ΓΡΗΓΟΡΙΑ ΠΕΛΕΚΟΥΔΑ " Εγώ θα μείνω εδώ, πού εδώ; "

Τους είπα αφήστε με να βυθιστώ στη σιωπή
εκεί να υπάρχω,
ν΄ακούω την απόγνωση του άνεμου
να διασχίζει με τα πέλματα της νύχτας
γαζωμένο στο φεγγάρι
τον ακίνητο περιστρεφόμενο
κόσμο σας.

Στα τεντωμένα πρόσωπα που τρεμοσβήνει
ο χρόνος διασχίζοντας το πριν
από το ύστερα της αιώνιας μοναξιάς
στις μετάλλινες αχτίδες του περασμένου
και του μελλούμενου.

Η περηφάνια είναι το τέλος
που αρμενίζει με ανέμους πετάτε πουλιά
της αιώνιας άνοιξης πριν γυμνωθήτε
για το όνειρο της λήθης σας.

Γρηγορία Πελεκούδα