka kërkuar atë, pra e ka pushtuar. Ai i drejtohet atij si një shok, duke i kërkuar që t'ia çojë mesazhin e tij "Masouda", subjektit të poezisë, të cilin ai e përshkruan si gëzimin e shpirtit të tij, krenarinë e mendjes së tij. Kjo magjistare, dashuria e së cilës ka mbetur një sekret i fshehur, e ka shkatërruar atë nga brenda dhe e ka çmendur. Pastaj ai i drejtohet asaj, duke thënë: "Dashuria jote më ka lodhur, sepse jam bërë një veshje që më ka korruptuar." Ai e përshkruan atë si të hijshme me një figurë të hollë, të veshur me një nikab, sikur të ishte dielli pas reve, që shkëlqen fort. Ajo është plotësisht joshëse me bukurinë dhe sjelljen e saj, me bukuri dhe ekuilibër, me një shtat të moderuar të treguar nga moderimi i gjerdanit të saj, i kripur si një gjerdan. Nëse del para burrave, ajo lë pas zjarre, përfshirë zjarrin që poeti e shtyp brenda tij. Ajo ka flokë të trashë, flokët e saj janë të mbuluar me vajra që i ushqejnë dhe i forcojnë, të kripur për të dashurit e mi. Vetullat e saj janë si shkronja Nun, dy Nun përballë njëra-tjetrës. Sytë e saj kanë shenja magjike, dhëmbët e saj janë të pastër, të bukur dhe pështyma e saj shëron nga sëmundjet. Pastaj ajo i kërkon Zotit, Krijuesit, Modifikuesit, ta bëjë të lehtë për të që ta takojë nëse ka një pjesë të ligjshme në të. Ndër artet e famshme në rajonin Touat.. Daullja Shalali është një art më vete që trashëgoi traditat e forta të poezisë të shoqëruara me seanca daulle të udhëhequra nga sheikë që e mësojnë artin nga sheikët që e trashëguan atë nga paraardhësit e tyre, deri te themeluesi i saj i parë, poeti Mohamed El Mazouzi Shalali, i emëruar sipas Shalala Dhahara. Në shtetin e El Bayadh, ai është një poet që emigroi në rajonin Touat dhe jetoi atje për një periudhë kohore. Ai pati një prani letrare, shoqërore, kulturore dhe fetare, dhe bashkëveproi me sheikët e Zawiya në rajon, duke lënë gjurmën e tij artistike që është ende e dukshme deri më sot. Ndër sheikët e daulles Shalali në atë kohë ishin shumë, përfshirë Sheikh Al-Khalfi, Abdelmalek Harzaoui dhe Hajj Allal. Teksti i poezisë: Bluja më ka mbushur me gëzim, miku im, më jep adresën time *** I kripur për të dashurit e mi, vizito Masuda-n, gëzimin e mendjes Dashuria jote më ka mbushur me gëzim Dhe nga pasioni yt, jam bërë më i çmendur Dashuria jote më ka spërkatur, o e etur, është një perlë ari *** Plaga e perlave dhe e plotë me bukuri dhe përshkrime Dashuria jote më ka spërkatur me gëzim Dhe nga pasioni yt, jam bërë më i çmendur Bukuria dhe maturia përshkruhen në ty Shoku është elegant *** I shquar për burrat, i lirshëm Në gojën time është tymi i dashurisë sate Më spërkati dhe nga pasioni yt, jam bërë më i çmendur Kripa e kryqëzorit dhe burrat flakërojnë mbi të *** I kripur për një gjerdan, i lirshëm Në zemrën time është tymi i dashurisë sate Më spërkati dhe nga pasioni yt, jam bërë më i çmendur Tit Maqani Endesha me shkopin tënd dhe të dashurit e mi *** Balli yt shkëlqen dhe vetullat janë dy Murgesha të lidhura Dashuria jote më ka spërkatur dhe nga pasioni yt, jam bërë më i çmendur Syri është me gropëza Ti më zotëron, i pastër nga flladi *** Shkëlqen si një flamur Pështyma e tij pastrohet nga flakët Dashuria jote më spërkati dhe nga pasioni yt u bëra më i çmendur, Naif Ziwani Dhe kushdo që pa dritën të shkëlqente *** Kofsha është një byzylyk në xhamitë pranë Sulltanit Dashuria jote më spërkati dhe nga pasioni yt u bëra më i çmendur Vija kaustike në gjoksin e saj është e hollë dhe e barabartë***** Dhe mesi i zbrazët dhe nga ajo nuk mund të shërohemi Është e pamundur Dashuria jote më spërkati dhe nga pasioni yt u bëra më i çmendur Dhe doja një pyetje nga ti Ti më zotëron mua, unazën e rrufesë *** Për vajzën e kërkuesit Në mëngjes, ylli i agimit Dashuria jote më spërkati dhe nga pasioni yt u bëra më i çmendur I kërkojmë Zotit tonë bujar, Krijuesit, Më të Lartit***** Të mbledhë takimin tonë, përveç një seksioni të ligjshëm në gazelë Dashuria jote më spërkati dhe nga pasioni yt u bëra më i çmendur Do ta arrijmë qëllimin tim, me vullnetin e Zotit, dhe do ta udhëheqim vendin tim ** Me shenjtërinë e zotit tim Dhe kushdo që hyn me shenjtërinë e Adnanit Dashuria jote është bujare dhe nga pasioni yt u bëra më i çmendur Shpjegim i disa fjalorit dhe shprehjeve: Lazrak: Një nofkë e dhënë pëllumbit Sa’ani: Ji mendjehapur (duro pak me mua) Sa’ani: Më trego mua Adresa ime: Një mesazh i kripur për të dashurin tim: Aromë e mirë, gëzim mendjeje: Hap gjoksin. Jojani: Një tronditje shpirtërore që depërton thellë në thellësitë e zemrës. Rashani: Ryshfet: Një shkallë lodhjeje. Haifa: Një grua e gjatë. Daraq Lamzani: Daraq: Ajo fsheh bukurinë e saj (të mbuluar). Al-Muzn: Retë, që do të thotë si dielli, të fshehura nga retë. Al-Razana: Maja e qetësisë.









Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου