Κυριακή 31 Αυγούστου 2025

ΛΕΥΤΈΡΗΣ ΣΙΩΜΟΣ "ΔΕΝ ΜΕ ΠΟΘΕΊΣ"

 


Κοίτα με επίμονα στα μάτια
Φάροι μαγείας και φωτιάς
Της γοητείας τα διαμάντια
Που σπεύδουν χτύπους της καρδιάς.
Μάτια πετράδια με αχτίδες
Πηγές ορμής, φέγγος αυγής
Ριξ' τα μου ,μην τα' χεις ασπίδες
Λιώσε τους πάγους μιας ψυχής .
Ας γίνουνε οι πάγοι λίμνες
Φύωντας πάνω τους νούφαρα ροζ
Να πλέουν σήματα μ' ελπίδες
Και ανθοδέσμες του φωτός.
Οι ροζ ματιές βέλη φαρέτρας
Φωνούλες μοίρας και σιωπής
Σπίθες μιας μάγισσας πλανεύτρας
Πόνοι και γλύκες μιας πληγής .
Κοίτα με μ' ύφος λατρείας
Και τι αν το προσποιηθείς;
Ίλιγγους σπείρε ευαισθησίας
Ξέρουμε οι δυο, δεν με ποθείς.
Λευτέρης Σιώμος Κ/96 δ.π.ελ.








Carpe "Απομυζώ..."




Ξάγρυπνος χαϊδεύω
το αχαλίνωτο βλέμμα
ως την τελευταία του γουλιά .
Η ισχνή γραμμή της ζωής
πετάχτηκε στην ακροθαλασσιά .
Περιμάζεψα την καρδιά
απ' τους έρημους δρόμους,
μια σκιά χτύπησε την πόρτα της .
Αναπλάθω τα κομμάτια του χρόνου,
απομυζώ κάθε κρυφή πτυχή
ενός κορμιού αλώβητου ,
ζωγραφίζω αχτίδες φωτός
σ' ένα άτεγκτο σώμα .


Carpe .





Project Youth and Poetry - Rohan Pramod, India (10 years old)

 1. To My Grandma


Grandma, you are lovable, among us the oldest
Our paths may or may not be the flattest
Let's make our life simple and smoothest 
And keep our minds lively and sharpest 
To brighten our days, not let them be the darkest
I pray you remain happy and live the longest.
Hold my hands, I want to make you feel safest
Together let’s go for a walk and feel happiest.

Rohan Pramod,
India 

...   ...   ...   ...   ...   ...   ...   ...   ...   ...   ...   ...   ...  

2. Durga Pooja

Glories we sing to Goddess Durga in great glee  
For nine nights constantly with earnest plea  
We adorn you with silks and flowers 
Holy music is in the air everywhere 
Ambience is full of divine grace 
Before you people sing and dance.
We pray to you, the slayer of devil 
Make us win the battle between good and evil  
Let your blessings befall upon us always
and grant us health, wealth and wisdom generous.

Rohan Pramod,
India
...   ...   ...   ...   ...   ...   ...   ...   ...   ...   ...   ...   ...

Bio:

Master Rohan Pramod, 10 years old, is a Vth std. student in DAV Public School, Velachery, Chennai.  He has passed Rashtrabasha in Hindi language and is a football player.  His favourite football player is Ronaldo.  He loves the cartoon character Spiderman. 










Σάββατο 30 Αυγούστου 2025

ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΗΣ "ΜΟΥΣΑ ΜΙΚΡΗ"

  




Πέταξες μ’ ένα ηχηρό φτεροκόπημα
βιαστικό πουλί της ζωής.
Τάραξες τη σιγαλιά
με μια απρόσμενη κραυγή
και χάραξες στην αμέριμνη σιωπή
μια διάπλατη ρωγμή.
Το καλοκαίρι έγερνε κουρασμένο
στον τελειωμό του
κι εγώ χρύσωνα του ερχομού σου τ’ όνειρο
στην απαντοχή,
με κείνα τα νοσταλγικά πρωινά
και τις βαμμένες δύσες.

Το γέλιο σου πλατύς ουρανός,
σφυγμός και χτύπος της καρδιάς
και τα μάτια σου,
δρόμος μακρύς ανοιχτός
σχισμή στον κλειστό φεγγίτη της προσμονής
για τη χαρά της νιότης.

Άναρχο μεθυστικό ξάφνιασμα
η πεθυμιά του νου
και της ψυχής η λαχτάρα,
καθώς γονάτισα ικέτης στο βωμό σου,
προσευχή ν’ αναπέμψω
και ζωή να σε λατρέψω.Μούσα μικρή,
κόρη του φεγγαριού και γιορτή της νύχτας,
γείρε λιανό κλαδί
στ’ ανέμου την ανάσα,
τραγούδι στα φύλλα ν’ ακουστεί
ο πόθος και το χάδι.

Μούσα μικρή,
κόρη της ανατολής και του μεσημεριού φωτιά,
φτερούγισε περιστέρι
στου ορίζοντα τη φυγή.
Σημάδι γίνε και φωτεινή γραμμή,
ίσαμε κει που στάθηκε το αστέρι.


Γιώργος Αλεξανδρής










Παρασκευή 29 Αυγούστου 2025

ΗΛΙΑΣ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ "Τα “μικρά πράγματα” της ζωής μας…"

 

Γράφει ο Ηλίας Γιαννακόπουλος, Blog "ΙΔΕΟπολις"          

                         "Αχ! το σπιτάκι μου, κι αυτό έχει ψυχή"

   "Δεν θέλω τα μεγάλα πράγματα  από τη ζωή, αλλά εκείνα τα μικρά που κάνουν τη ζωή μεγάλη"  (Ερνέστο Τσε Γκεβάρα) .

        Λένε πως τη ζωή των λαών τη διαμορφώνουν τα μεγάλα γεγονότα (πόλεμοι, καταστροφές...). Λένε, επίσης, πως τη ζωή του ανθρώπου τη συγκροτούν οι εμπειρίες και τα βιώματά του.
           Το ανθρωπογενές περιβάλλον καθορίζει και χρωματίζει με έντονο τρόπο τις κοινωνικές και διαπροσωπικές σχέσεις κάθε ατόμου ξεχωριστά. Μέσα σε αυτό το περιβάλλον η μονάδα-το άτομο αναπτύσσει εκείνους τους μηχανισμούς κι εκείνους τους κώδικες που το βοηθούν όχι μόνον να επιβιώσει υλικά,  αλλά και να καλλιεργήσει στάσεις και συμπεριφορές απέναντι σε ερεθίσματα που το ολοκληρώνουν ως πνευματική και ψυχική οντότητα.
          Ο τρόπος που προσλαμβάνει, κατανοεί και ερμηνεύει την πραγματικότητα ο κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός και σχετίζεται με το πνευματικό, συναισθηματικό, ηθικό και κοινωνικό υπόβαθρό του.

              


         Αλλά και ο τρόπος που αντιδρά το άτομο απέναντι στα "μικρά" και "μεγάλα" συμβάντα της ζωής του είναι συνάρτηση τόσο του εσωτερικού του κόσμου όσο και του αξιακού του συστήματος που έχει καλλιεργήσει κατά το χρόνο της κοινωνικοποίησής του.
         Έτσι υφαίνεται με την πάροδο του χρόνου ο χαρακτήρας, η προσωπικότητα και γενικά η Ταυτότητα του ανθρώπου.
           Μπορεί η γέννηση και ο θάνατος να αποτελούν τα κορυφαία συμβάντα-γεγονότα της ανθρώπινης ζωής αλλά δεν είναι τα μοναδικά που τη διαμορφώνουν. Είναι και κάποια άλλα, όμως, “μικρά και ασήμαντα”(και ίσως λίγο περιφρονημένα...) που μάς τραυματίζουν ή και μάς συγκλονίζουν με την μικρότητα και την ασημαντότητά τους.



         Αιτία και αφορμή για τον παραπάνω μακρόσυρτο πρόλογο στάθηκε ένα περίεργο αίσθημα μελαγχολίας που με κυρίευσε όταν φεύγοντας από το σπίτι μας στο χωριό τα αδέλφια μου με τις οικογένειές τους (παπούδες-γιαγιάδες-παιδιά-εγγόνια) και μένοντας τελευταίος άρχισα να περισυλλλέγω και να τακτοποιώ-αποθηκεύω όλη την οικοσυσκευή της αυλής (καναπέδες, καρέκλες, τραπέζια, παιδικά παιχνίδια,  εργαλεία κήπου...).
     "Τέλος εποχής" είπα μέσα μου "κι από αύριο πάλι συντροφιά με την «δημιουργική» μοναξιά μου".



        Και δεν είναι ο κόπος της τακτοποίησης του εξοπλισμού της καλοκαιρινής αυλής, ούτε επειδή φεύγω τελευταίος. Εκείνο που με μελαγχολεί είναι ότι πρέπει να περιμένεις ένα χρόνο για να ξαναδείς την αυλή γεμάτη από κόσμο και φωνές.
       Μπορεί από μέσα μου να εύχομαι "άντε και του χρόνου πάλι...και να είμαστε όλοι πάλι εδώ. ." Κι αυτό γιατί τα  χρόνια περνούν και τα τρίτα ...ήντα μάς προειδοποιούν ότι από εδώ και πέρα δεν θα είναι όλα ίδια τα καλοκαίρια.
        Αυτά τα αισθήματα κι αυτές τις σκέψεις πώς να τα χειριστείς με θάρρος και να τα μεταπλάθεις σε ελπίδα για τη ζωή; Χρειάζεται η κατάλληλη φιλοσοφία ζωής για να αντέξεις το ξαφνικό κενό μετά την ανεμελιά του καλοκαιριού με τους δικούς σου ανθρώπους, που εδώ και δεκαετίες συνυπάρχουν για ένα μήνα στην ίδια αυλή με ατελείωτες συζητήσεις επί παντός επιστητού.



          Είναι αυτά τα "μικρά πράγματα", που είπα παραπάνω, και που σε ταράζουν και σε υπενθυμίζουν πως ο άνθρωπος είναι δεμένος με κάποια πρόσωπα σε κάποιον χώρο και με κάποια αντικείμενα. Σε αυτά τα αντικείμενα θα πρόσθετα και κάποια δέντρα που ο ίσκιος τους μάς συντροφεύει αγόγγυστα κάθε καλοκαίρι στις καυτές μέρες τους (Πλάτανος, Μουριές, Φλαμουριά...).

         Και πώς να τα αποχωριστείς όλα αυτά και να προσαρμοστείς-συμβιβαστείς με το τσιμέντο του διαμερίσματος και την τεχνητή δροσιά του air condition;
           Χρειάζεται για όλα αυτά τα "μικρά πράγματα" και τις ξεχωριστές στιγμές της ζωής σου μεγάλη ψυχική δύναμη και αισθηματικές αντιστάσεις για να τα αντέξεις και να τα ξεπεράσεις. Γιατί ο άνθρωπος φτωχαίνει ή πλουτίζει ανάλογα με το πώς αντιμετωπίζει αυτά τα "μικρά πράγματα" της ζωής του και τα συναισθήματα που αυτά τα πράγματα γεννούν.



           Αξιοπαρατήρητο δεν είναι μόνον το πώς αυτά τα συναισθήματα (των μικρών πραγμάτων και στιγμών)  διαμορφώνουν τον άνθρωπο, αλλά και ο τρόπος με τον οποίο ο άνθρωπος  εκπαιδεύεται στην καλλιέργεια και βίωση τέτοιων συναισθημάτων. Ίσως-ίσως η ανθρώπινη διάσταση να κρύβεται σε αυτά τα συναισθήματα που γεννούν τα "μικρά πράγματα".
            Και άντε να διαχειριστείς με ψυχραιμία το κενό και τη μοναξιά που νιώθεις μετά την αποχώρηση από την αυλή του σπιτιού σου των αγαπημένων σου προσώπων. Άντε να ξεπεράσεις τη μελαγχολία από το τέλος της εποχής (καλοκαίρι). Κλείνοντας, όμως, και κλειδώνοντας το σπίτι σου - ποιος ξέρει για πόσο χρόνο- πώς μπορείς να σταθείς ψύχραιμος και απαθής στο βλέμμα του σπιτιού σου που υπόρρητα ρωτά  “γιατί;"



          Και μην πει κανείς πως τα ντουβάρια, τα τσιμέντα, τα κεραμίδια, τα πορτοπαράθυρα, το πλακόστρωτο της αυλής και τα παρακείμενα δέντρα-λουλούδια δεν έχουν ψυχή και φωνή. Και μην τολμήσει κανείς να πει πως οι σκέψεις και τα συναισθήματά αυτά είναι τα συμπτώματα ή τα προεόρτια μιας ψυχικής ασθένειας. Κάθε άλλο. Είναι η ικανότητα και η ευαισθησία κάποιου να επικοινωνεί και με τα άψυχα και να αφουγκράζεται το παράπονο και τα ερωτήματά τους.


         Εξάλλου χρόνια τώρα οι επιστήμονες προσπαθούν να ανιχνεύσουν τις υπόγειες διαδρομές της σχέσης-δεσμού του ανθρώπου με τον γενέθλιο τόπο του. Όποιος δεν ένιωσε ή  δεν έζησε αυτόν τον δεσμό μπορεί να πει πως μόνον κάποιος "άρρωστος" ή "ψυχικά ευάλωτος" μπορεί να δει ή να ακούσει το "γιατί" του σπιτιού του, όταν το κλειδώνει και το εγκαταλείπει στη δική του "μοναξιά".
                           "Αχ! το σπιτάκι μου, κι αυτό είχε ψυχή"
         Ποιος δεν συγκινείται ή δεν μελαγχολεί ακούγοντας τον παραπάνω στίχο από το τραγούδι "Δραπετσώνα" του Μίκη Θεοδωράκη; Ένα τραγούδι με αναφορές και πηγή έμπνευσης σε πραγματικά συμβάντα.
        Κάπως έτσι νιώθω κι εγώ κλείνοντας και κλειδώνοντας τη σιδερένια εξώπορτα του σπιτιού μου στο χωριό (γενέθλιο τόπο). Πριν φύγω κοιτάζω και ξανακοιτάζω το σπίτι μου και κάπως αισθάνομαι την ανάγκη να απαντήσω-απολογηθώ στο υπόρρητo "Γιατί;" του σπιτιού μου...
 

        Κι ενώ  αποχαιρετώ τις οικογένειες της αδελφής και του αδελφού μου και γυρίζω το κλειδί του αυτοκινήτου μου να φύγω κι εγώ τελευταίος, ως είθισται, ακούω ακόμα τα λόγια της Μάνας μου, πνιγμένα στα δάκρυα, όταν ξεπροβοδούσε τα αδέλφια μου μετά τις καλοκαιρινές διακοπές τους στο πατρικό μας σπίτι,  στην ΠΙΆΛΕΙΑ Τρικάλων:
         
"Καλό το καλωσόρισμα, βαρύ το ώρα καλή", που πάει να πει πως όταν καλωσορίζεις κάποιον είναι μία καλή στιγμή, ενώ η ώρα του αποχαιρετισμού είναι βαριά και πικρή.


         Ίσως τώρα και σε κάποια ώριμη ηλικία καταλαβαίνω, αιτιολογώ και δικαιολογώ τα δάκρυα του αποχαιρετισμού της Μάνας μου.
            Είπαμε,  πως τα “μικρά πράγματα” διαμορφώνουν τον άνθρωπο και αναδεικνύουν την ανθρώπινη διάστασή του. 

 


 

 Από https://iliasgiannakopoulos.blogspot.com/

 



 

 

Anna Keiko "I am a poetess."




I am a poetess.

Author: Annakeiko


I am lucky to be a female poet in the 21st century.
During thousands years of history,
Women's status and rights have always been humble.
Now I want to stand among the forerunners of the present.
It's not just about being a good daughter, wife and mother,
Nor does it just consume energy and time to sew and cook,
But to be as strong and as independent as a pine tree.
Of course, we also smile like a flower.
Like Marie Curie's wisdom rising to the heights,
Like Nightingale, the founder of poetry,
Like Simon de Beauvoir writing her own philosophy.
When you can hold an umbrella for someone else
You don't have to be afraid of rain and snow,
You are worthy of life in that way.
You are also the creator of this era.

******************

Anna Keiko (China)

Anna Keiko, a distinguished poetess and essayist from Shanghai, China, has made a profound impact on contemporary literature. A graduate of Shanghai East China University with a Bachelor’s degree in Law, she has achieved global recognition for her poetry, which has been translated into more than 30 languages and published in over 500 journals, magazines, and media outlets across 40 countries. Keiko is the founder and chief editor of the ACC Shanghai Huifeng Literature Association and serves as a Chinese representative and director of the International Cultural Foundation Ithaca. Her affiliations extend to Immagine & Poesia in Italy and the Canadian-Cuban Literary Union, reflecting her commitment to fostering cross-cultural literary exchanges. Her poetic oeuvre spans six collections, including “Lonely in the Blood and Absurd Language”, showcasing her exploration of human emotions, environmental concerns, and existential themes. Her innovative style and evocative imagery have earned her numerous accolades, such as the 30th International Poetry Award in Italy and the World Peace Ambassador Certificate in 2024. Notably, she was the first Chinese recipient of the Cross-Cultural Exchange Medal for Significant Contribution to World Poetry, awarded in the United States in 2023. Her works, including “Octopus Bones” and other acclaimed poems, have resonated with readers worldwide, garnering invitations to prominent international poetry festivals and conferences. Her dedication to the arts extends beyond poetry, encompassing prose, essays, lyrics, and drama, underscoring her versatility as a writer. Nominated for the Nobel Prize in Literature in 2020, Anna Keiko continues to break barriers, bringing Chinese literature to the global stage.









ΕΥΑ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΥ ΛΙΑΝΟΥ "Διάλογος με τη ψυχή ν.3"

 


Διάλογος με τη ψυχή ν.3

Ποιος χαρακτηρίζει τον καλό η κακό άνθρωπο;
Μα φυσικά οι πράξεις του
Οι πράξεις που ο ίδιος, αποφασίζει να κάνει η όχι, ύστερα από ώριμη σκέψη
Είναι όμως ώριμη σκέψη η ήταν απλά μια πράξη χωρίς σκέψη
Μια κίνηση χωρίς να καταλάβει ο άνθρωπος, ότι κάθε αιτία θα έχει και ένα αποτέλεσμα.
Πολλοί λένε αγαπούν...
Πολλοί λένε βοηθούν..
Πολλοί λένε είναι παρόντες..

Είναι όμως;
Πόσο καλά γνωρίζετε το διπλανό σας;
Πόσο καλά γνωρίζετε τους γείτονες σας;
Έχετε συμβάλει ώστε να καλυτερεύσει η ζωή ενός συνανθρώπου σας;
Με ποιον τρόπο;
Σπάνιοι οι άνθρωποι που έχουν την ενσυναίσθηση και αντιλαμβάνονται τι συμβαίνει γύρω μας..
Τι συμβαίνει στον κόσμο μας
Τι συμβαίνει στον πλανήτη μας;

Σήμερα...
Όλοι χρησιμοποιούνται, όλα προς το μεγάλο σχέδιο μερικών ατόμων που θέλουν να μειωθεί ο παγκόσμιος πληθυσμός.
Μερικών ατόμων που χρησιμοποιούν αθέμιτα μέσα, για να κρατούν φιλήσυχους άνθρωπους σε ένα διαρκή πόλεμο...
Σε μια διαρκή μάχη με τον εαυτό τους και τον υπόλοιπο κόσμο.

Σήμερα..
Πρέπει να είμαστε σε επαγρύπνηση
Να προσευχόμαστε για τη Θεία Φώτιση
Να ζητούμε ειρήνη και ομόνοια

Δεν χρειάζεται να δημιουργηθεί τίποτα νέο
Όλα" εν Σοφία εποίησε..." Σε 7 μέρες
Ο Ένας και Μοναδικός Θεός

Χρειάζεται να αμυνθούμε σε ψευδείς δηλώσεις, σε ψεύτικους θεούς, σε ψεύτικους προφήτες

Εύα Πετρόπουλου Λιανου










ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ – ΕΝΣΤΑΣΗ για το αποτέλεσμα της Θεατρικής Επιτροπής Επιχορηγήσεων του ΥΠ.ΠΟ. 2025-26 , από την θεατρική ομάδα ΘΕΑΤΡΙΝΩΝ ΘΕΑΤΕΣ.ΔΕ ΧΩΡΑ ΕΝΑΣ ΠΟΛΥΒΡΑΒΕΥΜΕΝΟΣ ΤΟΜ STOPPARD ΚΑΙ ΜΙΑ ΔΙΑΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚA ΟΜΑΔΑ ΣΤΙΣ ΕΠΙΧΟΡΗΓΗΣΕΙΣ ΤΟΥ.

 


ΔΕ ΧΩΡΑ ΕΝΑΣ ΠΟΛΥΒΡΑΒΕΥΜΕΝΟΣ ΤΟΜ STOPPARD ΚΑΙ ΜΙΑ ΔΙΑΚΕΚΡΙΜΕΜΗ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚA ΟΜΑΔΑ ΣΤΙΣ ΕΠΙΧΟΡΗΓΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΥΠ.ΠΟ. ;

Οι Θεατρίνων Θεατές για την φετινή τους απόρριψη από την Γνωμοδοτική Επιτροπή του ΥΠ.ΠΟ 

ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ – ΕΝΣΤΑΣΗ για το αποτέλεσμα της Θεατρικής Επιτροπής Επιχορηγήσεων του ΥΠ.ΠΟ. 2025-26 προς την Υπουργό Πολιτισμού, κα Μενδώνη, 
από την θεατρική ομάδα ΘΕΑΤΡΙΝΩΝ ΘΕΑΤΕΣ 


   Κα Υπουργέ, με μεγάλη έκπληξη και δυσαρέσκεια πληροφορηθήκαμε ότι ΚΑΙ ΕΦΕΤΟΣ δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, η θεατρική μας ομάδα Θεατρίνων Θεατές,  απουσιάζει από τα επιχορηγούμενα σχήματα της προσεχούς θεατρικής περιόδου -  το αίτημά μας πραγματοποιήθηκε με το THE REAL THING,  το σημαντικότερο έργο του Tom Stoppard, πολυβραβευμένο ( ΤΟΝΥ Αward best play & best revival Tony κλπ)  με δεκάδες βραβεία και περγαμηνές-. 
 Ο Michael Billington  μάλιστα, κατέταξε το The Real Thing ως ένα από τα 101 καλύτερα έργα που γράφτηκαν ποτέ! 
    Το γεγονός της απόρριψης  φαντάζει  προκλητικό, αν λάβει κανείς υπόψιν το δεδομένο του συγγραφέα, του έργου αλλά και την προσπάθεια μιας θεατρικής ομάδας που πληρεί όλες τις αντικειμενικά απαιτούμενες καλλιτεχνικές προυποθέσεις, περγαμηνές κριτικής &  εικοσάχρονη σταθερή πορεία!
Αναλυτικότερα, η  φετινή μας πρόταση :
 THE REAL THING
Το  πολυβραβευμένο  The Real Thing είναι το σημαντικότερο έργο του Tom Stoppard , με δεκάδες βραβεία . Ανάμεσα τους:
*Evening Standard για το καλύτερο θεατρικό έργο
*Drama Desk για το εξαιρετικό νέο έργο
* Βραβείο Κύκλου Κριτικών Δράμας της Νέας Υόρκης για το καλύτερο θεατρικό έργο
 *Βραβείο Tony για το καλύτερο έργο
*Βραβείο Drama Desk για την εξαιρετική αναβίωση ενός θεατρικού έργου
*Βραβείο Tony για την καλύτερη αναβίωση θεατρικού έργου κ.α.
 "Αποτελεί για μένα  σημειώνει ο Γιώργος Λιβανός, ιδρυτής της ομάδας, όνειρο ζωής να  προσεγγίσω κάποτε ένα έργο που από παιδί αγάπησα & το βραβείο ΤΟΝΥ  επανάκαμψης θεατρικού (πρώτη φορά δίνεται Βραβείο καλύτερου έργου 2 φορές στο ίδιο κείμενο) αλλά και η παράστασιοποίηση του,  στο Old Vic το '24 μου δήλωσαν ότι ήρθε ή ώρα. 
Ένα εξαιρετικό σύγχρονο κείμενο , του οποίου τα δικαιώματα έχουμε εξασφαλίσει, και πέραν της δραματουργικής του δύναμης , εντυπωσιάζει το γεγονός ότι παρακολουθούμε δύο παράλληλες ιστορίες των ηρώων ενός θεατρικού στην εξέλιξη του & των ανθρώπων που απαρτίζουν το θίασο που θα παιχτεί το έργο αυτό. Ποιά η αλήθεια και ποιά η κατασκευή στον μαγικό θεατρικο κόσμο;
Χαρακτηριστηκε αυτοβιογραφικό, ενώ η καινοτομία της παράστασης είναι ότι την κάθε ενότητα σκηνοθετεί διαφορετικό άτομο. Την πρώτη ο Γιώργος Λιβανός, τη δεύτερη ο Γιάννης Σολδάτος. "
     Η πρόταση μας & η παράσταση φυσικά, προετοιμάστηκε 1 ολόκληρο χρόνο από μία ομάδα (* με σταθερούς συνεργάτες) που έχει δόσει σταθερά δείγματα παραστάσεων υψηλού καλλιτεχνικό αποτελέσματος, δύσκολου εναλλακτικού ρεπερτορίου και από τις λίγες που έχει να προτείνει θεατρικό σύστημα - το γραμμικό συμβολισμό-,  ενώ οι παραγωγές της παίζονται τόσο στο δικό μας Studio Κυψέλης, όσο και στα μεγαλύτερα festivals. Με δεκάδες συμμετοχές και βραβεύσεις.
     Στους συντελεστές ονόματα γνώριμα στην ελληνική σύγχρονη σκηνή : Ζαχαρίας Ρόχας, Καίτη Ιμπροχώρη, Πέπη Οικονομοπούλου,  Γιάννης Τσιώμου , Γιώργος Λιβανός , Αγάπη Μανουρά.
Και οι.... Μιμή Ντενιση μετάφραση,  Δέσποινα Βολίδη σκηνικά- κοστούμια,  Σάκης Τσιλίκης πρωτότυπη μουσική,  Σίμωνας Πάτροκλος κινησιολογία , δραματουργία Άρια Λαδά , Αντώνης Μανδρανής στις 3d απεικονίσεις,  όπως και ταλαντούχοι νεώτεροι ηθοποιοι  Σοφία Μπεράτη, Σονια Κωτιδου , Νίκο Χαλατζίδη στην υπό διαμόρφωση διανομή. 
   Η παρασταση πληρούσε τις απαιτούμενες προϋποθέσεις επιχορήγησης που θέτει το ΥΠΠΟ , δικαιώματα, πολυπρόσωπος θιασος , ρεπερτοριο, διαφορετικότητα,   (την προασπίζουμε οσο λίγα σχήματα στην ελλαδα), εξασαφάλισση δικαιωμάτων ,   επαγγελματίες διακεκριμένοι συνεργάτες αλλά και συνένωση δυνάμεων - για παράδειγμα η Πέπη Οικονομοπούλου , που συμπράττει τα τελευταία χρόνια στην ομάδα , έχει δικό της θεατρικό σχήμα,  τον Καθρέφτη,  που επιχορηγηθηκε στο παρελθόν εικοσιπέντε φορές-   ΑΛΛΑ και την εκ των υστέρων (!)  τοποθέτηση της επιτροπής για τα κριτήρια που έθεσαν για  την φετινή τους απόφαση.

Η πρόταση μας περιπου 100 σελιδων περιείχε μελέτη , σχεδιασμό παράστασης,  3d σχεδιασμό σκηνικού, ιστοριογραφία (*παράστασης ,  ομαδας & του θεατρου μας) ,  κριτικές και κινηματογράφηση όλων των παραγωγών μας.

Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΜΑΣ
 Ήμασταν  συνεπείς σε όσες παραστάσεις μας επιχορηγήθηκαν &  αναλάβαμε να ολοκληρώσουμε εμπρόθεσμα, χωρίς καθυστέρηση ακόμα & στο διάστημα της πανδημίας, έχουμε σταθερό χώρο, δικό μας θεατρικό σύστημα ( γραμμικό συμβολισμό)  , enseble σταθερών συνεργατών , φέραμε το musical vaudeville στην Ελλάδα, με ένταξη του στις περισσότερος παραστάσεις μας, και οι 3 τελευταίες μας παραγωγές , Το πορτρέτο του Ντοριαν Γκρευ του Osborne από το εργο του Wilde, Μπαλκόνι του Genet  & Κομμάτια και θρυψαλα του Σκούρτη χαρακτηρίστηκαν από κοινό και κριτικους από τις σημαντικότερες της χρονιάς και παίχθηκαν σε Festival με την αιγιδα του ΟΠΑΝΔΑ.
Τις δύο τελευταίες τίμησαν με την παρουσία τους μέλη της προηγούμενης επιτροπής, που μας είχε ψηφίσει παμψηφεί όπως μας είπαν εκ των υστέρων και παρότι δεν γνωριζόμαστε πάρα τυπικά, μας συνεχάρησαν για το άρτιο αποτέλεσμα.

Η θεατρική ομάδα ΘΕΑΤΡΙΝΩΝ ΘΕΑΤΕΣ, έχει εικοσάχρονη ανελλιπή παρουσία στα Θεατρικά Δρώμενα, έχει παρουσιάσει περισσότερα από 40 θεατρικά, προασπιζόμενη το θέατρο ρεπερτορίου, ελληνικό και διεθνές, από το κλασσικό ως το μοντέρνα σύγχρονο κι ερευνητικό με ορισμένους από τους σημαντικότερους συγγραφείς – Ίψεν, Ουίλιαμς, Φόλλευ, Ρης, Ουάιλδ, Μαριβώ, Σαίξπηρ, Πεσσόα, Γκόγκολ, Σώτερ, Χάουαρντ, Μπύχνερ, Ελις, Πιραντέλλο, Τσβάϊχ, Στρίντμπεργκ ( όλα με ολοκαίνουριες μεταφράσεις) και ακόμα Έλληνες, Σκούρτη,  Χρονά, Σολδάτο, Λεια Βιτάλη, Χριστοδούλου , Ανδ. Αγγελάκη. Μ. Μιχαλάτου,  κ.ά.»

«Ενδεικτικά αναφέρουμε τα έργα “Έντα Γκάμπλερ” ,” Διπλή Απιστία” , ” Δωδέκατη νύχτα και μισή”, “Το ημερολόγιο ενός τρελού “, “Λεντς”, “Η σημασία να είναι κανείς σοβαρός” , τα “Μαύρα Τακούνια” , “Αντίνοος” αλλά και ( σε πρώτη παρουσίαση ) το περίφημο από τον βραβευμένο με Tony Rick Elice “leonardo’s Ring” , τα “Βρώμικα κόλπα” , ‘Όταν Παζολίνι συνάντησε το αγόρι που του πρόσφερε το θάνατο” , ” Κασσάνδρα Ξέρξης”( *στα Αρχαία Ελληνικά) ,” Καβάφης Επέστρεφε” , “Η κωμωδία του έρωτα ” , ” Ο Fellini και τα όνειρα των κλόουν” ,"Λέντς" , "Αποψε αυτισχεδιάζουμε" , " Το πορτρετο του Ντόριαν Γκρευ", το " Μπαλκόνι, " Κομμάτια και θρύψαλα " , " Το γράμμα μιας άγνωστης" , "Δεσποινίς Τζούλια" κ.ά. 

Οι παραστάσεις μας έχουν πάντα ολοκληρωμένη άποψη , σκευή & παντα συλλεκτικά προγράμματα με όλο το έργο. Έχουμε συμμετάσχει σε 30 Διεθνή κι ελληνικά Festivals , έχουμε περιοδεύσει ανά την Ελλάδα , έχουμε κάνει συμπαραγωγές {με τις εταιρείες Συν Κάτι ( Ο μέγας Ιεροεξεταστής ) , 2 Filoi, Αιγόκερως , Ομάδα Μύθος }, έχουμε βραβευθεί και διακριθεί για τις παραστάσεις μας κατ΄ επανάληψη (” Ο Fellini και τα όνειρα των κλόουν” πήρε 5 βραβεία στο Δεύτερο Διαβαλκανικό Festival τo 2017 ), έχουμε μόνιμο χώρο τέλεσης και σταθερούς συνεργάτες ( ηθοποιούς και λοιπούς συντελεστές) .
 Συντηρούμε έναν πολυχώρο από τον οποίο έχουν περάσει καταξιωμένοι καλλιτέχνες με τις ομάδες τους, όπως ο Κωνσταντίνος Κωνσταντόπουλος , η Στέλλα Μαρή, ο Γιάννης Σολδάτος , η Πέπη Οικονομοπούλου με τον Καθρέφτη της , η Άντα Χριστίδου, και άλλοι σε συνεργασίες που τιμούν το σύγχρονο ελληνικό θέατρο και όσες μορφές τέχνης μπορεί να φιλοξενήσει. Οι παραστάσεις της ομάδας μας κρίνονται από κοινό αλλά και σημαντικούς Έλληνες κριτικούς και συλλέγουν εγκωμιαστικά σχόλια- κριτικές. Απασχολούν εξαιρετικά υψηλό αριθμό επαγγελματιών ηθοποιών ( σταθερή δεκαμελής ομάδα) και προασπίζουν στην Ελλάδα το σύστημα του Γραμμικού Συμβολισμού , που έχει εισαγάγει ο σκηνοθέτης Γιώργος Λιβανός στη χώρα ( θέατρο Λόγου σε συνδυασμό με λυρικό – σωματικό θέατρο) και κάνουν σταθερό training προετοιμασίας ( Σίμωνας Πάτροκλος – Νίκη Γκουντούμη) καθόλη τη διάρκεια του χρόνου»

«Ξεκινήσαμε, λαμβάνοντας υπόψιν, αφενός τις θεατρικές μας επιθυμίες , τα δεδομένα που ισχύουν σε Ευρώπη, και αφετέρου το πνεύμα που πρυτανεύει και στις Κρατικές Επιχορηγήσεις για θέατρο ρεπερτορίου πρωτοποριακό και με άποψη στοχεύοντας στη βοήθεια που ο Κρατικός φορέας οφείλει να προσφέρει σε αυτούς που τηρούν καλλιτεχνικές και δημιουργικές προϋποθέσεις, για να μπορέσουμε να ευδοκιμήσουμε. Πρώτο μας έργο , η «Ρωμαϊκή Άνοιξη της κας Στόουν» του Ουίλιαμς , παράσταση που παρουσιάστηκε με ειδική άδεια από το Ίδρυμα Sewanee of Tennesy ( αποκλειστικά παγκόσμια δικαιώματα ). Ακολούθησαν οι προαναφερθείσες παραστάσεις. Το ιστορικό της ομάδας μας έγινε εργασία από την θεατρολόγο Ευαγγελία Καλογιάννη και κυκλοφόρησε από τον Αιγόκερω ( Τα δεκάχρονα των Θεατρίνων Θεατές).

 Υπομέναμε στο παρελθόν απορρίψεις με παραστασεις που τελικ ανεβασαμε και κριθηκαν καλλιτεχνικα σημαντικές  ανάμεσα τους, το «ΑΠΟΨΕ ΑΥΤΟΣΧΕΔΙΑΖΟΥΜΕ» του Πιραντέλλο ,  (υπάρχει το αφιέρωμα της ΕΡΤ στην παράσταση που προλογίζει ο Κώστας Γεωργουσόπουλος) , η " Έντα Γκαμπλερ" του Ίψεν, το  κύκνειο ασμα του  Γιωργου Σκουρτη ΣΟΚ  και περυσι το εξαιρετικα πρωτότυπο στη σύνθεση "Ευρυδικη revisited"  του Γ. Σολδάτου,  εμπνευσμένο απο την Ευρυδίκη του Ανούιγ.

 ΑΠΟΡΡΙΦΘΗΚΑΝ  & το γεγονός ΣΚΑΝΔΑΛΩΣ επαναλαμβάνεται και φέτος. Η εικοσάχρονη πορεία μας σταθερή – που ΔΕΝ ΑΝΕΚΟΠΕΙ  όταν διακόπηκαν οι Θεατρικές Επιχορηγήσεις, ούτε μας έκαμψε ποτέ η όποια απόρριψη - πραγματοποιήσαμε ό,τι όλα αυτά τα χρόνια προγραμματίσαμε στηριγμένοι στις δικές μας δυνάμεις, που πια μας εγκαταλείπουν.

