Σαϊτιές ματιάς χαμένες χρόνια Σαν ο ήλιος που αιθριάζει καιρούς Τα φτερά βλεφάρων σαν τα χελιδόνια Στις φωλιές μου χτίζουν στεναγμούς. Κουβαλούσα μέσα καλοκαίρια Τόσες άνοιξες,ένα σωρό Και οπτασιες- ξένα περιστέρια Σαν καμάρωνες τον άλλο στο πλευρό. Είδα δάκρυ στα μάτια σου να πέφτει Μα κι' εγώ κρεμομουν απ' αυτό Πάνω στης συγγνώμης σου το θολό καθρέφτη Μες στο βάλτο του πόνου σου πέφτω κι' εγώ. Λευτέρης Σιώμος Κ/34 δ.π.ελ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου