Κωνσταντίνος Μπασούρης "Κορώνα Γράμματα"

Θολά του νου παιχνίδια
και όλα μοιάζουν ίδια
μες στον λαβύρινθο αυτό
που τον βαφτίσαν "πόλη".

Κι έτσι κυλάει ο χρόνος
και ο καθένας μόνος
βαδίζουμε κι ελπίζουμε
στον ίδιο δρόμο όλοι.

Ψάχνω να βρω μιαν άκρη,
μια μέρα δίχως δάκρυ
και όσο ψάχνω, συνεχώς
χάνω τον εαυτό μου.

Που 'σαι να με στηρίξεις,
τον δρόμο να μου δείξεις,
σαν Αριάδνη να με βγάλεις
στη διέξοδό μου.

Συνεχίζω, να δω πού φτάνω,
πότε χαμόγελα και πότε δράματα.
Κάτι κερδίζω, κάτι χάνω
κέρμα η ζωή. Κορώνα γράμματα.

Θολά του νου ταξίδια
στα πόδια μου βαρίδια,
θέλω να προχωρήσω,
μα στα ίδια πάλι μένω.

Θέλω μακριά να φτάσω
και τα δεσμά να σπάσω
που με κρατούνε στάσιμο,
που με κρατάν δεμένο.

Ψάχνω να βρω μια λύση,
μια ανατολή στη δύση,
στα σκοτάδια μου κι αν πέφτω,
δεν εγκαταλείπω.

Κάθε στροφή είναι ρίσκο,
τον δρόμο μου τον βρίσκω.
Πώς να σε δω,
τώρα που έχασα τον μίτο;

Συνεχίζω, να δω πού φτάνω,
πότε χαμόγελα και πότε δράματα.
Κάτι κερδίζω, κάτι χάνω
κέρμα η ζωή. Κορώνα γράμματα.

Τα ψεύτικα στολίδια
στάχτες κι αποκαΐδια
κι από τις στάχτες μου
σαν Φοίνικας αναγεννιέμαι.

Κι όσο μετράει ο χρόνος,
ένας διαβάτης μόνος
μες στον λαβύρινθο
θα ψάχνω, θα περιπλανιέμαι.

Η φωτογραφία ανήκει στο blog