ΙΩΑΝΝΑ ΛΑΖ " Η σιωπή "

Αγωνιώ
με την σιωπή σου

την διασπώ σε χίλιες 

σιωπές

ηχηρές μέσα

από κραυγές πόθου

που εγώ μονάχα ακούω

Αιωρούμαι 

σε ένα νοητό σχοινί

από δυσνόητες λέξεις

αγωνιώ να ισορροπήσω

στην ανάγνωση τους

Μα είναι απείθαρχη η σιωπή

και εσύ μαστιγώνεις το μέσα μου

κραυγάζουν ζωή τα χέρια μου

Αγαπημένε μου

θα ελευθερώσω την ανάσα μου

σε κάθε ζωντανό σου 

κύτταρο θα γίνω ερωμένη σου

μην ξεχρεώνεις την σιωπή 

με βιαστικά βήματα

Είναι ώρα να φύγω -μου λες-

ποτέ δεν είναι η σωστή

μείνε....