Εντυπώσεις από το βιβλίο
"Το ΠΟΡΤΡΑΙΤΟ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ
που έλειπε... του Αντώνη Γκόλτσου
Δεν ήμουν ποτέ φανατική αναγνώστρια της αστυνομικής λογοτεχνίας. Δεν συμπαθούσα τα αστυνομικά βιβλία που τα εύρισκα βαρετά με μακρόσυρτους ( λαικίζοντες πολλές φορές) διαλόγους και περιγραφές του όποιου εγκλήματος σε άπειρες σελίδες μέχρι να φτάσουν στη λύση. Μου άρεσαν πάντα τα αστυνομικά φιλμ που τα εύρισκα ενδιαφέροντα με ικανοποιητικές εναλλασσόμενες και γρήγορες σκηνές, πάντα με βία που έτσι κι αλλιώς υπάρχει σε κάθε αστυνομική περιπέτεια.
Το βιβλίο όμως του Αντώνη Γκόλτσου με κέρδισε από την πρώτη στιγμή που το πήρα στα χέρια μου (κατά τη διάρκεια της εξαιρετικής παρουσίασης του ) και η πρώτη αφορμή ήταν το εξώφυλλο του ! Μαύρο φόντο που σε παραπέμπει σε νουάρ μυστηριώδεις καταστάσεις και δίπλα στον τίτλο του μια φωτό με τον Ξαπλωμένο Λέοντα του 6ου αιώνα από το μουσείο του Κεραμεικού , όπως εξηγεί στις εσωτερικές σελίδες ο συγγραφέας.
Η δομή του εξωφύλλου με παρέπεμψε σε τομείς αρχαιολογίας , μουσείων και κάνοντας μέσα μου μια βαθύτερη ανάλυση...στην αρχαιοκαπηλία !
Είναι αλήθεια ότι η αστυνομική λογοτεχνία εκφράζει σχεδόν πάντα τις οικονομικές , πολιτικές και κοινωνικές συνθήκες της χώρας που ζει ο συγγραφέας κι εδώ ο Αντώνης Γκόλτσος ασχολείται και εμβαθύνει με αδιάψευστα επιχειρήματα στο ευαίσθητο και διαδεδομένο εν πολλοίς θέμα της αρχαιοκαπηλίας που μαστίζει την Ελλάδα και όχι μόνο !
Η ιστορία του βιβλίου εκτυλίσσεται στην Αθήνα , στο κέντρο της , με ένα μικρό διάλειμμα ενός ταξιδιού 2-3 ημερών στο Παρίσι.
Κάνουμε τη γνωριμία 4 ανδρών που ανήκουν -ας πούμε - στην υψηλή πνευματική , οικονομική και κοινωνική τάξη. Οι 4 αυτοί άνδρες έχουν δημιουργήσει μαζί με μια γυναίκα, την Ιουλία Γραικού , μια εταιρεία που έχει τομέα ενασχόλησης την κάθε μορφής τέχνη ανά τον κόσμο. Ψυχή της εταιρείας είναι η Ιουλία Γραικού η εξαφάνιση της οποίας εδώ και 20 περίπου ημέρες , είναι ο λόγος που ώθησε τους 4 άνδρες να απευθυνθούν στον ιδιωτικό ερευνητή Αλκιβιάδη Πικρό και να του αναθέσουν την υπόθεση της έρευνας για την εξαφάνιση της Γραικού και εν τέλει την ανεύρεση της , έναντι αδροτάτης αμοιβής. Ο Πικρός δέχεται και αρχίζει να ασχολείται ενεργά .ε την υπόθεση , έχοντας στο πλευρό του την πανταχού παρούσα σύντροφο του κ. Λέκκα , Ζουλού κατ εκείνον !
Το ενδιαφέρον της υπουργού Κοινωνικής Ειρήνης για την Ιουλία Γραικού αναγκάζει τον επιθεωρητή να συνεργασθεί με ανώτατα στελέχη της ΓΑΔΑ, συνεργασία ανέφελη με σημαντική αλληλοβοήθεια για το προσδοκώμενο της έρευνας.
Όταν ανακαλύπτεται στο διαμέρισμα της Γραικού ένας αμύθητος θησαυρός αρχαίων αγαλματιδίων , χάλκινων και κεραμικών αντικειμένων , αρχαίων κοσμημάτων, Προϊστορικών πλίνθων, νομισμάτων , όστρακων κλπ , όλα αδήλωτα στο υπουργείο πολιτισμού ή στην αρχαιολογική υπηρεσία , οι πάντες μένουν εμβρόντητοι κυρίως οι 4 άνδρες που δεν γνώριζαν τίποτα..!
Η υπουργός μετά τη γνωστοποίηση των αδήλωτων αρχαίων αντικειμένων , αποσύρει το ενδιαφέρον της για την υπόθεση (όπως συμβαίνει συχνά με τους πολιτικούς) , αλλά ο Πικρός με την σύντροφο του και τα στελέχη της ΓΑΔΑ συνεχίζουν να ασχολούνται με την υπόθεση.
