ΒΕΡΥΚΙΟΥ ΕΛΥΑ " Αποδημία "

Πίνακας - Justyna Kopania

Νύχτα με έκλειψη οδύνης.
Στη δίνη του ατελεύτητου τα σύννεφά μου εξαϋλωμένα στον ορίζοντά σου.
Με αγγίζει ο χρόνος και γίνομαι θάλασσα,
περιμένω το φως να γλιστρήσει απαλά στις πτυχές μου.
Γύρω μας βλέμματα νησιά,
φλέβα που σπαρταρά της επιθυμίας η ματαιότητα.
Μέσα στη μοναξιά των φυλλωμάτων θροϊζουν προσευχές
και ανθίζει η εγκαρτέρηση.
Τη θέση της στην εκφορά δίνει η σιωπή
πλεγμένη με την ανάσα.

Ειλικρινής πάντως η πρόθεση.
Ονειρευτήκαμε, αγαπήσαμε,
Τουλάχιστον ζήσαμε έναν ουρανό,
η ταπεινή μας αντίσταση απέναντι στην αποδημία της αθωότητας.

Έλυα, Τα Νηπτικά της θάλασσας