ΜΑΡΙΑ ΜΠΟΥΧΛΗ "Ατιτλο "

Photography  by Alicja Posłuszna

Τα εικονοστάσια στο πλάι του δρόμου...
άλλα σκουριασμένα και κουτσά
λες όπου να’ναι θα λιγοθυμήσουν
στο φύσημα του παγωμένου αέρα,
χωρίς τζάμια, σαν σπηλιά ερημίτη
ούτε σπουργίτια δε φιλοξενούν.
Άλλα πάλι καινούργια και περιποιημένα,
ολόγυρα άχαρα πλαστικά λουλούδια,
το εικόνισμα δίπλα στη φωτογραφία του εκλιπόντος ...
σηματοδοτούν θαρρείς τις θύρες εξόδου
στο άγνωστο μακρινό στερέωμα
-εκεί που πάνε, λένε, οι ψυχές.

Όχι...δε μένει πια εδώ η νέα γυναίκα !
μάζεψε ότι είχε βιαστικά σ’ ένα σακίδιο
κι έφυγε ποιος ξέρει για πού!
πάντως δεν έμοιαζε να’ χει στο νου της την επιστροφή,
βάδιζε βιαστικά αν και μπερδεμένη...
μπορεί να πνίγηκε στην ίδια της τη θλίψη
-η θλίψη φτιάχνει συχνά ποτάμι βουερό
που τρέχει μέσα στα ανθρώπινα κορμιά ...

Εδώ,καρδιά μου,μένει πια
μια γυναίκα πολλών δεκαετιών
που αποφάσισε να μετρήσει τα χρόνια της σωστά...
αυτά που πέρασαν θα τα στοιβάξει στο ράφι
σαν διαβασμένα βιβλία, ξεφυλλίζοντας τα
τις χειμωνιάτικες μέρες ...θα ψάχνει μυρίζοντας
ανάμεσα στο άρωμα του τυπογραφείου και τη μούχλα
να βρει τις αγαπημένες σελίδες ....

Όχι...δε μένει πια εδώ εκείνη η νέα γυναίκα!!

(Μαρια Μ.)
22/12/2017