Έτσι γινόμαστε αναγνώστες - μάρτυρες μιας ιστορίας εξαιρετικά πρωτότυπης συγχρόνως όμως μυστηριώδους και ρεαλιστικής που εξελίσσεται άρτια δομημένη , με συγκυριακές καταστάσεις που κάθε στιγμή οδηγούν τον αναγνώστη στη συμμετοχή μιας αγωνίας γεμάτης ενδιαφέρον που πολύ απέχει από την κακοποιητική αντιμετώπιση και βιαιότητα που συναντούμε συχνά σε παρεμφερή βιβλία - χωρίς βέβαια να υποτιμώ κανένα απλό αυτά. Σίγουρα και σ αυτό το βιβλίο υπάρχει μια μορφή βίας καθώς φτάνει στο τέλος του χωρίς όμως ανατριχιαστικές περιγραφές και δεν θα παρέλειπα να αναφέρω την παρουσία του υπαινικτικού χιούμορ αντιπροσωπευτικού στοιχείου της γραφής του συγγραφέως.
Το βιβλίο "ΤΟ ΠΟΡΤΡΑΙΤΟ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ που έλειπε δεν διαβάζεται απνευστί. Ο λόγος είναι οι διάλογοι , τα γεγονότα και κυρίως οι συνειρμοί του ζεύγους των ερευνητών που δεν μπορούν να προσπεραστούν χωρίς να σταθείς και να μπεις στη διαδικασία σκέψης και ανάλυσης. Δεν μπορείς να μεταπηδήσεις από τον ένα διάλογο στον άλλο , από τον ένα συνειρμό στον άλλο χωρίς να κάνεις μια παύση ώστε να τα αφομοιώσεις σε βάθος.!
Ο ιδιωτικός ερευνητής Αλκιβιάδης Πικρός δεν είναι ένας εύκολος χαρακτήρας , είναι ιδιόρρυθμος, εκκεντρικός, πεισματάρης, αλλά συγχρόνως ευγενέστατος, ψύχραιμος. Η εικόνα του πανύψηλου άνδρα, με μια κούπα καφέ πάντα στο χέρι του, μέσα σε ένα σύννεφο καπνού τσιγάρων σε παραπέμπει σε έναν συνηθισμένο ιδιωτικό ντεντέκτιβ , όμως ο Πικρός διαφέρει. Και διαφέρει διότι ανήκει σε μια κοινωνικά διακεκριμένη τάξη και είναι ένας απίστευτος γνώστης της τέχνης. Χρησιμοποιεί συχνά στην καθημερινότητα του ελιτίστικες εκφράσεις , ενός ιδιαίτερα σνομπ ανθρώπου , με γαλλικές ή αγγλικές λέξεις και είναι βαθύτατα ερωτευμένος με την σύντροφο του στην οποία δείχνει μια ξεχωριστή τρυφερότητα
Η σύντροφος του είναι μια πανέξυπνη αρχιτεκτόνισσα, όμορφη, καλοσχηματισμένη, πιστή και καλλιεργημένη.
Ο ερωτισμός είναι διάχυτος όταν συζητούν, περπατούν, διαπληκτίζονται ή αγαπιούνται !
Στους χαρακτήρες των ανθρώπων της ΓΑΔΑ δεν έχω να σχολιάσω κάτι, να πω απλώς...είναι αστυνομικοί...
Στους 4 άνδρες της εταιρείας που αναφέρεται η ιστορία, απονέμει ο συγγραφέας τον τίτλο του δειλού, του πιονιού, του μάγκα -μάτσο , του αδίστακτου.
Δεν μπορώ να προσθέσω τίποτε άλλο για τος 4 άνδρες , ούτε για την εξαφανισμένη Ιουλία Γραικού , διότι θα προδώσω την πλοκή !
Το θέμα του βιβλίου πρωτότυπο ,όπου ο συγγραφέας ασχολείται με την αρχαιοκαπηλία που σαφέστατα τον απασχολεί. Στην πορεία του έργου γινόμαστε γνώστες κάποιων έργων τέχνης και αρχαίων αντικειμένων όπως και γινόμαστε μάρτυρες διαδικασίας πλειστηριασμών έργων τέχνης.
Η ίντριγκα της ιστορίας (μια είναι) , καλοδουλεμένη με αναφορές σε εκθέματα μουσείων ενδελεχώς στοιχειοθετημένα.
Η γραφή είναι ιδιαίτερη - ευχάριστη όμως, σε υψηλό επίπεδο ανάπτυξης του λόγου και της αποτύπωσης τόσο των ερωτημάτων , όσο και των συμπερασμάτων. Ο τρόπος γραφής χωρίς να σου δημιουργεί ένταση για το έγκλημα της αρχαιοκαπηλίας, σε οδηγεί μέσα από ιδιάζουσες και ασυνήθιστες καταστάσεις στη λύση του μυστηρίου και κατά συνέπεια στην θεωρητική και ουσιαστική κάθαρση.
Οι διάλογοι πολλοί όπως αρμόζει σε αστυνομικό μυθιστόρημα με μια ελαφρά ελιτίστικη χροιά ανάμεσα στο ζευγάρι ή και τους 4 άνδρες.
Συμπέρασμα δικό μου...
Το διαβάζεις , σου αρέσει, σε ιντριγκάρει, ικανοποιείσαι από το τέλος του
Και...
Θέλεις να το ξαναδιαβάσεις γιατί η υπόθεση, οι διάλογοι, οι συνειρμοί είναι απολαυστικοί με βάθος και ουσία.
Ιωσηφίνα Τσουμπή
Καθηγήτρια Γαλλικών
Συγγραφέας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου