Κοτσόβολου Αθηνά "Μάνα"

Σταμάτα μάνα τι λές 
Δεν έχουνε πιά πέραση τα παραμύθια
Μας έπνιξε η αλήθεια -μην το ξεχνάς-.
Για αγάπη πιά μη μιλάς
‘Άλλο δεν θέλω να ακούσω
Κάθε τι που αγάπησα έγινε χελιδόνι
Και πέταξε
Στο ξεκίνημα κάποιου φθινόπωρου
……………………..
Σταμάτα, μάνα να κλαις
Δεν φτάνουν δυο δάκρυα
Πόθους διψασμένους να ποτίσουν
Παρά φουντώνουν πιότερο τις φλόγες
Κείνες που αμαύρωσαν την ύπαρξη σου
Κείνες που κάψανε τα όνειρα μου..
Α.Κ.