  Μια ομάδα που έχει ολοκληρώσει έναν ουσιαστικά πετυχημένο κύκλο δημιουργίας και αντιμετωπίζει ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΠΟΤΕ πρόβλημα θεατρικής επιβίωσης, ΘΕΩΡΕΙ απαραίτητο να καταγγείλει την απόφαση της γνωμοδοτικής επιτροπής ΓΙΑ  ΦΕΤΙΝΗ  ΑΠΟΡΡΙΨΗ. 
    Καταγγέλλουμε λοιπόν και ζητούμε επανεξέταση με την παρούσα ένσταση που θα κοινοποιηθεί στον Τύπο και στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Είναι προκλητική η δίχρονη απαξίωση της παρούσας επιτροπής προς την ομάδα μας, ενώ η προηγούμενη μας είχε επιχορηγήσει παμψηφεί. Ποια  τα "κρυφά" κριτήρια & επιτέλους απαιτούμε μια συγκεκριμένη απάντηση για το λόγο απόρριψης και όχι την ίδια copy paste που δίνεται χρόνια τώρα σε όλους!  Πώς η ίδια καλλιτεχνική επάρκεια  φωτίζει για ένα σχήμα και αδρανοποιεί ένα άλλο;

ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΜΑΣ με το ΥΠ.ΠΟ.
Και μιλώντας για συστηματική αδικία αξίζει να αναφέρουμε τα εξής. ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΥΠΗΡΞΕ ΤΟ ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ του «λάθους» την πρώτη φορά που επιχορηγηθήκαμε παμψηφεί * από το ΥΠ.ΠΟ. ( ΤΙ ΑΠΕΓΙΝΕ Η ΝΟΡΑ του Ίψεν) αλλά ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΞΕΧΑΣΤΗΚΕ… ΣΤΗ ΜΕΤΑΦΟΡΑ των πρακτικών της επίσημης επιχορήγησης και ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΠΕΡΑΣΕ ΣΕ ΕΝΤΥΠΟ ΤΥΠΟ ή ηλεκτρονικό τύπο (!) ( Τη χρονιά εκείνη η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ήρθε να μας δει για να μας κρίνει σύσσωμη και απεφάνθη παμψηφεί). Μια τυχαία συνάντηση με μέλος της επιτροπής, λίγες μέρες μετά, μάς γνωστοποίησε ότι παρά τα δημοσιεύματα, είχαμε ΕΠΙΧΟΡΗΓΗΘΕΙ!!!! ( Ευτυχώς με παρέμβαση του τότε διευθυντή, το ποσό δόθηκε στην ομάδα αλλά ποτέ δεν αποκαταστάθηκε ΔΗΜΟΣΙΑ το λάθος).
      Το γεγονός ότι ΔΕΝ επιμείναμε τότε στην αποκατάσταση του δεδομένου, θεωρούμε ότι είναι η πηγή της επαναλαμβανόμενης αδικίας σε βάρος μας.  Επειδή τότε ΔΕΝ υπήρξε σκεπτικό απόρριψης αλλά παμψηφεί ψηφοφορία υπέρ μας, σαν γεγονός μάς ωθεί να ζητήσουμε το φετινό σκεπτικό που αφορά την ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΠΡΟΤΑΣΗ, με την ελπίδα πως ΚΑΙ φέτος το όνομα της ομάδας "παράπεσε". 



Εμείς δηλώνουμε ανελλιπώς παρόντες με συνέπεια, σταθερότητα, ερευνητικό ρεπερτόριο, πρωτοπορία. διαρκή ενημέρωση και προσπάθεια να αγγίξουμε δύσβατα μονοπάτια, που μόνο μια Κρατική σκηνή θα τολμούσε. Η  φετινή απαξίωση της επιτροπής  προσβάλλει τον ίδιο τον θεσμό. Ζητούμε άμεση επανεξέταση της πρότασής μας και συγκριτική ΔΗΜΟΣΙΑ μελέτη των προτάσεων που εγκρίθηκαν μαζί με τη δική μας, μαζί με το ιστορικό της καθεμίας για να κοινοποιηθούν  ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ τα κριτήρια απόρριψης. Αυτή τη φορά ήρθε η δική μας σειρά να ασκήσουμε κριτική στην επιτροπή που μάς άφησε και φέτος εκτός των Κρατικών επιχορηγήσεων!




Το σίγουρο είναι ότι, η εμμονή της απαξίωσης της επιτροπής που ΕΣΕΙΣ ορίσατε, αγνοεί εμάς και τη δουλειά μας, πιστή στο πλέγμα που εσείς ορίσατε, μάς προσβάλλει και καταντάει συκοφαντική δυσφήμιση μηνύσιμη! 



Προσπαθούμε να υπάρχουμε με σύγχρονο θέατρο ρεπερτορίου και επιτέλους να έχουμε τη βοήθεια που θα μας επιτρέψει να προχωρήσουμε και να δοκιμαστούμε και σε πράγματα που θέλουμε, σκεφτόμαστε αλλά δε μπορούμε.


Η παρούσα δημοσίευση, έχει & χαρακτήρα ένστασης στην απόφαση και αιτήματος επανεξέτασης.

     Καταλήγοντας  ΞΕΚΙΝΑ Ο ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΣ  ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ, δε χωρά στις επιχορηγήσεις ένα πολυβραβευμένο θεατρικό Έργο και μια ομάδα με καλλιτεχνική συνέπεια και  υψηλά standarts ,  ΑΛΛΑ ΚΥΡΙΩΣ πόσο μακρυά μπορεί να τρέξει  η κρίση της Γνωμοδοτικής επιτροπής απο το αντικειμενικά αποδεκτό και τα προδιαγεγραμμενα κριτήρια επιλογής;

ΥΓ. Χαιρόμαστε πολύ που ανάμεσα στις  επιχορηγούμενες προτάσεις φετος υπάρχει και μια κόπια της περσινής δικής μας που απορρίφθηκε ( αλήθεια όμως κύριοι γιατί οχι η δική μας που προηγήθηκε)  αλλά εντυπωσιαζόμαστε για το γεγονός της επιχορήγησης σε παράσταση που εχει επιχορηγηθει ήδη σε αλλη κατηγορία  επιχορηγησεων του ΥΠ.ΠΟ.
Η δική μας φετινή είναι ανοικτή σε συγκριτική μελέτη με οποιαδήποτε άλλη , που φέτος εγκρίθηκε


 ΕΙΝΑΙ ΣΚΑΝΔΑΛΩΔΕΣ
1. Ν' αγνοείται μια ομάδα που προσπαθεί  στην πρόταση της να τηρούνται όλες οι προϋποθέσεις που θέτει η προκήρυξη  & έχει υψηλά καλλιτεχνικά  standarts, σύμφωνα με την γνώμη των σημαντικότερων  ελλήνων  θεατρικών Κριτικών .
2. Να μην υπάρχει ξεχωριστό σκεπτικό απόρριψης στην κάθε πρόταση. Είναι σα να μη διαβάστηκαν κάποιες.
3. Να ανακοινωνονται τ' αποτελέσματα και φέτος 15 Αυγουστο και να δημιουργείται με τη νέα απόρριψη μείζον ζήτημα στην ομάδα μας, που συντηρεί κι ένα θέατρο που φιλοξενεί δεκάδες ομάδες. 
4. Να μη λαμβάνεται υπόψιν στην κρίση της επιτροπής η συνέπεια &  το καλλιτεχνικό αποτελέσμα των παραγωγών,  που ολοκλήρωσε η ομάδα και που επιχορηγήθηκαν και συνέλεξαν εγκωμιαστικές κριτικές.
5. Μια κρατική επιχορήγηση  να μην  έχει και χαρακτήρα επιβράβευσης , στη συνέπεια, στη συνέχεια και στο όραμα που υπηρετεί μια ομάδα και όχι  επιλογή λόγω προσωπικών εξυπηρετήσεων. 
6. Να αγνοείται ο κόπος να εξασφαλισθούν τα δικαιώματα ενός σπουδαίου έργου - που δύσκολα δίνεται -όπως και η υποστήριξη για τις παραστάσεις μας από ιδρύματα όπως το Sewanne of Tennesy, Norwegian Embassy, Jean Genet grand team etc και να προτιμούνται διασκευές και πάλι διασκευές άνευ δικαιωμάτων ή διασφάλισης τους. 
7. Ν΄ αγνοηθούν πέρυσι οι νεοέλληνες συγγραφεις κατά 90%!
8. Ν΄αδιαφορεί η επιτροπή για τους όρους που απαιτούν πολυπηθείς θίασους , συμβεβλημένους με το ΣΕΗ &  εργασία  για πολλά σε άτομα,  που το ΥΠ.ΠΟ. ευλόγως στην προκύρηξη θέτει και να επιλέγονται κυρίως μονόλογοι ή έργα 2-3 ατόμων.

Παρακαλούμε να εξετάσετε την ένσταση - πρότασή μας λαμβάνοντας υπόψιν τα ως άνω και ζητούμε μία συνάντηση με την Υπουργό.

Για τους Θεατρίνων Θεατές

Γιώργος Λιβανός 

Καίτη Ιμπροχώρη

Πέπη Οικονομοπούλου

Σίμωνας Πάτροκλος

Δέσποινα Βολίδη

Γιάννης Τσιώμου

Σάκης Τσιλίκης

Σοφία Μπεράτη

Νίκη Γκουντούμη

Σόνια Κωτίδου

Αντώνης Μανδρανής

Νίκος Χαλατζίδης

Ζωρζέτ Μιρόν

και περίπου 200 καλλιτέχνες που μάς στήριξαν αυτά τα 19 χρόνια»















Τετάρτη 27 Αυγούστου 2025

Κωνσταντίνος Μπασούρης "Ηλιαχτίδα στα σύννεφα"




"Ηλιαχτίδα στα σύννεφα"

Ένα απόγευμα του Μάη 
την είδα να χαμογελάει από μακριά,
ηλιαχτίδα στα σύννεφα.

Είχε πλεξούδες τα μαλλιά,
είχε μια σπίθα στη ματιά, να ονειρευτεί,
να γελάσει, να ερωτευτεί.

Να ζήσει το σήμερα.
Ηλιαχτίδα στα σύννεφα.

Στη βεράντα ένα πρωινό 
είπε "Για πάντα θα 'μαι εδώ, θα με βρεις 
μες στα χρώματα της χαραυγής".

Κι όταν έπεφτε η βραδιά,
στο δρόμο έβγαινε κρυφά μ' ένα ποδήλατο,
για να φτάσει στ' αδύνατο.

Να αλλάξει το σήμερα.
Ηλιαχτίδα στα σύννεφα.

Πέφτανε τ' άστρα σαν βροχή 
κι απορούσε σιωπηλή, αν μ' ευχές 
μήπως κλείσουν κρυμμένες πληγές.

Κοιτούσε την ακρογιαλιά,
να φύγει ήθελε μακριά, έκανε βήματα 
κι ας φοβόταν τα κύματα.

Ν' αδράξει το σήμερα.
Ηλιαχτίδα στα σύννεφα.

Στη βεράντα ένα πρωί 
πήγα να τη βρω εκεί, να ήταν αλλού,
μες στα χρώματα του δειλινού.

Ένα απόγευμα του Μάη 
την είδα να με χαιρετάει από μακριά,
σαν να ήμασταν πάλι παιδιά.

Πού κρύφτηκε σήμερα;
Ηλιαχτίδα στα σύννεφα 

Δε φάνηκε σήμερα.
Ηλιαχτίδα στα σύννεφα.








ΗΛΙΑΣ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ "ΝΙΤΣΕ: Ο φιλόσοφος της “Θέλησης για δύναμη”

 

  &Γράφει ο Ηλίας Γιαννακόπουλος, Blog "ΙΔΕΟπολις"

  *Αφιέρωμα στα 125 χρόνια από τον θάνατο του Νίτσε (25 Αυγούστου 1900)


       “Οι πεποιθήσεις είναι οι μεγαλύτεροι αντίπαλοι της αλήθειας από τα ψέματα” (Νίτσε)

           Σε καιρούς αταξίας και χάους φρόνιμο κρίνεται να θυμόμαστε τη θέση του Νίτσε πως:

                                  «Το Χάος γεννάει την Τάξη»

          125   χρόνια μετά τον θάνατο του Νίτσε οι αξιολογήσεις του έργου του και της Σκέψης του εξακολουθούν να διχάζουν.
         Άλλοι τον λατρεύουν, άλλοι τον αποθεώνουν, άλλοι τον κατατάσσουν στους μηδενιστές και άλλοι στους σφοδρούς πολέμιους της παραδοσιακής-κίβδηλης Ηθικής και φυσικά του Χριστιανισμού.

           Ωστόσο και ανεξάρτητα από τη γνώμη που έχει κάποιος για τον ΝΙΤΣΕ και τις ιδέες-θέσεις του ένα είναι το σίγουρο. Κανείς δεν μπορεί να τον αγνοήσει και να τον προσπεράσει. Αυτό από μόνο του συνιστά και τη μέγιστη αναγνώριση του έργου του που επηρέασε καταλυτικά τη φιλοσοφική και όχι μόνον σκέψη της εποχής του και των μετέπειτα χρόνων που ακολούθησαν.

        Αξιολογικό κριτήριο για το μέγεθος και τον πλούτο της φιλοσοφικής σκέψης του Νίτσε αποτελεί και το πλήθος των αφιερωμάτων σε αυτόν καθώς και οι αναφορές στην φιλοσοφία του σε ποικίλα άρθρα, μελέτες, πραγματείες. Δεν διανοείται κάποιος να συντάξει ένα κείμενο χωρίς να μπει στον πειρασμό να καταφύγει σε κάποια ιδέα-θέση του που οι περισσότερες ενέχουν θέση γνωμικού.
      Μπορεί ο Νίτσε να είναι γνωστός στους περισσότερους είτε από την εμβληματική του φράση-θέση "Ο Θεός απέθανε", είτε από τη θεωρία του για τη "Θέληση για Δύναμη", είτε από την ποιητική μορφή του Ζαρατούστρα ("Υπεράνθρωπος"), είτε από το εμβληματικό του έργο "Τάδε έφη Ζαρατούστρα", είτε από το βιβλίο του  "Η γέννηση της Τραγωδίας".

           Ωστόσο στο πολυσχιδές φιλοσοφικό του έργο υπάρχουν και άλλες θεωρίες και θέσεις που ακόμη και σήμερα αποτελούν αντικείμενο μελέτης (π. χ "Η αιώνια επιστροφή", η αποδόμηση κάποιων παλιών ειδώλων-προτύπων {"Το λυκόφως των Ειδώλων"...}).
         Στον κατάλογο των επικριτών της Νιτσεϊκής Φιλοσοφίας κυριαρχούν όλοι εκείνοι που θεωρούν πως κάποιες ιδέες του και ιδιαίτερα αυτές για τον "Υπεράνθρωπο" επώασαν την ιδεολογία και τις πολιτικές πρακτικές του Χίτλερ (χιτλερικός εθνικισμός). Η θεωρία του, δηλαδή, περί "Αρείας Φυλής" σχετίζεται με τις ιδιότητες-γνωρίσματα του νιτσεϊκού Υπερανθρώπου.


          Όσο κι αν αυτή η συσχέτιση συνιστά μία αυθαιρεσία (επιστημονική και μεθοδολογική) και μία συνειδητή πλάνη των κατηγόρων του Νίτσε δεν παύει ωστόσο να τροφοδοτεί τις θεωρίες πως ο εθνικισμός ως ιδεολογία σχετίζεται, άμεσα ή  έμμεσα, με τον "Υπεράνθρωπο".
          Στην ομάδα των σφοδρών επικριτών του γερμανού φιλοσόφου ανήκουν φυσικά και πολλοί χριστιανοί που δεν μπορούν να δικαιολογήσουν και να συγχωρέσουν τη θεωρία του περί του  "θανάτου του Θεού", έστω κι αν αυτή διατυπώθηκε με σκοπό να απαλλάξει τον άνθρωπο από το φόβο ενός "ανύπαρκτου Θεού".
         Κι αυτό γιατί ο Νίτσε σε όλο του το έργο έπλεκε το δοξαστικό και το μεγαλείο του "ελεύθερου ανθρώπου". Ελεύθερου από τις συμβατικές αλήθειες και ηθικές που  χειραγωγούν την ανθρώπινη σκέψη και δημιουργούν ανθρώπους-ανδράποδα.
       
"Ελευθερία είναι να θέλει να είναι κανείς υπεύθυνος απέναντι στον εαυτό του".


         Ο Νίτσε πίστευε στη δύναμη του ελεύθερου ανθρώπου, του ανθρώπου που συνδυάζει αρμονικά τις μεγάλες αντιθέσεις της φύσης του (ύλη και πνεύμα), τον Διόνυσο με τον Απόλλωνα.
         Για τον Νίτσε ο άνθρωπος, όπως και η τραγωδία, είναι το απότοκο της σύνθεσης του απολλώνιου πνεύματος με το διονυσιακό. Στον ελεύθερο άνθρωπο συγκρούονται και φιλιώνουν οι δύο θεοί. Ο Απόλλων με  τον ΔιόνυσοΗ μέθη και το πάθος-θέληση για ζωή (Διόνυσος) με τη φρόνηση, την εγκράτεια, το μέτρο και το φως (Απόλλων).
           Για τον Νίτσε, επίσης, ο ελεύθερος άνθρωπος θα πρέπει να έχει ως σταθερό πλοηγό της ζωής του για την υπέρβαση και την κατάκτηση ενός άλλου επιπέδου ζωής τη θέση πως:
                           
"Ό,τι δεν με σκοτώνει, με κάνει πιο δυνατό". 


          Φλογερός υπέρμαχος της αμφιβολίας-αμφισβήτησης ο Νίτσε δεν δίστασε να προστάξει στους μαθητές του δια φωνής Ζαρατούστρα την αμφισβήτηση στο πρόσωπό του:

       “Μόνος φεύγω τώρα, μαθητές μου! Κι εσείς φύγετε τώρα και να είστε μόνοι. Έτσι θέλω να γίνει.

       Φύγετε μακριά από μένα και φυλαχτείτε από τον Ζαρατούστρα! Κι ακόμα καλύτερα: ντραπείτε γι αυτόν! Ίσως σας εξαπάτησε.

        Ο άνθρωπος της γνώσης πρέπει όχι μόνο να αγαπά τους εχθρούς του, πρέπει και να μισεί τους φίλους του.

       Ντροπιάζει κανείς τον δάσκαλό του όταν μένει για πάντα μόνο μαθητής. Και γιατί δε θέλετε να μαδήσετε το στεφάνι μου;

      Με σέβεστε: τι θα γίνει, όμως, αν μία μέρα ανατραπεί ο σεβασμός σας; Φυλαχτείτε μη σας καταπλακώσει κανένα άγαλμα!

       Λέτε ότι πιστεύετε στον Ζαρaτούστρα; Όμως πόση σημασία έχει ο Ζαρατούστρα! Είστε πιστοί μου, αλλά πόση σημασία έχουν γενικά οι πιστοί!

       Δεν είχατε αναζητήσει ακόμα τον εαυτό σας; Τότε με βρήκατε. Έτσι κάνουν όλοι οι πιστοί, γι αυτό αξίζει τόσο λίγο οποιαδήποτε πίστη.

       Τώρα σας καλώ να με εγκαταλείψετε και να βρείτε τον εαυτό σας. Και μόνον όταν όλοι σας θα με έχετε απαρνηθεί, θα επιστρέψω σ’ εσάς” (Νίτσε “Τάδε έφη Ζαρατούστρα”).


        Σφοδρός αντίπαλος κάθε εξουσίας ο Νίτσε δεν έπαυε να τη καυτηριάζει ζητώντας την αποκόλληση του ανθρώπου από αυτήν. Αντίδοτο σε αυτές πρόβαλε την αναζήτηση της αλήθειας. Κι αυτό γιατί   αν οι εξουσίες της κάθε εποχής (πολιτικοί, αυθεντίες...) ερμηνεύουν ως αλήθεια ό,τι τους κάνει δυνατούς, τότε και εμείς πρέπει να αντιτάξουμε τη δική μας δύναμη που θα ανατρέψει την υποκρισία και τα ψεύδη των αιώνων.

       “Διότι, όταν η αλήθεια έρθει σε σύγκρουση με τα ψεύδη των χιλιετιών, θα προκληθούν δονήσεις, έξαρση σεισμών, δονήσεις, έξαρση σεισμών, μετατόπιση των βουνών και των κοιλάδων, που όμοιές της δεν έχουμε φανταστεί ποτέ”


        Από την κριτική του Νίτσε φυσικά δεν ξέφυγε ούτε ο Σωκράτης για τον οποίο έλεγε επιγραμματικά:

        “Ο Σωκράτης, πρέπει να το ομολoγήσω, μου είναι  τόσο συγγενής, ώστε αγωνίζομαι σχεδόν αδιάκοπα εναντίον του” (“Η γέννηση της Φιλοσοφίας”).

         Η παράθεση κάποιων θέσεων του Νίτσε, εν είδει γνωμικών, καταδεικνύει το μέγεθος της επιρροής του μέχρι σήμερα, όχι μόνον στη φιλοσοφική σκέψη, αλλά και στην καθημερινότητά μας.

            1. ”Πρέπει να είσαι ο εαυτός σου και όχι αυτός που θέλουν οι άλλοι”

            2.  “Η πιο μεγάλη τέχνη είναι να ξέρεις πότε θα φύγεις”

            3. “Από τότε που κουράστηκα να ψάχνω, έμαθα να βρίσκω. Κι από τότε που ο άνεμος μού εναντιώθηκε, έμαθα να σαλπάρω με όλους τους ανέμους”

            4. “Η αμφιβολία δηλητηριάζει τα πάντα, χωρίς να σκοτώνει τίποτα”

           5. “Δεν μπορώ να πιστέψω σε έναν θεό που θέλει να τον υμνούν όλη την ώρα “

       6. “Για όσους επιλέγουν τη σκέψη και τη γνώση δεν υπάρχουν χαρούμενες ζωές”

          7. “Αυτοί που έχουν ένα “γιατί” για να ζουν, μπορούν να αντέξουν σχεδόν οποιοδήποτε “Πώς””

            8. “Αυτός που ζει από τη μάχη με έναν εχθρό, έχει προσωπικό συμφέρον να διατηρήσει τον εχθρό του ζωντανό”

           9. “Ο φανατισμός είναι η μόνη μορφή θέλησης που μπορεί να διαπνέει τους αδύναμους και τους ντροπαλούς”.

           10. ”Το άτομο πρέπει πάντα να αγωνίζεται για να μη συντριβεί από τη μάζα”

            11. “Η αξία ενός ανθρώπου καθορίζεται από το πόση αλήθεια μπορεί να ανεχθεί”

 

 Από https://iliasgiannakopoulos.blogspot.com/