Σ' ένα παγκάκι πάρκου καθισμένη Πήγασο της ποίησης λαχταρείς Σκέφτεσαι σαν ονειροπαρμένη , Να' ρθουνε,τις Μούσες καλείς. Προστάζεις εκεί χίλιες εικόνες Θέλεις να τις βάλλεις σε μια σειρά.. Όμως δεν είναι θαλάσσης γοργόνες, Γίνονται φαντάσματα ξηράς. Σ' ανοιχτό τετράδιο στήνεις λέξεις Στο στόμα το μολύβι σου μαδάς Σαν να ψάχνεις να τις ζωντάνεψες
Πρόωρα ζητάς να κελαηδάς.
Βγάζουν σπινθήρες χαράς τα μάτια,
Πείθονται οι στίχοι που κυβερνάς
Σαν να' χεις δαμάσει χίλια άτια
Ποίησης Θεούς να προσκυνάς.
Μη κολλάς στα πως και πρέπει
Τ' άσματα ψυχής σου να σκεφτείς
Έχε οδηγό της ζωής καθρέφτη
Τραγούδα καθετί χιλιοποθείς .
Λευτέρης Σιώμος Κ/10 δ.π.ελ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου