ΔΡΥΜΩΝΙΑΤΗΣ ΓΙΩΡΓΗΣ "Ενίοτε "

Νααα…..!!Πρωταπριλιά 

μου ήρθαν τ’ όνειρα 

φορτσάτα πάλι!!

Και ποιος θα βάλει

λίγη καρδιά

τ’ άπιαστα τ’ όνειρα να φευγατίσει

στην ανοιξιάτικη φωτιά;

Να παρασύρει στο παραθύρι

τα οράματά μου

να δουν τον κόσμο μ’ άλλη ματιά.

Ομπρός τρελάρες, πεταλουδίτσες,

πεταλαγούνες και πασχαλίτσες,

ομπρός ζωύφια , μικρά ερίφια,

κουτάβια, γάτες ,

ομπρός-ομπρός εσείς παιδιά!! 

Ξαμοληθείτε,

αγαπηθείτε,

πάμε γι’ αλλού…

αλλού η χαρά…!

Στα περασμένα, βαθιά θαμμένα 

τ’ όνειρα τα παλιά.

Πάμε για άλλα, πλατιά, μεγάλα,

για όνειρα φτερωτά….

Κι αν πέσουν χάμω πάλι οι ελπίδες,

μη χολοσκάτε,

θα ρθει, ρε, μέρα που στον αέρα

όλα θα φτερουγάνε.

Αόρατα πουλιά,

ονειροφτέρουγα

ψυχές και σώματα κι όλα τ' ασώματα,

κι όλα του κόσμου τα καλά!!!!

Άντε…μη χολοσκάτε…άντε, ψηλά τραβάτε.

Πάμε για βιώματα,

για νάζια, για καμώματα, 

ψυχές στα χαρακώματα...

μπορεί

να φτερουγίσουμε κι εμείς καμιά φορά.

Κειδά που δεν την περιμένεις,

ενίοτε,

ανάμεσα στα γκρίζα,

προβάλει θεοκόκκινη 

τ’ Απρίλη η αριστερή χαρά…

γ.π.κ-δρ.

Από την «ΕΝ ΠΛΩ»