ΛΑΛΟΥ ΑΓΓΕΛΙΚΗ "Άτλαντας"

Φωτογραφία - Αγγελική Λάλου 

Κι ήτανε μέρες
που δεν τις σήκωνε 
με τίποτα στην πλάτη
σκάλιζε τότε ιστορίες
στο καβούκι του
να αλαφρύνει το βάρος
κι όπως περπατούσε
σκυφτός
με βήματα αργά
προλάβαιναν οι περαστικοί
που συναντούσε στο δρόμο
και διάβαζαν όσα είχε γράψει
μα κι αυτά που δεν τόλμαγε
διάφανες σελίδες γίνονταν
μπροστά στα μάτια τους
για εκείνους που είχαν το χάρισμα
να βλέπουν τα αόρατα
κι όπως οι λέξεις του
άφηναν τα ίχνη τους στην πόλη
τόσο ένιωθε καλύτερα
κι έφτανε πια το βράδυ
που ξεκουραζόταν στη θάλασσα
ένα άδειο κοχύλι
έτοιμο να φιλοξενήσει
αθώα παιδικά όνειρα