ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΣΙΩΜΟΣ " ΛΥΡΙΚΟ ΜΠΟΥΚΕΤΟ (31-40)"

ΑΓΚΑΛΙΑΣΜΕΝΟΙ Σαν άγγελοι μ'ένα φτερό Τρέλα ερωτευμένοι Μπορώ μαζί σου να πετώ Σφιχτά αγκαλιασμένοι .

🍁 ΑΝ Μ' ΑΓΑΠΑΣ

Ειλικρινά αν μ 'αγαπάς Μη πας μύθους να χτίσεις Μα όνειρα χειροπιαστά Ζωής να κατακτήσεις.

🍁 ΣΤΑ ΣΠΛΆΧΝΑ ΜΑΣ Πελώριες θύελλες, κύματα Πλοία ναυαγισμένα Κράτα θύτες και θύματα Στα σπλάχνα του ο καθένας.

🍁 ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ Να με εκδιώξουν δεν μπορούν

Ακόμα κι' απ την άβυσσο Από τις μνήμες αστοχούν Δικός μου είναι παράδεισος.

🍁 ΑΝ ΗΤΑΝ Αγάπη λες βρήκες αγνή Και που ποτέ δε φθίνει Αν ήταν τόσο αληθινή Θα σ' έβρισκε εκείνη.

🍁 ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ Παιδί μου, άντρας σαν γενείς Τιμής να ρίχνεις βήματα Σε θύελλες άγριας ζωής Στης θάλασσας τα κύματα.

🍁 ΔΕ ΦΥΛΑΚΙΖΕΣΑΙ Είσαι αγέρας και καπνός Ατμός που εξατμίζεται Τυφώνας είσαι κι' ουρανός Ποτέ δε φυλακίζεσαι.

🍁

ΓΥΝΑΙΚΕΣ- ΘΑΛΑΣΣΕΣ Γυναίκες είν' οι θάλασσες Αυταρχικές , μυστήριες Στα χέρια τους μοιάζουμε Έρμαια στις παλίρροιες .

🍁 ΚΑΤΩ ΑΠ' ΤΟ ΜΑΞΙΛΆΡΙ Σ' ένα κοχύλι θα' βαζα Το ντέρτι, το μεράκι μου Της θάλασσας το πάφλασμα Κάτω απ ' το μαξιλάρι μου. Λευτέρης Σιώμος 04 λ.μπ.ελ

Η φωτογραφία δημιουργήθηκε με ΑΙ