Σήμερα ξύπνησα νωρίς
Και τι αντίκρισα θαρρείς ?
Ενα τρελό μου όνειρο σπουργίτη
Να δραπετεύει απ'το φεγγίτη
Τον ερωμένο μου καθρέφτη ν'αθετεί
Επιθανάτιες πόζες,στο έργο που σκηνοθετεί
Το μαύρο σκύλο μου να θάβει μες τον κήπο
Σκελετωμένα ποιήματα,που μόνα εγκαταλείπω
Κι ένα αρραβώνα με της τέχνης το φεγγάρι
Που έχω τις βέρες του κρυμμένες στο συρτάρι
Πάντα είχα καιρό γι'απώλειες
Σαν σκότωνα τις δόλιες
Ρηχές μου εμπνεύσεις
Μ'ενός αυτόχειρα εθισμού
Κι αυτού του Γόρδιου ουρανού
Τις αγορεύσεις
Εγώ του γένους των τρελών
Μακριά απ'τα μάτια των πολλών
Τέχνη μου και ειμαρμένη
Σε ποίημα μου που ασθμαίνει
Θα σ'έχω η ερωμένη.
©® Τάκης Φαβιος

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου