ΚΟΚΚΙΝΟΥ ΔΕΣΠΟΙΝΑ " ΑΤΙΤΛΟ "

Τα παιδιά της γειτονιάς
ο Τάσος, η Ειρήνη, τα δίδυμα
ο Νικόλας, η Δήμητρα...
στην πλατεία κάθονται
και τα μιλάνε
του Ιούνη μια γλυκιά βράδια
με τη μυρουδιά της γαρδένιας
να μπολιάζει τις σκέψεις τους
Θυμούνται τα κατορθώματά τους
και συλλογίζονται 
κάτι τέτοια βράδια, περασμένα...
Λένε για την όμορφη Άννα και τον Βασίλη
πάει πολύς καιρός 
που έχουν να τους δουν
και πόσο αλήθεια τους έχουν λείψει
μα δεν ήρθε ακόμα η ώρα 
σιγά σιγά θα ανταμωθούνε και με αυτούς
ας μη βιάζονται
Κύλησε η βραδιά με τούτο και με κείνο
και κόντευε να ξημερώσει
Η παρέα, 
ένας δεκαοχτώ, άλλος σαράντα, άλλος εβδομήντα...
σκόρπισε από δω και από κει
και έτσι όπως χάνονταν
μέσα από σπίτια, μέσα από στενά
σκιά δεν τους ακολουθούσε
και έμεινε η γαρδένια με άνθια της
να χαρεί το πρωινό
στην πλατεία που βουίζει τώρα από παιδιά
και την Άννα 
που ανοίγει τα παραθυρόφυλλά της
επίμονα να την κοιτά
Αχ, και να 'χε λαλιά 
να της έδινε τα χαιρετίσματά τους
/>*/<