Φωτογραφία - Michèle Peyrat |
Μετακινούμαι εποχούμενος, απ'όταν έπαψα να βαδίζω ν'ακούω τους κορυδαλλούς, να γεύομαι την γλυκάδα της δροσοσταλιάς στις παρυφές του όποιου βουνού, ευλογημένου μ'Αγία Πάχνη. Ετεροκαθορισμένος εξ υμών κατά συνθήκην ψεύδη, στερεοτυπο-σύγχρονος εαυτός! [Παράδοξα κενά χρόνου, ανάμεσα των εποχών! Ιστορία καμωμένη απ'αυτά που στους άλλους ομολογούμε...] Και η εμπειρική αλήθεια μου,πλάνη. Το ειδέναι αφημένο στα πόδια της αλλοτρίωσης. Άνθρωποι!.. Αλληλεγγύη,όμορφα ακούεται όμορφα καταστρέφεται στο ίδιον τέλος. Κοινωνικές "συμβάσεις" γεμάτος και λυγίζω...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου